Retentiebonus

Wat is een retentiebonus?

Een retentiebonus is een gerichte betaling of beloning buiten het reguliere salaris van een werknemer die wordt aangeboden als een stimulans om een ​​sleutelmedewerker aan het werk te houden tijdens een bijzonder cruciale bedrijfscyclus, zoals een fusie of overname, of tijdens een cruciale productieperiode. Deze betaling, bedoeld om te voorkomen dat een werknemer zijn functie verlaat, is doorgaans een eenmalige betaling.

In de afgelopen jaren zijn retentiebonussen steeds populairder geworden omdat het stropen van bedrijven is toegenomen.

Inzicht in retentiebonussen

Wanneer een organisatie een ontwrichtende periode van organisatieverandering doormaakt, biedt het financiële prikkels aan senior executives en sleutelfunctionarissen om hen over te halen bij het bedrijf te blijven totdat het stabiel wordt. De financiële prikkel wordt een retentiebonus genoemd.

Tijdens een fusie, herstructurering of reorganisatie zal een bedrijf proberen zijn beste werknemers te behouden om er zeker van te zijn dat er genoeg mensen in het bedrijf werken in moeilijke tijden. Een bedrijf dat bijvoorbeeld een afdeling of project sluit, biedt retentiebonussen aan zijn best presterende werknemers om ervoor te zorgen dat het over de broodnodige medewerkers beschikt om het project tot het einde te brengen.

Bloeiende economieën en liquide arbeidsmarkten

In een bloeiende economie waarin werknemers aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden van andere bedrijven worden aangeboden en verkocht, is de kans groot dat een bedrijf zijn waardevolle werknemers aan concurrenten verliest. Nu het bedrijfslandschap bijna dagelijks verandert en een liquide arbeidsmarkt waardoor werknemers gemakkelijker van baan naar baan kunnen gaan, zijn retentiebonussen een uitstekende manier voor bedrijven om belangrijke werknemers te behouden.

Bovendien kunnen werknemers die nieuwe vaardigheden hebben verworven of een opleiding hebben gevolgd die van vitaal belang is voor de bedrijfsvoering van een bedrijf, retentiebonussen worden aangeboden om ervoor te zorgen dat ze hun vaardigheden niet elders gebruiken.

Een retentie bonus is meestal een eenmalige betaling aan een werknemer. Bedrijven geven er meestal de voorkeur aan om een ​​retentiebonus aan te bieden in plaats van een salarisverhoging, omdat ze mogelijk niet over de nodige financiële middelen beschikken om een ​​permanente salarisverhoging door te voeren.

Afhankelijk van het bedrijf kan de waarde van de retentiebonus van een werknemer worden gekoppeld aan de duur van het dienstverband bij het bedrijf. De bonus wordt aan het einde van een periode uitbetaald als een percentage van het huidige salaris van de werknemer of als een forfaitaire som. Als het bijvoorbeeld 12 maanden duurt voordat een project volledig is stopgezet, wordt de retentiebonus voor werknemers na 15 maanden uitbetaald om ervoor te zorgen dat de werknemer de resterende looptijd van het project blijft.

Speciale overwegingen: fiscale behandeling van retentiebonussen

De IRS behandelt alle bonussen, inclusief retentiebonussen, als aanvullend loon. Aanvullend loon wordt simpelweg gedefinieerd als een vergoeding die bovenop het reguliere loon van de werknemer wordt betaald. Belastingen worden gewoonlijk toegepast op een retentiebonus volgens de geaggregeerde methode of de percentagemethode.

Volgens de percentagemethode worden bonussen gescheiden van het salaris van de werknemer en rechtstreeks belast tegen een vast tarief van 22%. Als het bonusbedrag meer dan $ 1 miljoen is, wordt het 37% belast (of het hoogste inkomstenbelastingtarief voor dat jaar). Als een werknemer in 2020 $ 1,2 miljoen zou ontvangen als retentiebonus, zou $ 200.000 worden belast tegen 37% en $ 1 miljoen zou het normale tarief van 22% worden belast.

De geaggregeerde methode wordt gebruikt wanneer de werkgever belasting inhoudt door de retentiebonus te combineren met het reguliere salaris van de werknemer in een eenmalige uitkering. Het gebruikte belastingtarief is te vinden in de bronbelastingtabel, die is gebaseerd op informatie die is ingediend in het IRS W-4-formulier van de werknemer.