Portefeuillemarge
Wat is de portefeuillemarge?
Portefeuillemarge verwijst naar het moderne samengestelde margebeleid dat moet worden gehandhaafd op een derivatenrekening die swaps (inclusief credit default swaps), opties en futurescontracten bevat. Het doel van portefeuillemarge is om de risico’s voor de kredietverstrekker te compenseren door posities te consolideren of te verrekenen om rekening te houden met het algemene risico van een portefeuille. Het resulteert doorgaans in drastisch lagere margevereisten voor afgedekte posities in vergelijking met traditionele beleidsregels. Portefeuillemargeboekhouding vereist een margepositie die gelijk is aan de resterende verplichting die bestaat nadat alle compenserende posities met elkaar zijn gesaldeerd.
Bijvoorbeeld, als een positie in de portefeuille wordt netting een positief rendement, kan de aansprakelijkheid van een verliezende positie in dezelfde portefeuille te compenseren. Dit zou de algemene margevereiste verminderen die nodig is om een verliezende derivatenpositie aan te houden.
Inzicht in de portefeuillemarge
Marginvereisten voor de portefeuille zijn pas onlangs ingevoerd in de optiemarkt, hoewel futures-handelaren sinds 1988 van dit systeem profiteren. De Chicago Board of Options Exchange (CBOE) legt regels op aan margerekeningen. In 2007 introduceerde het uitgebreide margeverplichtingen om de margebedragen van de portefeuille beter af te stemmen op de risico’s van de gehele portefeuille van een klant. Het portefeuillerisico moet worden gemeten door de impact van marktvolatiliteit te simuleren. Dit herziene systeem van derivatenmargeboekhouding heeft miljoenen dollars aan kapitaal vrijgemaakt voor optiebeleggers, waardoor ze meer hefboomwerking hebben, wat voorheen nodig was voor margestortingen onder de oude op strategie gebaseerde margevereisten die in de jaren zeventig werden ingevoerd.
Speciale overwegingen
Margerekeningen zijn ook onderworpen aan wettelijke vereisten die zijn vastgelegd in de Federal Reserve Bank’s (Fed) Regulation T, een pakket regels die van toepassing zijn op klantenrekeningen. Bovendien zijn regels opgelegd door de belangrijkste Amerikaanse effectenbeurzen, waaronder Regel 431 van de New York Stock Exchange (NYSE) die van toepassing is op de aangesloten firma’s, en Regel 2860 van Nasdaq, samen met de zelfregulerende instantie van de makelaardij, de regels van de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) bepalen hoe makelaars margerekeningen beheren.
Belangrijkste leerpunten
- Portefeuillemarge is een reeks op risico gebaseerde margevereisten die zijn ontworpen om risico’s voor de kredietverstrekker te compenseren door de margevereisten af te stemmen op het algemene risico van een portefeuille.
- De portefeuillemarge wordt gebruikt voor derivatenrekeningen die swaps, optie- en futurescontracten bevatten.
- Vaak leiden margevoorschriften voor de portefeuille tot veel lagere margevereisten voor afgedekte posities dan anders het geval zou zijn.
Een van de vereisten van FINRA die broker-dealers die portefeuillemargerekeningen aanbieden, moet voldoen aan het opstellen en naleven van “specifieke criteria en standaarden die moeten worden gebruikt bij het evalueren van de geschiktheid van een klant voor het schrijven van ongedekte shortoptietransacties” en het vaststellen en bewaken van “een minimumvereiste voor eigen vermogen. ” Broker-dealers moeten ook de margevereisten op rekeningen met hoge concentraties van individuele effecten bewaken, rapporteren en verhogen. Bovendien moeten broker-dealers klanten voorzien van en hun erkenning ontvangen van, door FINRA goedgekeurde schriftelijke verklaringen waarin de risico’s van de rekeningen worden beschreven. Broker-dealers zijn ook verplicht door de Securities and Exchange Commission (SEC) Exchange Act-regels om de activa van de klantenrekening te scheiden van die van de instelling.