Reconstitutie

Wat is reconstitutie?

Reconstitutie omvat de herevaluatie van een marktindex. Het proces omvat het sorteren, toevoegen en verwijderen van aandelen om ervoor te zorgen dat de index de actuele marktkapitalisatie en stijl weerspiegelt.

Reconstitutie begrijpen

Een indexfonds, een subset van onderlinge fondsen of ETF’s, heeft een portefeuille die, door het ontwerp, de componenten van een gevestigde marktindex volgt. De Russell-indexen zijn een bekend voorbeeld van een beurs die een jaarlijkse reconstructie doormaakt.

Bij het beschouwen van de Russell Index, vormen alle beursgenoteerde aandelen, gerangschikt op marktkapitalisatie, de basis van de jaarlijkse reconstructie. Nieuwe indices worden verder gevormd door aandelen die niet meer in aanmerking komen te scheiden en nieuwe rangschikkingsaandelen toe te voegen. De Russell-indexen zijn zo invloedrijk dat andere indexfondsen ze volgen, dus de Russell-reconstructies hebben meestal een directe en onmiddellijke impact en veranderen de samenstelling van verschillende andere indexfondsen, wat van invloed is op de prijzen en het bezit van beleggers. Andere indexen die door indexfondsen worden gevolgd, zijn de Dow Jones Industrials, Standard & Poor’s 500 Index (S&P 500) en de NASDAQ 100.

Het reconstructieproces voor de Russell 3000 werkt als volgt tussen mei en juni van een bepaald jaar: Rank Day vindt begin mei plaats, dat is wanneer een voorlopige lijst van de grootste 4.000 beursgenoteerde aandelen wordt gerangschikt en beoordeeld. Het uiteindelijke doel is om te bepalen welke van deze de gereconstitueerde Russell 3000 Index zullen maken.

Later, begin juni, plaatst FTSE Russell voorlopige wijzigingen in de lijst op haar website. Een week later publiceert FTSE Russell een bijgewerkte versie van deze ledenlijst. Een week daarna worden de laatste opnieuw samengestelde indexen van kracht aan het einde van de marktdag en worden ze verhandeld bij de opening van de volgende handelsdag.

De effecten van reconstitutie voor investeerders

Het reconstructieproces is een efficiënte manier om het veranderende vertrouwen van beleggers in bedrijven op deze lijsten weer te geven. Met hun openbare meldingen gedurende een reeks van weken, geven indices beleggers en handelaars een voorsprong op de bedrijven die van en naar hun respectievelijke indices zullen verhuizen.

Aangezien de aandelen van de getroffen bedrijven een enorme stijging in het kopen of verkopen kunnen zien, is er voor de belegger de mogelijkheid om snel te profiteren van deze veranderingen en mogelijk snel winst te maken.

Toch moet een belegger in indexfondsen onthouden dat indexbeheerders de toevoegingen moeten kopen en de uitsluitingen moeten verkopen volgens deze reconstructie en niets anders; ze brengen deze wijzigingen niet aan op basis van de prestatie van het aandeel, maar veeleer om te passen bij de opnieuw samengestelde index die het fonds volgt.

Het reconstructie-effect betekent dus dat effecten die aan de index worden toegevoegd, doorgaans een grotere vraag naar aankopen zullen hebben, prijzen zullen verhogen en, voor de schrapping van de index, dalende prijzen. Dus de index voegt over het algemeen effecten toe tegen hogere prijzen en verwijdert effecten tegen lagere prijzen dan wanneer geen activa het zouden hebben gevolgd, omdat indexbeheerders liquiditeit zoeken op of nabij de reconstitutiedatum van de index.

Maar daarna voelen indexbeheerders deze liquiditeitsvereisten niet meer, en dus gaat het prijseffect over het algemeen om, waarbij de toevoegingen van een index ondermaats presteren en de schrappingen het beter doen. Dit kan een negatieve invloed hebben op de prestaties van alle fondsen die deze indices volgen.