Nominaal hoofdsom
Wat is het nominale hoofdbedrag?
De nominale hoofdsom, in een renteswap, is de vooraf bepaalde dollarbedragen, of hoofdsom, waarop de uitgewisselde rentebetalingen zijn gebaseerd. De fictieve hoofdsom verandert nooit van eigenaar tijdens de transactie, en daarom wordt het als fictief of theoretisch beschouwd. Geen van beide partijen betaalt of ontvangt de fictieve hoofdsom op enig moment; alleen rentebetalingen wisselen van eigenaar.
Belangrijkste leerpunten
- Bij renteswaps worden nominale hoofdsommen gebruikt.
- Ze zijn de theoretische waarde die elke partij met bepaalde tussenpozen rente aan de andere betaalt.
- Bij obligaties is de nominale hoofdsom gelijk aan de nominale waarde van een obligatie.
Inzicht in nominale hoofdsom
Volgens de Treasury Regulations is een fictieve hoofdsom ‘een financieel instrument dat voorziet in de betaling van bedragen door de ene partij aan de andere met gespecificeerde tussenpozen, berekend op basis van een gespecificeerde index op basis van een notionele hoofdsom in ruil voor een gespecificeerde vergoeding of een belofte aan betalen vergelijkbare bedragen. “
Notionele hoofdsom verwijst naar het veronderstelde bedrag van de hoofdsom dat betrokken is bij een financiële transactie, ook al is het functioneel gescheiden van de transactie. Dit kan de onderliggende hoofdsom in een schuldbewijs in renteswaps omvatten, aangezien de tarieven feitelijke componenten van de transactie zijn, maar de hoofdsom functioneel fictief is. Een fictieve hoofdsom hoeft niet noodzakelijk een contant bedrag te zijn. Het kan ook gelijk zijn aan aandelenbezit of de waarde van een mandje aandelen.
Renteswaps
Bij een renteswap zijn twee organisaties betrokken die geld aan elkaar lenen, maar met verschillende voorwaarden. Het aflossingsschema kan voor verschillende looptijden of voor verschillende rentetarieven gelden. In gevallen waarin de transacties betrekking hebben op hetzelfde bedrag aan hoofdsom (het bedrag dat wordt uitgeleend en ontvangen door elke partij), is de hoofdsom fictief van aard en verandert deze niet echt van eigenaar, of bestaat mogelijk niet eens functioneel.
Vaak worden renteswaps gebruikt om het risico of het rendement van bepaalde investeringen omhoog en omlaag te helpen verschuiven, waarbij de ene organisatie een activum met een variabele rente heeft en de andere een activum met een vaste rente. Aanvaard als een nulsom-overeenkomst, kan de ene partij profiteren van de regeling terwijl de andere een verlies lijdt.
Nominaal hoofdsom en obligatie-uitgiften
Bij het berekenen van de obligatiebetalingen wordt de nominale waarde van de obligatie als fictief beschouwd met betrekking tot het bepalen van de verschuldigde rente. De betalingen zijn een percentage van de nominale waarde, zelfs als de nominale waarde niet echt beschikbaar is. De nominale waarde kan niet worden ingetrokken en bestaat misschien niet eens in traditionele zin totdat de obligatie de vervaldatum nadert, maar heeft wel een begrepen waarde die vereist is voor het uitvoeren van relevante berekeningen.
Voorbeeld van een nominale hoofdsom
Twee bedrijven kunnen als volgt een renteswapcontract aangaan: Bedrijf A betaalt bedrijf B gedurende drie jaar 5 procent rente per jaar over een nominale hoofdsom van $ 10 miljoen. Voor dezelfde drie jaar betaalt bedrijf B bedrijf A het eenjarige LIBOR tarief op dezelfde nominale hoofdsom van $ 10 miljoen.
Dit zou als een gewone renteswap worden beschouwd, omdat de ene partij rente betaalt tegen een vaste rente over de nominale hoofdsom en de andere partij tegen een variabele rente over dezelfde nominale hoofdsom.