Sectie 1035 Exchange
Wat is een artikel 1035-uitwisseling?
Een 1035-uitwisseling is een bepaling in de Internal Revenue Service (IRS) -code die een belastingvrije overdracht mogelijk maakt van een bestaand lijfrentecontract, levensverzekeringspolis, langetermijnzorgproduct of schenking voor een ander soortgelijk soort. Om in aanmerking te komen voor een uitwisseling van artikel 1035, moet de contract- of poliseigenaar ook aan bepaalde andere vereisten voldoen.
Zowel volledige als gedeeltelijke 1035-uitwisselingen zijn toegestaan, hoewel sommige regels per bedrijf verschillen. Doorgaans zijn 1035-uitwisselingen tussen producten binnen hetzelfde bedrijf niet rapporteerbaar voor belastingdoeleinden, zolang aan de IRS-criteria voor de uitwisseling wordt voldaan.
Sectie 1035-uitwisselingen vereisen over het algemeen dat de transactie betrekking heeft op hetzelfde type verzekeringsproduct.
Hoe een artikel 1035 Exchange werkt
Het belangrijkste voordeel van een uitwisseling van sectie 1035 is dat het de contract- of poliseigenaar het ene product voor het andere laat ruilen zonder belastinggevolgen. Op die manier kunnen ze verouderde en slecht presterende producten inruilen voor nieuwere producten met aantrekkelijkere kenmerken, zoals betere investeringsmogelijkheden en minder beperkende bepalingen.
Bovendien laat een ruil van sectie 1035 polishouders hun oorspronkelijke basis behouden, zelfs als er geen uitstel van winst is. Joe Sample investeerde bijvoorbeeld in totaal $ 100.000 (kostenbasis) in een niet-gekwalificeerde annuïteit en nam vervolgens geen leningen of opnames aan. Maar vanwege slechte beleggingsresultaten daalde de waarde ervan tot $ 75.000. Ontevreden besloot Joe zijn geld over te maken naar een andere lijfrente bij een ander bedrijf. In dit scenario wordt de kostenbasis van het oorspronkelijke contract van $ 100.000 de basis van het nieuwe contract, hoewel er slechts $ 75.000 werd overgemaakt.
Ondanks de belastingvoordelen ontslaan 1035 uitwisselingen de contracteigenaren niet van hun verplichtingen onder het oorspronkelijke contract. Verzekeringsmaatschappijen zien bijvoorbeeld doorgaans geen afkoopkosten voor 1035 uitwisselingen. Als de eigenaar echter binnen hetzelfde bedrijf het ene product voor een ander ruilt, kan van de kosten worden afgezien.
Belangrijkste leerpunten
- Sectie 1035 van de belastingwet staat belastingvrije ruil van bepaalde verzekeringsproducten toe.
- Houders van levensverzekeringen kunnen een uitwisseling van sectie 1035 gebruiken om een oude polis in te ruilen voor een nieuwe met betere functies.
- De Pensioenbeschermingswet van 2006 wijzigde de wet om uitwisselingen in producten voor langdurige zorg mogelijk te maken.
Over het algemeen moet een 1035-ruil plaatsvinden tussen soortgelijke producten, zoals levensverzekeringen voor levensverzekeringen of een niet-gekwalificeerde lijfrente voor een niet-gekwalificeerde lijfrente. Een levensverzekering kan worden ingewisseld voor een niet-gekwalificeerde lijfrente, maar een niet-gekwalificeerde lijfrente kan niet worden ingewisseld voor een levensverzekering. De Pensioenbeschermingswet (PPA) van 2006 wijzigde ook IRC-sectie 1035 om uitwisselingen van levensverzekeringspolissen en niet-gekwalificeerde lijfrentes in traditionele en hybride (levensverzekeringen of lijfrentes) gekwalificeerde producten voor langdurige zorg (LTC) op te nemen.
Het nieuwe product waarvoor een aangepast schenkingscontract (MEC) werd ingeruild, wordt ook een MEC. De 1035-uitwisseling verandert die status niet.
Onder een 1035-uitwisseling kan de contract- of poliseigenaar de fondsen niet constructief ontvangen en ze vervolgens gebruiken om een nieuwe polis te kopen. Het geld moet rechtstreeks worden overgemaakt. Om verder in aanmerking te komen, moet de lijfrentetrekker of verzekeringnemer dezelfde blijven. Een 1035-ruil van een lijfrente die eigendom is van Joe Sample kan bijvoorbeeld niet worden omgezet in een lijfrente die eigendom is van Jane Sample of in een gezamenlijke lijfrente die eigendom is van Joe en Jane Sample.
De fiscale behandeling verschilt voor gedeeltelijke uitwisselingen doordat een deel van de kostenbasis wordt toegewezen aan het nieuwe product in plaats van aan het hele product.