Primary Dealer Credit Facility (PDCF)
Wat is een kredietfaciliteit voor primaire dealers?
Primary Dealer Credit Facility (PDCF) was een instelling die door de Federal Reserve werd opgericht om via hun clearingbanken daggeldleningen aan primaire dealers te verstrekken in ruil voor beleenbaar onderpand. De PDCF verstrekte leningen die dezelfde werkdag werden verrekend en de volgende werkdag vervielen. De oorspronkelijke faciliteit werd in 2010 gesloten.
Op 17 maart 2020 werd door de Fed een nieuwe PDCF aangekondigd, die leningen aanbiedt met een looptijd tot 90 dagen. De nieuwe PDCF begon op 20 maart 2020 en duurde tot 31 maart 2021. “23
Belangrijkste leerpunten
- Primary dealers zijn banken of andere financiële instellingen die effecten met de overheid kunnen verhandelen.
- De Primary Deal Credit Facility verstrekte kortlopende leningen aan instellingen van de primary dealer met effecten die de primary dealers bezitten als onderpand.
- Dit zorgde ervoor dat de primary dealers, een belangrijk onderdeel van het financiële systeem, over voldoende liquiditeit beschikten.
Inzicht in de primaire kredietfaciliteit voor dealers (PDCF)
De Primary Dealer Credit Facility (PDCF) is opgericht om de financiële markten te stimuleren om beter te functioneren. Primary dealers leenden via hun clearingbanken daggeldleningen van de PDCF tegen de door de Federal Reserve Bank of New York geboden primaire kredietrente.
Er werd een op frequentie gebaseerde vergoeding toegekend aan primary dealers die meer dan 45 werkdagen lenen van de PDCF.
Financiële crisis
De faciliteit was een van de stappen die de overheid heeft genomen om tijdens de financiële crisis krediet vrij te maken. De financiële crisis van 2008 was de ergste economische ramp sinds de Grote Depressie van 1929. De crisis was het resultaat van een opeenvolging van gebeurtenissen, elk met hun eigen oorzaak en culminerend in de bijna ineenstorting van het bankwezen. Er wordt beweerd dat de kiemen van de crisis al in de jaren zeventig werden gezaaid met de Community Development Act, die banken dwong hun kredietvereisten voor minderheden met een lager inkomen te versoepelen, waardoor een markt voor subprime-hypotheken ontstond .
De Federal Reserve verstrekte leningen voor een totaalbedrag van $ 8,95 biljoen aan primary dealers in ruil voor een breed scala aan onderpand onder de PDCF. Citigroup, Merrill Lynch en Morgan Stanley ontvingen elk leningen die in totaal meer dan $ 1 biljoen bedroegen. Dit waren echter kortlopende leningen, die vaak werden omgezet in nieuwe leningen. Met behulp van de faciliteit zijn ongeveer 21.000 transacties verricht met financiële ondernemingen en buitenlandse centrale banken.
Andere maatregelen die tijdens de crisis zijn genomen, waren onder meer de programma’s TALF en TARP. De Asset-Backed Securities Loan Facility (TALF) werd in november 2008 door de Amerikaanse Federal Reserve opgericht om de consumentenuitgaven te stimuleren en zo de economie een vliegende start te geven. Dit werd bereikt door de uitgifte van door activa gedekte effecten. Het onderpand voor deze effecten bestond uit autoleningen, studieleningen, creditcardleningen, apparatuurleningen, grondplanleningen, financieringsleningen voor verzekeringspremies, leningen gegarandeerd door de Small Business Administration, voorschotten op woninghypotheken of commerciële hypotheekleningen. Deze leningen werden gedekt door fondsen van de New York Federal Reserve Bank.
Het Troubled Asset Relief Program (TARP) was een groep programma’s die door het Amerikaanse ministerie van Financiën zijn opgezet en beheerd om het financiële systeem van het land te stabiliseren, de economische groei te herstellen en de gedwongen verkopen in de nasleep van de financiële crisis van 2008 te beperken. TARP probeerde deze doelen te bereiken door activa en eigen vermogen van bedrijven in moeilijkheden te kopen.