Regels voor eerlijke praktijken

Wat zijn de regels voor eerlijke praktijken

De Rules of Fair Practice is een gedragscode voor Amerikaanse makelaars-dealers die loyaliteit aan en eerlijke omgang met klanten vereist. Ontwikkeld door de National Association of Securities Dealers en nu beheerd door de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA), bieden de Rules of Fair Practice gedetailleerde richtlijnen over hoe makelaars zich kunnen houden aan hun missie, namelijk beleggers beschermen en de integriteit van de markt. De Rules of Fair Practice, die ethische normen bepalen en promoten, vormen een aanvulling op het volledige scala aan wettelijke vereisten zoals gespecificeerd door effectenwetten.

Regels voor eerlijke praktijken opsplitsen

Kort gezegd, de Rules of Fair Practice vereisen dat makelaars-dealers klanten eerlijk en rechtvaardig behandelen. In brede zin hebben de Rules of Fair Practice betrekking op eerlijk handelen, loyaliteitsplicht, mededelingsplicht en andere taken die makelaars en dealers vervullen voor hun klanten.

Regels voor eerlijke praktijk: verboden gedrag

Met haar Rules of Fair Practice legt FINRA een aantal beperkingen op aan makelaars en dealers. Het is makelaars bijvoorbeeld verboden om van een verkoper verzamelde informatie te gebruiken om verkopen van andere klanten te werven, tenzij de verkoper een dergelijke actie expliciet goedkeurt. De regels hebben ook betrekking op verschillende andere onethische gedragingen, zoals karnen, waarbij een makelaar een buitensporige hoeveelheid activiteit op een klantaccount creëert om buitensporige commissies te genereren.

De Rules of Fair Practice behandelen ook frauduleuze en misleidende praktijken. Vooruit handelen, waarbij een makelaar transacties uitvoert voor de rekening van zijn bedrijf terwijl er nog klantenorders uitstaan, is bijvoorbeeld een verboden praktijk.  Bovendien verbieden de regels makelaars om zonder hun medeweten transacties uit te voeren op een klantenrekening. Andere verboden acties zijn onder meer:

• Prestatiegaranties maken, transacties met onderlinge fondsen op korte termijn uitvoeren of zonder reden van het ene fonds naar het andere overschakelen, of persoonlijk geld lenen aan een klant of geld lenen van een klant.
• Het aanbevelen van complexe producten met een hoog risico, zoals derivaten, opties en andere risicovolle effecten, totdat ze weten dat een klant zich een aanzienlijk verlies kan veroorloven.
• Producten verkeerd voorstellen, algemene aanbevelingen doen, dividenden verkopen of belangrijke feiten over een effect of beleggingsproduct weglaten.