24 juni 2021 21:31

Persoonlijk vertrouwen

Wat is een persoonlijk vertrouwen?

Een persoonlijk vertrouwen is een vertrouwen dat een individu creëert door zichzelf formeel als de begunstigde te noemen. Persoonlijke trusts zijn afzonderlijke juridische entiteiten die de bevoegdheid hebben om onroerend goed te kopen, verkopen, aanhouden en beheren ten behoeve van hun beheerders.

Belangrijkste leerpunten

  • Persoonlijke trusts zijn accounts die een persoon aanmaakt, waarbij diezelfde persoon ook de begunstigde wordt genoemd.
  • Deze trusts kunnen worden gebruikt om het hoger onderwijs van een minderjarige te financieren of om andere goede doelen te financieren.
  • De meeste persoonlijke trusts hebben toegewijde beleggingsadviseurs, die de activa binnen de trust beheren, volgens het beleggingsbeleid dat in de trustovereenkomst wordt beschreven.

Een persoonlijk vertrouwen begrijpen

Persoonlijke trusts, die herroepbaar of onherroepelijk kunnen zijn, levend of testamentair, kunnen worden gebruikt om goede doelen te financieren, zoals hoger onderwijs, terwijl ze tegelijkertijd helpen om successierechten te verlagen of te elimineren. Bovendien kunnen ze ofwel afzonderlijke belastingplichtige entiteiten zijn of pass-through-entiteiten zijn, die hun belastingen door middel van een individuele inkomstenbelastingcode in plaats van een bedrijfscode doorgeven.

Om een ​​onherroepelijk persoonlijk vertrouwen te vestigen met als doel te betalen voor de opleiding van hun eigen kinderen of die van hun kinderen, zou de trustor (ook bekend als de ‘settlor’ of de ‘concessieverlener’) de entiteit eerst zaaien met de activa waarvoor zij of hij heeft gereserveerd dit doel. De trustor zal dan meestal het advies inwinnen van een trust- of boedeladvocaat om het oprichtingsproces te voltooien. Vervolgens zou de trustor een bewaarder zoeken, een financiële instelling die  verantwoordelijk is voor het beschermen van de activa van zijn klanten.

Ten slotte wijzen trustors vaker wel dan niet beleggingsadviseurs aan om hun trusts te beheren, totdat het tijd is om de activa die erin worden gehouden op te nemen. Dit houdt doorgaans eerst een stevige startdiscussie in, om het beleggingsbeleid uit te werken dat het beste aansluit bij de doelstellingen, het risicoprofiel en de tijdshorizon van de trustor. Beleggingsadviseurs passen vervolgens een asset-allocatiemodel aan, dat verschillende hoeveelheden groeiaandelen, inkomensaandelen en vastrentende beleggingen kan bevatten.

Bij het inhuren van een beleggingsadviseur moeten trustors ernaar streven om betrouwbare beoefenaars te vinden, met een bewezen geschiedenis van het nakomen van hun fiduciaire verantwoordelijkheid om trusts te beheren in het beste belang van hun klanten. Veel te vaak kopen en verkopen beleggingsadviseurs aandelen, simpelweg om commissie te genereren en hun eigen portemonnee te trekken. Om deze reden moeten trustors ervoor zorgen dat adviseurs zich houden aan de overeengekomen normen voor het investeringsbeleid die in de trustovereenkomst zijn uiteengezet.

Als de vertrouwenspersoon bijvoorbeeld expliciet heeft verklaard dat de belangrijkste focus moet zijn om zijn activa te beschermen en gelijke tred te houden met de inflatie en tegelijkertijd een bescheiden groei te genereren, moet de adviseur vermijden te investeren in kansen met een hoog risico / hoge potentieel om een ​​hoog rendement te behalen en vermogen te genereren voor het fonds.

Persoonlijke vertrouwensdiensten

Veel vermogensbeheerders bieden persoonlijke vertrouwensdiensten aan. Charles Schwab biedt bijvoorbeeld trustee-diensten aan in de volgende drie hoedanigheden:

  1. Enige trustee: deze rol neemt alle investerings, administratieve en fiduciaire verantwoordelijkheden op zich voor het beheer van de trust, volgens de voorwaarden die de trustor duidelijk definieert.
  2. Co-trustee: in deze rol neemt Charles Schwab de verantwoordelijkheid op zich samen met een andere trustee die door een individuele trustor wordt aangewezen. In deze overeenkomst zal Charles Schwab ook de volledige verantwoordelijkheden voor beleggingsbeheer op zich nemen, maar kan hij een deel van de discretionaire besluitvorming delen met de co-trustees.
  3. Opvolger trustee: In deze hoedanigheid neemt het bedrijf het over in het geval dat de trustor of een co-trustee die een persoon heeft genoemd, niet langer wil of kan dienen in de beoogde rol.