Pro-forma-inkomsten

Wat zijn pro-forma-inkomsten?

Pro-forma-inkomsten verwijzen meestal naar inkomsten die bepaalde kosten uitsluiten waarvan een bedrijf denkt dat ze resulteren in een vertekend beeld van de werkelijke winstgevendheid. Pro-forma-inkomsten zijn niet in overeenstemming met de standaard GAAP methoden en zijn meestal hoger dan die die voldoen aan GAAP. De term kan ook verwijzen naar verwachte inkomsten die zijn opgenomen als onderdeel van een beursintroductie of bedrijfsplan (in het Latijn betekent pro forma “ter wille van de vorm”).

Inzicht in pro-forma-inkomsten

Pro-forma-inkomsten in de eerste zin worden soms gerapporteerd door beursgenoteerde bedrijven die een positiever beeld willen geven van hun financiële toestand aan investeerders. Pro-forma-inkomsten kunnen hoger of lager zijn dan GAAP-inkomsten, maar zijn doorgaans hoger.

Pro-forma-inkomsten kunnen items uitsluiten die normaal niet voorkomen als onderdeel van normale bedrijfsactiviteiten, zoals herstructureringskosten, bijzondere waardeverminderingen van activa en verouderde voorraden. Door deze items uit te sluiten, hoopt het bedrijf een duidelijker beeld te geven van zijn normale winstgevendheid.

Van sommige bedrijven is echter bekend dat ze misbruik maken van deze praktijk door herhaaldelijk items uit te sluiten die normaal gesproken zouden moeten worden opgenomen. Beleggers dienen daarom voorzichtig te zijn bij het gebruik van pro-forma winstcijfers in hun fundamentele analyse. In tegenstelling tot GAAP-inkomsten, voldoen pro-forma-inkomsten niet aan gestandaardiseerde regels of voorschriften.  Als gevolg hiervan kunnen winsten die positief zijn in een pro-forma-scenario negatief worden zodra de GAAP-vereisten worden toegepast.

Volgens GAAP-richtlijnen kan een bedrijf bijvoorbeeld een nettoverlies voor een kwartaal rapporteren. Maar als dat verlies het gevolg is van eenmalige proceskosten of herstructurering, kan het bedrijf pro-forma verklaringen opstellen die winst laten zien.