25 juni 2021 0:07

Deel concept

Een ontwerp van een aandeel is een soort ontwerp dat kredietverenigingen gebruiken als een manier om toegang te krijgen tot fondsen op individuele rekeningen. Deel conceptrekeningen bij kredietverenigingen zijn het equivalent van persoonlijke betaalrekeningen bij banken. Evenzo zijn aandelenwissels het equivalent van bankcheques. Aandelen vertegenwoordigen gedeeltelijk eigendom in een kredietvereniging, en leden van de kredietvereniging (aandeelhouders) schrijven concepten (cheques) om toegang te krijgen tot de waarde van hun gedeeltelijke eigendom (aandelen).

Het concept van het aandeel opsplitsen

Een kredietvereniging functioneert anders dan een conventionele bank. In een kredietvereniging is elk lid ook een gedeeltelijke eigenaar. Omdat kredietverenigingen in coöperatieve handen zijn, doen leden geen deposito’s, maar kopen ze aandelen. Aandelen verdienen geen rente, maar verdienen in plaats daarvan dividenden. (Een dividend is een uitkering van een deel van de inkomsten van een organisatie, beslist door de raad van bestuur of een andere leidinggevende entiteit, betaald aan een categorie van haar aandeelhouders.)

Bovendien zijn er op de conceptrekeningen van aandelen meestal geen maandelijkse kosten of minimale balansvereisten, in tegenstelling tot veel bankrekeningen. Bij traditioneel commercieel bankieren helpen servicekosten inkomsten te genereren van rekeningen die niet genoeg rente-inkomsten opleveren om de uitgaven van de bank te dekken. Het in rekening brengen van vergoedingen wanneer klanten geen minimumsaldo behouden (dwz een rekening te hoog staan ​​of te veel cheques uitschrijven) zorgt ervoor dat deze rekeningen financieel zinvol blijven voor de instelling.

Deel concepten en de evolutie van kredietverenigingen

Kredietverenigingen ontstonden voor het eerst in 1844 in Rochdale, Engeland, toen een groep wevers de Rochdale Society of Equitable Pioneers oprichtte. Deze organisatie haalde het kapitaal op om goederen tegen lage prijzen te kopen en gaf het spaargeld vervolgens door aan hun leden. Velen beschouwen Friederich W. Raiffeisen als de grondlegger van de moderne kredietunie. Hij richtte in 1846 de kredietvereniging Heddesdorf op in Duitsland. In 1901 werden kredietverenigingen geïntroduceerd in Canada en kwamen ze in 1908 aan in de Verenigde Staten. De St. Mary’s Bank Credit Union in Manchester, New Hampshire, was de eerste kredietvereniging in de VS.

Oorspronkelijk was het lidmaatschap van een kredietvereniging beperkt tot mensen die een “gemeenschappelijke band” deelden. Ze moesten bijvoorbeeld in dezelfde branche of voor hetzelfde bedrijf werken. Leden kunnen allemaal in dezelfde gemeenschap leven. Tegenwoordig hebben kredietverenigingen de lidmaatschapsbeperkingen echter versoepeld, retailbanken hebben soms de concurrentiedruk van kredietverenigingen gevoeld.