Piggyback-registratierechten

Wat zijn Piggyback-registratierechten?

Piggyback-registratierechten zijn een vorm van registratierechten die de investeerder het recht geven om zijn niet-geregistreerde aandelen te registreren wanneer het bedrijf of een andere investeerder een registratie initieert. Dit type registratierecht wordt gezien als inferieur aan het eisen van registratierechten omdat deze klasse van rechthebbenden het registratieproces niet kan starten.

Inzicht in registratierechten voor piggyback

Aangezien piggyback-registratierechten als inferieur worden beschouwd om registratierechten te eisen, worden ze soms uitgesloten van registraties ten gunste van investeerders met registratierechten. Dit kan gebeuren als de onderschrijver van de registratie bepaalt dat de markt niet alle aandelen kan verwerken die deel uitmaken van de registratie. Beleggers met registratierechten op de rug kunnen echter meestal deelnemen aan een onbeperkt aantal registraties, in vergelijking met investeerders die registratierechten hebben geëist.

Wat kunnen de registratierechten voor meeliften inhouden?

• Het recht om aandelen van investeerders in een aanbod te verminderen. Bepalingen inzake piggyback-registratierechten stellen verzekeraars doorgaans in staat om investeerders volledig te elimineren als verkopende aandeelhouders bij een IPO. Bij volgende aanbiedingen zullen de investeerders doorgaans onderhandelen dat ze niet kunnen worden teruggebracht tot minder dan 25% of 30% van het aanbod.
• De prioriteit van investeerdersaandelen om in een aanbod te worden opgenomen. Sommige durfkapitaalfondsen onderhandelen agressief over de prioriteit van aandelen waarvan de verzekeraars toestaan ​​dat ze worden geregistreerd in een door het bedrijf geïnitieerde registratie. Een latere investeerder kan ook vragen dat zijn aandelen in een registratie worden opgenomen vóór eventuele niet-bedrijfsaandelen.
• Piggyback-registratierechten voor oprichters en management.  Oprichters willen doorgaans meeliften op registratierechten om dezelfde reden dat durfkapitaalfondsen ze willen. Bij afwezigheid van registratie zullen oprichters die aangesloten zijn, moeten voldoen aan volumebeperkingen onder Regel 144. Een geregistreerd openbaar bod kan een van de weinige ordelijke manieren zijn waarop een oprichter een groot aantal aandelen kan verkopen.

Eis registratierechten versus registratierechten per ritje

In tegenstelling tot  vraagregistratie, waarbij aandeelhouders het recht hebben om te eisen dat een bedrijf een IPO onderneemt, hebben beleggers die vertrouwen op piggybackregistratie om hun aandelen te verkopen niet het recht om een ​​IPO af te dwingen. In plaats daarvan moeten ze wachten tot de IPO wordt geëist door andere investeerders, waarbij ze effectief “meeliften” op de registratierechten van andere investeerders.

Houders van piggybackregistratierechten kunnen ook een grote invloed hebben op de bedrijfsvoering als het gaat om de timing van de registratie. Piggyback-registratierechten worden ook veel vaker uitgeoefend dan registratierechten eisen, omdat het toevoegen van aandelen die zijn gekoppeld aan piggyback-registratierechten relatief goedkoper is (in termen van marginale kosten) bij een lopend registratieproces.