Definitie van aandelenklasse

Wat is een aandelenklasse?

Een aandelenklasse is een aanduiding die wordt toegepast op een bepaald type effect, zoals ’s en minimale initiële investeringsvereisten met zich meebrengen.

Als belegger is het belangrijk om te weten welke aandelenklasse u koopt, of het nu gaat om gewone aandelen in een naamloze vennootschap of om deelbewijzen van een beleggingsfonds.

De basisprincipes van aandelenklassen van bedrijven

Verschillende aandelenklassen binnen dezelfde entiteit verlenen doorgaans verschillende rechten aan de aandeelhouder. Een beursgenoteerd bedrijf kan bijvoorbeeld twee soorten uitstaande gewone aandelen aanbieden: gewone aandelen van klasse A en gewone aandelen van klasse B. Deze structuur met twee klassen wordt doorgaans bepaald wanneer een bedrijf voor het eerst naar de beurs gaat en aandelen uitgeeft op de primaire markt.

Bijvoorbeeld, een besloten vennootschap die onderneemt een initial public offering kan (IPO) voor kiezen om uit te geven aandelen A aan de nieuwe investeerders, terwijl het geven van het bedrijf bestaande stakeholders Klasse B-aandelen. Een dergelijke structuur met twee klassen zou kunnen worden ingesteld als de oorspronkelijke eigenaren van het bedrijf het grootste deel van hun belang in het bedrijf willen verkopen, maar toch de controle willen behouden en belangrijke beslissingen willen nemen. In dat geval zouden de aandelen van klasse B doorgaans meer stemrechten hebben.

Google voerde een dubbele aandelenklassenstructuur in tijdens de transformatie van het bedrijf naar Alphabet Inc. in 2015. Het bedrijf gaf een A-aandeel uit met het ticker-symbool GOOGL en een C-klasse-aandeel met het ticker-symbool GOOG. Beiden worden rond hetzelfde prijsniveau verhandeld, maar de aandelen van klasse C hebben geen stemrecht. De vennootschap heeft ook een aandeel van klasse B uitgegeven, dat is gereserveerd voor het management en andere controlerende partijen.

De basisprincipes van aandelenklassen in beleggingsfondsen

Beleggingsfondsen bieden beleggers vaak verschillende aandelenklassen aan. Elke klasse belegt in dezelfde effectenportefeuille en heeft dezelfde beleggingsdoelstellingen en hetzelfde beleggingsbeleid. Hun vergoedingen en kosten verschillen echter, wat van invloed is op hun prestaties. Andere parameters, zoals initiële investeringsbedragen, kunnen ook verschillen.

De meest voorkomende aandelenklasse is het A-aandeel, dat een front-end belasting heeft, te betalen bij aankoop of vooraf. Deze fondsen lijken in het begin misschien duur, maar kunnen minder duur zijn als ze op de lange termijn worden aangehouden. Deze vooruitbetaalde verkoopkosten variëren van 2% tot 5,75%, afhankelijk van het type fonds en het aangekochte volume.

De B-aandelenklasse is het tegenovergestelde van het A-aandeel: het draagt ​​een back-end load, een commissie die wordt betaald wanneer de belegger het verkoopt. Deze vergoeding daalt geleidelijk naarmate u langer eigenaar bent van het beleggingsfonds, en bereikt uiteindelijk nul. B-aandelen hebben vaak het recht om na ongeveer zeven jaar te worden omgezet in A-aandelen.

De C-aandelenklasse rekent een jaarlijkse vergoeding voor de levensduur van het fonds van ongeveer 1%, een zogenaamde levelload. C-aandelen hebben echter vaak voorwaardelijk uitgestelde verkoopkosten die kunnen worden geactiveerd als ze binnen een jaar worden verkocht.

Zowel B- als C-aandelen betalen doorgaans hogere kostenratio’s, de jaarlijkse beheer- en onderhoudsvergoeding die door het fonds in rekening wordt gebracht, dan A-aandelen.

Institutionele aandelenklassen

Er zijn verschillende andere aandelenklassen voor onderlinge fondsen, met aanduidingen als I, R, N, X en Y. Dit zijn zogenaamde institutionele aandelen. Beleggingsfondsen stellen deze klassen gewoonlijk alleen beschikbaar voor mensen met een hoog nettovermogen, doorgaans meer dan $ 1 miljoen, of voor institutionele beleggers die stortingen van zeven cijfers kunnen doen. 401 (k) -regelingen en andere door de werkgever gesponsorde pensioenregelingen gelden echter als dergelijke institutionele beleggers; door de bijdragen van de werknemers te bundelen, kan de planbeheerder in aanmerking komen voor deze aandelenklasse. Dit is zeer wenselijk: institutionele aandelen hebben doorgaans de laagste vergoedingen en kosten van aandelenklassen in beleggingsfondsen. Vanwege de lage kostenratio’s behalen institutionele klasse-aandelen steevast het beste rendement.

Investeringsmaatschappij Vanguard biedt bijvoorbeeld drie aandelenklassen aan. Beleggersaandelen vragen initiële stortingen van $ 1.000 tot $ 3.000 en hebben een gemiddelde kostenratio van 18%. Admiral-aandelen hebben een minimum van $ 3.000, $ 50.000 of $ 100.000, maar de kostenratio is gemiddeld 11%. Ten slotte beginnen de institutionele aandelen bij $ 5 miljoen, en hun gemiddelde kostenratio is 0,05%.