Belastingkrediet van de spaarder
Wat is het belastingkrediet van de spaarder?
Het belastingkrediet van de spaarder is een niet-restitueerbaar belastingkrediet dat kan worden geclaimd door belastingbetalers die uitgestelde bijdragen betalen aan hun door de werkgever gesponsorde 401 (k), 403 (b), SIMPLE, SEP of 457-plan van de overheid en / of bijdragen aan hun traditionele en / of Roth IRA’s. De hoogte van de korting varieert en is afhankelijk van het aangepast bruto-inkomen (AGI) van de belastingplichtige en het bedrag van de premie of premies.1
Hoe het belastingkrediet van de spaarder werkt
Het belastingkrediet van de spaarder werd voor de belastingjaren 2002-2006 wettelijk van kracht door de Economische Groei en Belastingverlaging Verzoeningswet van 2001 (EGTRRA), en werd permanent gemaakt door de Pensioenbeschermingswet van 2006 (PPA). Het belastingkrediet van de spaarder is een niet-restitueerbaar belastingkrediet tussen 10% en 50% van de in aanmerking komende bijdrage van de individuele belastingbetaler tot een totaal van $ 2.000, wat hem een maximale waarde van $ 1.000 oplevert. Bovendien is het maximale kredietbedrag het laagste bedrag van $ 1.000 of de belastingverplichting die de belastingbetaler zonder het krediet zou hebben gehad.4
Dit betekent simpelweg dat het belastingkrediet niet restitueerbaar is, zodat het tegoed de belastingbetaler alleen kan verlagen tot nul belasting, niet tot restitutie. De belastingvermindering van de spaarder kan worden gebruikt om de verschuldigde inkomstenbelasting te verrekenen, maar niet als terugbetaling. Om de hoogte van de spaarderkorting te bepalen, kan de belastingplichtige geen rekening houden met terugvorderbare kortingen of de adoptiekorting .
Om in aanmerking te komen voor de belastingvermindering van de spaarder, moet de belastingplichtige aan het einde van het belastingjaar 18 jaar zijn, geen voltijdstudent zijn en niet worden geclaimd als afhankelijk van de aangifte van een andere belastingplichtige.
Beperkingen op het belastingkrediet van de spaarder
Het belastingkrediet van de spaarder is gebaseerd op verschillende niveaus van aangepast bruto-inkomen (AGI). Vanaf 2020 is het belastingverminderingspercentage van de spaarder 50% voor huishoudens met een totale AGI van $ 39.000 en minder of personen met een AGI van $ 19.500 of minder. Het belastingkrediet van de spaarder is 20% voor huishoudens met een totale AGI van $ 39.001 tot $ 42.500 of personen met een AGI van $ 19.501 tot $ 21.250. Het belastingkrediet van de spaarder is 10% voor huishoudens met een AGI van $ 42.501 tot $ 65.000 of personen met een AGI van $ 21.251 tot $ 32.500.
Voor 2021 is het belastingkrediet van de spaarder 50% voor die huishoudens met $ 39.500 aan AGI of minder, of individuen met een AGI van minder dan $ 19.750. Het belastingkrediet van de spaarder is 20% voor huishoudens met een AGI tussen $ 39.501 en $ 43.000, of $ 19.751 tot $ 21.500 voor individuen. Op het niveau van de belastingvermindering van 10% is de AIG-limiet 43.001 tot $ 66.000 voor huishoudens en $ 21.501 tot $ 33.000 voor individuen.
Een huishouden dat in 2021 $ 43.900 verdient en $ 2.000 bijdraagt aan een pensioenplan, ontvangt bijvoorbeeld een belastingvermindering van $ 200, berekend door 10% te vermenigvuldigen met $ 2.000. Een bedrag dat boven die 10% wordt bijgedragen, komt niet in aanmerking voor de spaarvermindering. Een belastingplichtige die meer bijdraagt dan de toegestane limiet, moet het teveel betaalde bedrag corrigeren door het bedrag binnen een bepaalde termijn uit het fonds te verwijderen. Het wegnemen van dit eigen risico wordt een teruggave van te veel premie genoemd.