Bevredigend
Wat geeft voldoening?
Voldoening is een besluitvormingsstrategie die gericht is op een bevredigend of adequaat resultaat, in plaats van op de optimale oplossing. In plaats van maximale inspanning te leveren om het ideale resultaat te bereiken, concentreert bevrediging zich op pragmatische inspanningen wanneer ze met taken worden geconfronteerd. Dit komt omdat het streven naar de optimale oplossing een onnodige besteding van tijd, energie en middelen kan vereisen.
De bevredigende strategie kan het aannemen van een minimalistische benadering omvatten met betrekking tot het bereiken van de eerste haalbare oplossing die voldoet aan de basis aanvaardbare resultaten. Voldoening beperkt de reikwijdte van opties die worden overwogen om die resultaten te bereiken, waarbij opties buiten beschouwing worden gelaten die intensievere, complexere of onhaalbare inspanningen zouden vergen om te proberen meer optimale resultaten te bereiken.
Belangrijkste leerpunten
- Tevredenheid is een besluitvormingsproces dat streeft naar adequate in plaats van perfecte resultaten.
- Bevredigend doel is pragmatisch te zijn en bespaart op kosten of uitgaven.
- De term “tevredenheid” werd in 1956 bedacht door de Amerikaanse wetenschapper en Nobelprijswinnaar Herbert Simon.
- Klanten kiezen vaak een product dat goed genoeg is in plaats van perfect, en dat is een voorbeeld van voldoening.
- Een beperking van voldoening is dat er geen strikte definitie is van een adequaat of acceptabel resultaat.
Bevredigend begrijpen
De theorie van bevredigen wordt verklaard door cognitieve heuristiek, gedragswetenschappen en neuropsychologie. De toepassing ervan is te vinden op een aantal gebieden, waaronder economie, kunstmatige intelligentie en sociologie. Tevredenheid impliceert dat een consument, wanneer hij wordt geconfronteerd met een overvloed aan keuzes voor een specifieke behoefte, een product of dienst zal kiezen die “goed genoeg” is, in plaats van moeite en middelen te besteden aan het vinden van de best mogelijke of optimale keuze.
Als een consument een hulpmiddel nodig zou hebben om een probleem te verwerken en op te lossen, zou hij onder een bevredigende strategie op zoek gaan naar het eenvoudigste, gemakkelijkst toegankelijke apparaat, ongeacht of er effectievere opties beschikbaar zijn tegen hogere kosten en tijd. Voldoening kan bijvoorbeeld bestaan uit het gebruik van één softwaretitel versus het aanschaffen van een volledige softwaresuite met aanvullende functies.
Speciale overwegingen
Organisaties die voldoening als strategie hanteren, kunnen proberen te voldoen aan de minimale verwachtingen voor omzet en winst die zijn opgesteld door de raad van bestuur en andere aandeelhouders. Dit staat in contrast met pogingen om de winst te maximaliseren door gezamenlijke inspanningen die hogere eisen stellen aan de prestaties van de organisatie in verkoop, marketing en andere afdelingen.
Door doelen na te streven die beter haalbaar zijn, kan de geleverde inspanning in verhouding staan tot de uiteindelijke resultaten. Een dergelijke strategie kan ook worden toegepast als het leiderschap van een bedrijf ervoor kiest om slechts een nominale inspanning te leveren voor één doel om prioriteit te geven aan middelen om optimale oplossingen voor een ander doel te bereiken. Door bijvoorbeeld het personeelsbestand op een tertiaire werkplek terug te brengen tot een minimaal operationeel niveau, kan het personeel worden overgeplaatst naar andere divisies en projecten waar meer substantiële arbeid nodig is voor maximale resultaten.
Een beperking van bevrediging is dat de definitie van wat een bevredigend resultaat is, niet noodzakelijkerwijs is bepaald, en het is ook niet algemeen duidelijk dat een dergelijk resultaat verschilt van het nastreven van een optimaal resultaat.