Securities Act van 1933

Wat is de Securities Act van 1933?

De Securities Act van 1933 werd in het leven geroepen en in de wet omgezet om beleggers te beschermen na de beurscrash van 1929. De wetgeving had twee hoofddoelen: zorgen voor meer transparantie in financiële overzichten zodat investeerders weloverwogen beslissingen kunnen nemen over investeringen; en om wetten vast te stellen tegen verkeerde voorstelling van zaken en frauduleuze activiteiten op de effectenmarkten.

Inzicht in de Securities Act van 1933

De Securities Act van 1933 was de eerste belangrijke wetgeving met betrekking tot de verkoop van effecten. Vóór deze wetgeving werd de verkoop van effecten voornamelijk beheerst door staatswetten. De wetgeving voorzag in de behoefte aan betere openbaarmaking door bedrijven te verplichten zich te registreren bij de Securities and Exchange Commission (SEC). Registratie zorgt ervoor dat bedrijven de SEC en potentiële investeerders voorzien van alle relevante informatie door middel van een prospectus en registratieverklaring.

De wet – ook bekend als de “Truth in Securities” -wet, de 1933 Act en de Federal Securities Act – vereist dat beleggers financiële informatie ontvangen van effecten die worden aangeboden voor openbare verkoop. Dit betekent dat bedrijven voordat ze naar de beurs gaan, informatie moeten indienen die direct beschikbaar is voor beleggers.

Vandaag moet het vereiste prospectus beschikbaar worden gesteld op de SEC-website. Een prospectus moet de volgende informatie bevatten:

• Een beschrijving van de eigendommen en zaken van het bedrijf
• Een beschrijving van de geboden zekerheid
• Informatie over uitvoerend management
• Jaarrekeningen die zijn gecertificeerd door onafhankelijke accountants