Rubberen controle

Wat is een rubberen cheque?

Rubbercheque is een informele term die wordt gebruikt om een ​​schriftelijke cheque te beschrijven waarvoor niet het geld beschikbaar is om door de ontvanger te worden geïnd. Het is ook algemeen bekend als een bounced cheque.

De twee redenen waarom een ​​rubberen cheque niet inwisselbaar is, zijn ofwel dat a) de afzender niet voldoende saldo heeft op de rekening waarop de cheque is getrokken, of b) de afzender een stop-betalings of annuleringsopdracht op de cheque heeft geplaatst na het verstrekken als betaling.

Hoe rubberen controles werken

In de Verenigde Staten is het geen misdaad om per ongeluk een cheque uit te schrijven die niet kan worden verwerkt vanwege onvoldoende saldo of een daaropvolgende stop-betalingsopdracht. Deze gevallen kunnen echter leiden tot boetes en boetes, zoals de kosten voor rekening- courantkrediet die banken af en toe in rekening brengen. Om dit risico te helpen beperken, bieden banken vaak een beschermingsbeleid voor rood staan, waardoor klanten deze kosten kunnen vermijden als ze per ongeluk een rubberen cheque uitgeven.

In sommige gevallen kan het mogelijk zijn dat de ontvanger van een rubbercheque boetes oplegt aan de afzender. Dit geldt met name als de transactie plaatsvindt tussen bedrijven met een reeds bestaande contractuele relatie. Sommige contracten bevatten clausules die beide partijen straffen voor het uitvoeren van een rubbercontrole, bijvoorbeeld door de ontvanger recht te geven op een korting op de geleverde diensten. Andere benaderingen, zoals het opbouwen van rente over de onbetaalde bedragen, worden ook gebruikt.

Hoewel onbedoelde rubbercontroles over het algemeen onbestraft blijven, zijn er systemen om opzettelijke of herhaalde overtreders op te sporen. Via databases zoals TeleCheck en ChexSystems kunnen banken en andere financiële dienstverleners de frequentie monitoren waarmee een bepaalde persoon of bedrijf rubberchecks uitgeeft. Als gevolg hiervan kunnen degenen die via deze systemen als verdacht worden aangemerkt, merken dat verkopers en betalingsverwerkers hun cheques beginnen af ​​te wijzen.

Wanneer de betrokken omvang of frequentie voldoende groot wordt, kunnen personen die routinematig rubberen cheques schrijven, worden geconfronteerd met strafrechtelijke vervolging. In de Verenigde Staten kan dit opzettelijk worden gezien als een vorm van fraude, die in sommige staten wordt aangemerkt als een misdrijf.

Voorbeeld uit de echte wereld van een rubberen cheque

Steve is de manager van een groot distributiebedrijf die verkoopt aan diverse retail outlets zijn hele lokale gemeenschap. Een van zijn vaste klanten is ABC Retailers, dat onlangs van eigenaar wisselde. Sinds hun verkoop zijn de nieuwe eigenaren van ABC begonnen hun facturen per cheque te betalen in plaats van elektronisch. Steve geeft zijn klanten 30 dagen de tijd om hun rekeningen te betalen, waarna hij rente begint te rekenen over het onbetaalde saldo.

Uit beleefdheid jegens zijn langdurige klant besluit Steve 30 dagen te wachten voordat hij de cheques van ABC inwisselt, aangezien het normaal gesproken ongeveer 30 dagen zou hebben geduurd om zijn facturen elektronisch te betalen. Tot zijn verbazing ontdekt Steve echter dat de cheques die hem door ABC zijn gegeven, eigenlijk rubberen cheques waren. Elke keer dat hij ze probeert te verzilveren, mislukken de cheques ofwel vanwege een gebrek aan geld of omdat ABC-opdrachten stopzetting van de betaling heeft geplaatst nadat de cheques waren uitgevoerd.

Aanvankelijk vermoedt Steve dat de rubbercontroles per ongeluk zijn gegeven. Echter, nadat vele opeenvolgende controles met dezelfde problemen te maken hebben gehad, realiseert hij zich dat ABC opzettelijk rubberen cheques uitgeeft. Als reactie hierop huurt Steve een bedrijfsjurist in om hem te adviseren over een mogelijke rechtszaak tegen ABC. Ondertussen schort hij de zaken met ABC op en vraagt ​​hij rente bij ABC voor de onbetaalde saldi.