Aandeelhouderswaarde definitie
Wat is aandeelhouderswaarde?
Aandeelhouderswaarde is de waarde die wordt geleverd aan de eigenaars van een bedrijf als gevolg van het vermogen van het management om de omzet, winst en vrije kasstroom te verhogen, wat leidt tot een toename van dividenden en vermogenswinsten voor de aandeelhouders.
De aandeelhouderswaarde van een bedrijf hangt af van de strategische beslissingen van de raad van bestuur en het senior management, waaronder het vermogen om verstandige investeringen te doen en een gezond rendement op het geïnvesteerde kapitaal te genereren. Als deze waarde wordt gecreëerd, met name op de lange termijn, stijgt de Met name fusies leiden doorgaans tot een sterke stijging van de aandeelhouderswaarde.
Aandeelhouderswaarde kan een hot-button-issue worden voor bedrijven, aangezien het creëren van rijkdom voor aandeelhouders niet altijd of in gelijke mate vertaalt naar waarde voor werknemers of klanten van het bedrijf.
Belangrijkste leerpunten
- Aandeelhouderswaarde is de waarde die aan aandeelhouders in een bedrijf wordt gegeven op basis van het vermogen van het bedrijf om de winst in de loop van de tijd te behouden en te laten groeien.
- Toenemende aandeelhouderswaarde verhoogt het totale bedrag in het eigen vermogen van de balans.
- De stelregel over het vergroten van de aandeelhouderswaarde is in feite een praktische mythe: het management heeft geen wettelijke plicht om de bedrijfswinsten te maximaliseren.
Inzicht in aandeelhouderswaarde
Toenemende aandeelhouderswaarde verhoogt het totale bedrag in het eigen vermogen van de balans. De balansformule is: activa, minus passiva, is gelijk aan het eigen vermogen, en het eigen vermogen omvat ingehouden winsten, of de som van het nettoresultaat van een bedrijf, minus contante dividenden sinds de oprichting.
Hoe het gebruik van activa waarde stimuleert
Bedrijven halen kapitaal op om activa te kopen en gebruiken die activa om verkopen te genereren of om te investeren in nieuwe projecten met een positief verwacht rendement. Een goed beheerd bedrijf maximaliseert het gebruik van zijn activa, zodat het bedrijf kan opereren met een kleinere investering in activa.
Stel dat een loodgietersbedrijf een vrachtwagen en uitrusting gebruikt om woonwerkzaamheden te voltooien en dat de totale kosten van deze activa $ 50.000 bedragen. Hoe meer verkopen het loodgietersbedrijf kan genereren met de truck en de apparatuur, hoe meer aandeelhouderswaarde het bedrijf creëert. Waardevolle bedrijven zijn bedrijven die hun inkomsten kunnen verhogen met hetzelfde bedrag aan activa.
Gevallen waarin cashflow waarde verhoogt
Het genereren van voldoende instroom van kasmiddelen om het bedrijf te runnen is ook een belangrijke indicator van aandeelhouderswaarde, omdat het bedrijf kan opereren en de verkoop kan verhogen zonder geld te lenen of meer aandelen uit te geven. Bedrijven kunnen de cashflow verhogen door inventaris en debiteuren snel om te zetten in contante incasso’s.
De snelheid waarmee contant geld wordt verzameld, wordt gemeten aan de hand van omzetverhoudingen en bedrijven proberen de verkoop te vergroten zonder dat ze meer voorraad hoeven te dragen of het gemiddelde bedrag aan vorderingen in dollars moeten verhogen. Een hoog percentage van zowel voorraadomzet als debiteurenomzet verhoogt de aandeelhouderswaarde.
Rekening houden met de winst per aandeel
Als het management beslissingen neemt die het nettoresultaat elk jaar verhogen, kan het bedrijf een groter dividend in contanten uitkeren of de inkomsten behouden voor gebruik in het bedrijf. De winst per aandeel (EPS) van een bedrijf wordt gedefinieerd als de winst die beschikbaar is voor gewone aandeelhouders gedeeld door de uitstaande gewone aandelen, en de ratio is een belangrijke indicator van de aandeelhouderswaarde van een bedrijf. Wanneer een bedrijf de inkomsten kan verhogen, stijgt de ratio en beschouwen investeerders het bedrijf als waardevoller.
De mythe van maximalisatie van aandeelhouderswaarde?
Algemeen wordt aangenomen dat bedrijfsleiders en management de plicht hebben om de aandeelhouderswaarde te maximaliseren, vooral voor beursgenoteerde bedrijven. Juridische uitspraken suggereren echter dat deze algemene wijsheid in feite een praktische mythe is – er is eigenlijk geen wettelijke plicht om de winst te maximaliseren bij het beheer van een bedrijf.
Het idee is voor een groot deel terug te voeren op de te grote effecten van een enkele verouderde en algemeen verkeerd begrepen uitspraak van de beslissing van het Hooggerechtshof van Michigan in 1919 in Dodge v. Ford Motor Co., die ging over de wettelijke plicht van een controlerende meerderheidsaandeelhouder met betrekking tot een minderheidsaandeelhouder en niet over het maximaliseren van aandeelhouderswaarde. Juridische en organisatorische wetenschappers zoals Lynn Stout en Jean-Philippe Robé hebben deze mythe uitvoerig uitgewerkt.