R & D-uitgaven en winstgevendheid: wat is de link?

Geweldige bedrijven investeren in innovatie. Degenen die de dobbelstenen gooien bij waardering van aandelen te verdisconteren.

Zelfstudie: fundamentele analyse

R & D-uitgaven en winstgevendheid R & D- uitgaven op zichzelf garanderen geen winstgevendheid en sterke aandelenprestaties. Sommige bedrijven zien dat ze veel geld uitgeven aan R&D wanneer projecten als succesvol worden beschouwd. Aan de andere kant kunnen bedrijven ook lijden onder slechte prestatieverliezen, zelfs nadat ze elk jaar veel geld in R&D hebben geïnvesteerd.

Wat investeerders moeten kunnen inschatten, is de productiviteit van R & D-dollars. Daartoe zou ik een R & D-rendementsmaatstaf willen introduceren die de winstgevendheid meet van de R & D-uitgaven van een technologiebedrijf. Bekend als rendement op onderzoekskapitaal, of RORC, meet de metriek effectief het deel van de winst dat wordt gegenereerd door R & D-uitgaven in een voorgaande periode, zoals het afgelopen jaar.

Het loont de moeite om rond te kijken naar bedrijven met een hoge RORC. De metriek laat zien of een bedrijf profiteert van nieuwe R & D-uitgaven of niet. Tegelijkertijd geeft het investeerders een idee of recente R & D-investeringen bijdragen aan de financiële prestaties of dat het bedrijf gewoon doorgaat met oudere innovaties.

RORC berekenen RORC vertelt ons hoeveel ROC is heel eenvoudig: we nemen de brutowinst in dollars van het lopende jaar en delen deze door de R & D-uitgaven van het voorgaande jaar.

De verhouding ziet er als volgt uit:

Brutowinst huidig ​​jaar R & D-uitgaven vorig jaar

De teller, of brutowinst, staat normaal gesproken op de resultatenrekening te vermelden. Als dat het geval is, kunnen we brutowinst behalen door de kosten van verkochte goederen af ​​te trekken van de inkomsten.

Ondertussen vindt u meestal ook de O&O van een bedrijf in de winst-en-verliesrekening, maar vanwege inconsistenties tussen boekhoudnormen kunnen ze ook op de balans worden geactiveerd. Hoewel de twee methoden convergeren, zijn er discrepanties die moeten worden beschouwd als een uitgave of een actief.

Het gebruik van brutowinst in plaats van bedrijfswinst of nettowinst als brutowinst biedt wellicht de beste weergave van de incrementele winstgevendheid die wordt geproduceerd door de O & O-inspanningen van een bedrijf. Bij de berekening wordt ook uitgegaan van een gemiddelde investeringscyclus van één jaar voor O&O. Dus de R & D-uitgaven van vorig jaar veranderen in de nieuwe technologieproducten van dit jaar, die de winst van dit jaar opleveren.

RORC testen Om te zien hoe de RORC werkt als een hulpmiddel voor het beoordelen van de R & D-productiviteit, laten we het uitproberen bij een aantal bekende technologiebedrijven, het in Californië gevestigde Apple (Nasdaq: AAPL ) en de Finse Nokia Corporation (NYSE: NOK ). Voor elk bedrijf zullen we de RORC berekenen op basis van de brutowinstopbrengsten van het boekjaar 2009 van de R & D-uitgaven in het boekjaar 2008.

Volgens Apple’s brutomarge voor 2009 $ 13,14 miljard. In zijn jaarrekening geeft Apple R & D-uitgaven voor 2009 en de voorgaande twee jaar. In 2008 gaf Apple 1,109 miljard uit aan R&D. Als je de RORC-ratio toepast, zul je zien dat Apple voor elke dollar die Apple in 2008 aan R&D besteedde, in 2009 $ 11,84 aan brutowinst genereerde.

Apple RORC = $ 13140 miljard $ 1,109 miljard = $ 11,84 brutowinst per R & D-dollar

Door dezelfde methodologie toe te passen in het euro die het aan R&D besteedde. In maart 2009 werd één euro omgezet in $ 1,32.

Nokia RORC = ¬ 13,264 miljard ($ 17,508 miljard) ¬ 5.968 miljard ($ 7,877 miljard) = ¬ 2,22 brutowinst per R & D-euro ($ 4,44 brutowinst per R & D-dollar)

Het is vrij duidelijk dat Apple’s RORC in 2009 aanzienlijk beter presteerde dan die van Nokia in dezelfde periode. Om het verschil te verklaren, moet u de aanzienlijke verschillen tussen de technologiebedrijven van de twee bedrijven begrijpen.

Apple was in staat om zijn R & D te benutten voor meerdere producten, elk met een aparte eindmarkt: Mac-desktopcomputers en -laptops, iPod-handheld-entertainmentapparaten, iPhone-mobiele telefoons, plus Apple TV-producten. Bovendien zijn Apple-technologieën allemaal gebouwd om elkaar aan te vullen. Het resultaat was dat een R & D-investering om, bijvoorbeeld, het iPhone-besturingssysteem te verbeteren, ten goede kwam aan zijn smartphones maar ook aan zijn iPod Touch-apparaat. Apples vermogen om redelijk geconcentreerde R&D toe te passen op een breed spectrum van markten, is ongetwijfeld de oorzaak van het zeer hoge rendement op onderzoekskapitaal van het bedrijf.

Nokia vertegenwoordigt daarentegen een alternatief bedrijfsmodel. De R & D-inspanningen van Nokia waren verspreid over drie verschillende besturingssystemen voor software, waarvan slechts één eindmarkt profiteerde (mobiele telefoons). Dus toen Nokia een extra R & D-euro besteedde aan een enkel product, profiteerde het slechts van een deel van de totale mogelijkheden voor mobiele telefoons, en niet van alle andere markten voor mobiele telefoonproducten.

Beloont de markt een hoge RORC? Afgaande op de aandelenwaarden van Apple en Nokia in 2009, lijkt het erop dat de markt bedrijven beloont die presteren met een superieur rendement op onderzoekskapitaal. Eind maart 2009 had Apple een impuls ervoer om rond de $ 250 te handelen. De groei die Apple in de eerder genoemde periode doormaakte, was grotendeels het resultaat van solide innovaties en een hoog rendement op onderzoekskapitaal.

Conclusie Uiteindelijk is de productiviteit van O&O de drijvende kracht achter de winst van technologiebedrijven en uiteindelijk de aandelenkoersen. RORC biedt investeerders een nuttige methode om de Technologiesectorfondsen.)