Loonbelasting
Wat is een loonbelasting?
Een loonbelasting is een percentage dat wordt ingehouden op het loon van een werknemer door een werkgever die dit namens de werknemer aan de overheid betaalt. De belasting is gebaseerd op lonen, salarissen en fooien die aan werknemers worden betaald. Federale loonheffingen worden rechtstreeks van de inkomsten van de werknemer afgetrokken en aan de Internal Revenue Service (IRS) betaald.
Belangrijkste leerpunten
- Loonheffingen worden ingehouden op het salaris van elke werknemer en overgemaakt aan de federale overheid.
- In de VS worden loonheffingen gebruikt om de sociale zekerheid en medicare te financieren.
- Voor specifieke opleidingen worden loonheffingen gehanteerd. Inkomstenbelastingen gaan naar het algemene fonds van de overheid.
Inzicht in loonheffingen
In de VS verwijst de term federale loonbelasting naar de belastingen die worden ingehouden om Medicare- en socialezekerheidsprogramma’s te financieren. Deze worden op loonstrookjes aangeduid als MedFICA en VAIS. Federale inkomstenbelasting, die ook wordt ingehouden op de loonstrookjes van werknemers, gaat naar het algemene fonds van de Amerikaanse schatkist.
De meeste staten ensommige steden en provincies heffen ook inkomstenbelastingen, en deze bedragen worden rechtstreeks aan hun schatkist betaald. Bovendien betalen werkgevers, maar niet werknemers, ook federale werkloosheidsbelastingen voor elk van hun werknemers.
In tegenstelling tot de Amerikaanse inkomstenbelasting, die een progressieve belasting is, worden sommige elementen van de loonbelasting slechts geheven tot een bepaalde jaarlijkse limiet. Elk inkomen dat hoger is dan de loonbasis van de sociale zekerheid, vastgesteld op $ 142.800 in 2021, is bijvoorbeeld niet onderworpen aan socialezekerheidsbelasting, waardoor de Amerikaanse loonbelasting een regressieve belasting wordt.
Naast inkomstenbelastingen worden loonbelastingen geïnd door federale autoriteiten en sommige deelstaatregeringen in veel landen, waaronder de VS. Deze aftrekposten voor loonbelasting worden gespecificeerd op het loonstrookje van een werknemer. De gespecificeerde lijst geeft aan hoeveel er wordt ingehouden voor federale, staats- en gemeentelijke inkomstenbelastingen, evenals de bedragen die zijn geïnd voor betalingen voor Medicare en sociale zekerheid.
Overheden gebruiken inkomsten uit loonheffingen om specifieke programma’s te financieren, waaronder sociale zekerheid, gezondheidszorg en arbeidsongevallen. Lokale overheden kunnen een relatief lage loonbelasting heffen om de lokale infrastructuur en diensten te onderhouden en te verbeteren, inclusief eerstehulpverleners, wegenonderhoud en parken.
Werkloosheidsbelastingen
Werkgevers dragen de primaire verantwoordelijkheid voor de financiering van werkloosheidsverzekeringen. Als ze werknemers ontslaan, hebben die werknemers recht op een WW-uitkering. Het tarief van de werkloosheidsverzekering dat de werkgever betaalt, varieert per bedrijfstak, staat en federale vergoedingen. Sommige staten eisen dat werknemers bijdragen aan een werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsverzekering.
Federale loonheffingen dekken de sociale zekerheid en Medicare bijdragen, die de Federal Insurance Contributions Act (VAIS) -belasting vormen. Een werknemer betaalt 7,65%. Het uitgangspunt van Social Security and Medicare is dat u tijdens uw werkjaren aan hen betaalt om in aanmerking te komen voor het opnemen van dit geld na uw pensionering of onder bepaalde medische omstandigheden. Dit tarief is verdeeld over een aftrek van 6,2% voor sociale zekerheid op een maximumsalaris van $ 142.800 en een aandeel van 1,45% voor Medicare.
Er is geen salarislimiet voor Medicare, maar iedereen die meer dan $ 200.000 verdient – of $ 250.000 voor gehuwde paren die gezamenlijk een aanvraag indienen – betaalt nog eens 0,9% voor Medicare.
Werknemers betalen 6,2% aan sociale zekerheid voor de eerste $ 142.800 verdiend in 2021 en nog eens 1,45% aan Medicare op alle lonen.
Speciale overwegingen
Zelfstandige personen, waaronder aannemers, freelanceschrijvers, muzikanten en eigenaren van kleine bedrijven, zijn ook verplicht om loonbelasting af te dragen. Dit worden zelfstandigenbelastingen genoemd.
In tegenstelling tot de meeste werknemers in loondienst, hebben mensen die als zelfstandige werken geen werkgevers om namens hen loonbelasting af te dragen. Dit betekent dat ze zowel het werkgevers- als het werknemersgedeelte van de belasting alleen moeten betalen.
Het belastingtarief voor zelfstandigen is 15,3%. Dit tarief bestaat uit twee delen, waarondereen bijdrage van 12,4% aan de sociale zekerheid (ouderdoms, nabestaanden- en arbeidsongeschiktheidsverzekering) en een betaling van 2,9% aan Medicare. Een andere toeslag van 0,9% voor Medicare is van toepassing op verdiensten als zelfstandige die $ 200.000 overschrijden.
Loonbelasting sociale zekerheid
Fondsen die aan socialezekerheidsbelastingen worden betaald, gaan naar twee trustfondsen: het trustfonds voor ouderdoms- en overlevingsverzekeringen (OASI), dat pensioen- en nabestaandenuitkeringen betaalt, en het trustfonds voor arbeidsongeschiktheidsverzekeringen voor invaliditeitsuitkeringen. De minister van Financiën, de minister van Arbeid, de minister van Volksgezondheid en Human Services, de Commissaris voor Sociale Zekerheid en twee openbare trustees beheren deze trustfondsen.
President Franklin D. Roosevelt ondertekende de socialezekerheidswet op 14 augustus 1935 om een vangnet te bieden voor gehandicapten en gepensioneerden. Toen het programma werd opgezet, waren mensen met een hoog inkomen vrijgesteld van storting in het fonds en van het ontvangen van socialezekerheidsuitkeringen. Maar die vrijstelling werd afgeschaft en door het Congres vervangen door een plafond, dat met ongeveer hetzelfde tempo als de lonen is blijven stijgen.
Medicare loonbelasting
Zoals hierboven vermeld, gaan loonheffingen ook naar Medicare. Deze loonaftrek wordt ondergebracht in twee afzonderlijke trustfondsen: het Hospital Insurance Trust Fund en het Supplementary Medical Insurance Trust Fund.
- Het Hospital Insurance Trust Fund betaalt Medicare Part A en de bijbehorende administratiekosten. Deel A helpt bij de dekking van ziekenhuiszorg, bekwame verpleegkundige intramurale zorg en, in sommige gevallen, thuiszorg.
- Het Supplementary Medical Insurance Trust Fund helpt bij het betalen van Medicare Parts B en D en andere administratiekosten van het Medicare-programma. Deel B omvat laboratoriumtests en screenings, ambulante zorg, röntgenfoto’s, ambulancediensten en vele andere kosten. Deel D helpt met geneesmiddelen op recept.
Personen die bij Medicare zijn ingeschreven, betalen een maandelijks op inkomen gebaseerde vergoeding voor de basisdekking van Medicare en zijn verantwoordelijk voor een deel van hun medische kosten.
Loonbelasting versus inkomstenbelasting
Er is een onderscheid tussen een loonbelasting en een inkomstenbelasting, hoewel beide worden ingehouden op de loonstrookjes. Loonheffingen worden gebruikt om specifieke programma’s te financieren. Inkomstenbelastingen gaan naar de algemene fondsen van de Amerikaanse schatkist.
Iedereen betaalt een vast loonbelastingtarief, tot een jaarlijks plafond. De inkomstenbelastingen zijn echter progressief. De tarieven variëren op basis van de inkomsten van een persoon.
Staatsinkomstenbelasting, indien van toepassing, gaat naar de staatskas.