Verkoopprijsindex (RPI)
Wat is de verkoopprijsindex (RPI)?
De Retail Price Index (RPI) is één van de twee belangrijkste maatregelen van de consument de inflatie geproduceerd door Office van het Verenigd Koninkrijk for National Statistics (ONS). Het wordt door het VK niet als een officiële statistiek beschouwd, maar wordt gebruikt voor bepaalde soorten kostenescalaties. De RPI werd in 1947 in het VK geïntroduceerd en werd in 1956 officieel gemaakt.
Belangrijkste leerpunten
- De Retail Price Index (RPI) is een prijsindex die wordt berekend en gepubliceerd door het Britse Office of National Statistics.
- De RPI is een oudere maatstaf voor inflatie en wordt voor statistische doeleinden niet beschouwd als het officiële inflatiecijfer in het VK.
- De RPI wordt nog steeds gerapporteerd voor zijn gebruik als kostenroltrap voor betalingen van overheidsoverdrachten en looncontractonderhandelingen.
Inzicht in de verkoopprijsindex (RPI)
De Retail Price Index (RPI) is een oudere maatstaf voor inflatie die nog steeds wordt gepubliceerd omdat deze wordt gebruikt om de kosten van levensonderhoud en loonescalatie te berekenen; het wordt door de overheid echter niet als een officieel inflatiecijfer beschouwd. RPI werd voor het eerst berekend voor juni 1947 en verving grotendeels de vorige Cost of Living Index. Het was ooit de belangrijkste officiële maatstaf voor inflatie. In de praktijk dient de consumentenprijsindex (CPI) nu echter grotendeels dat doel.
De Britse overheid gebruikt RPI nog steeds voor bepaalde doeleinden, zoals het berekenen van de bedragen die moeten worden betaald op geïndexeerde effecten, waaronder geïndexeerde staatsschulden en huurverhogingen van sociale huurwoningen. Britse werkgevers gebruiken het ook als uitgangspunt bij loononderhandelingen. Sinds 2003 wordt het echter niet meer gebruikt om de inflatiedoelstelling voor het Monetary Policy Committee van de Bank of England vast te stellen, en sinds april 2011 wordt het niet langer gebruikt als basis voor de indexering van de pensioenen van voormalige werknemers in de publieke sector.. Sinds 2016 is het Britse staatspensioen geïndexeerd op basis van de hoogste stijging van het gemiddelde inkomen, de CPI, oftewel 2,5%.
In 2013, na een consultatie over mogelijkheden om de RPI te verbeteren, zei de Britse nationale statisticus dat de formule die werd gebruikt om de RPI te produceren niet voldeed aan internationale normen en adviseerde hij om een nieuwe index te publiceren die bekend staat als RPIJ. Vervolgens besloot ONS RPI niet langer als een “nationale statistiek” te classificeren. ONS zal echter doorgaan met het berekenen van RPI, onder verschillende versies van de inflatie-index, om een consistente historische inflatie-tijdreeks te bieden. De indexfactoren worden nog steeds gebruikt om de inflatie in vermogenswinst te corrigeren voor opname in de belastingberekening voor entiteiten, onderworpen aan vennootschapsbelasting in het VK
In januari 2018 zei Mark Carney, gouverneur van de Bank of England, dat RPI moet worden verlaten.
RPI versus CPI
Net als de bekendere CPI houdt de RPI veranderingen in de kosten van een vaste mand met goederen in de loop van de tijd bij en wordt deze geproduceerd door ongeveer 180.000 prijsoffertes te combineren voor ongeveer 700 representatieve artikelen. Sinds de introductie van de CPI in 1996 is de twaalfmaands inflatie in het VK over het algemeen ongeveer 0,9 procentpunt hoger, gemeten door de RPI, vergeleken met de CPI.
Het verschil van 0,9 procentpunt tussen de RPI en CPI in het VK ontstaat om een aantal redenen. Ten eerste bevat de RPI een aantal items die zijn uitgesloten in de CPI en vice versa. Ten tweede meten de twee indicatoren prijsveranderingen voor verschillende doelgroepen. Ten slotte gebruiken de twee maten verschillende formules, wat leidt tot een verschil dat bekend staat als het ‘formule-effect’.