Systeemrelevante financiële instelling (SIFI)
Wat is een systeemrelevante financiële instelling (SIFI)?
Een systeemrelevante financiële instelling (SIFI) is een bank, verzekeraar of andere financiële instelling die volgens de Amerikaanse federale toezichthouders een ernstig risico voor de economie zou vormen als deze zou instorten. Een SIFI wordt gezien als “too big to fail” en opgelegd met extra regeldruk om te voorkomen dat ze onderuit gaan. Een SIFI-label brengt echter meer controle en extra regelgeving met zich mee.
Belangrijkste leerpunten
- Een systeemrelevante financiële instelling (SIFI) is een bedrijf dat volgens Amerikaanse toezichthouders een ernstig risico voor de economie zou vormen als deze zou instorten.
- Dit label legt extra regelgevende vereisten en verscherpt toezicht op, waaronder streng toezicht door de Federal Reserve, hogere kapitaalvereisten, periodieke stresstests en de noodzaak om “levende testamenten” op te stellen.
- Vorig jaar ondertekende president Donald Trump een wetsvoorstel om delen van de Dodd-Frank Act terug te schroeven, waarmee de drempel wordt verhoogd die bepaalt welke bedrijven kwalificeren als een systeemrelevante financiële instelling (SIFI).
- Door de veranderingen zouden veel middelgrote FI’s miljoenen moeten besparen op de kosten van naleving van de regelgeving en hen meer flexibiliteit moeten geven om hun activiteiten uit te breiden.
Systemically Important Financial Institution (SIFI) begrijpen
De Grote Recessie werd vooral toegeschreven aan het feit dat financiële bedrijven te veel risico namen. Regelgevers erkenden dat nader onderzoek in de toekomst van het grootste belang zou zijn om herhaling te voorkomen, en merkten op dat veel bedrijven in deze branche diep geworteld zijn in de functionaliteit van de economie. Of, zoals ze het zeggen: te groot, complex en onderling verbonden om te mislukken.
De Dodd-Frank Act van 2010, een reactie op de financiële crisis, richtte de Financial Stability Oversight Council (FSOC) op, die deze de bevoegdheid gaf om banken en andere bedrijven te labelen als systeemrelevante financiële instellingen (SIFI’s).
Dit label legt extra wettelijke eisen en meer controle op. Deze omvatten strikt toezicht door de Federal Reserve, hogere kapitaalvereisten, periodieke stresstests en de noodzaak om “levende testamenten” op te stellen – plannen om operaties af te ronden zonder een financiële crisis te veroorzaken of een reddingsoperatie te vereisen.
Financiële instellingen (FI’s) die tekenen van stress vertonen tijdens het testen, zijn verplicht om de inkoop van eigen aandelen uit te stellen, dividendplannen in te korten en, indien nodig, extra kapitaal aan te trekken.
De wet is bedoeld om een herhaling van de financiële crisis van 2008 te voorkomen, toen grotendeels ongereguleerde instellingen zoals American International Group Inc. ( AIG ) grote door de belastingbetaler gefinancierde reddingsoperaties nodig hadden. Redenerend dat financiële besmetting op onverwachte plaatsen kan ontstaan, hebben wetgevers de FSOC opgericht om bedrijven te onderzoeken op basis van het risico van hun omvang, financiële positie, bedrijfsmodellen en verwevenheid met andere delen van de economie.
Kwalificaties voor systeemrelevante financiële instellingen (SIFI)
Het proces om te bepalen welke bedrijven systeemrelevante financiële instellingen (SIFI’s) zijn, heeft de laatste tijd enkele wijzigingen ondergaan. Eerder werden FI’s met meer dan $ 50 miljard aan activa bestempeld als systeemrelevant.
Toen, in 2018, na een golf van klachten van kleinere banken die worstelden om de kosten van het voldoen aan verbeterde regelgeving te dragen, tekende president Donald Trump, die de Dodd-Frank Act als “een zeer negatieve kracht” beschreef, een gedeeltelijke terugdraaiing in de wet. Het wetsvoorstel verhoogde de drempel van de systeemrelevante financiële instelling (SIFI) tot $ 100 miljard en vervolgens tot $ 250 miljard 18 maanden later.
Verwacht wordt dat de veranderingen ongeveer 26 banken zullen bevrijden van rigoureuze jaarlijkse stresstests, waardoor het aantal instellingen dat met verscherpt toezicht wordt geconfronteerd, teruggebracht zal worden tot ongeveer 12. Die vrijgelaten lijken miljoenen te besparen op de kosten van de naleving van de regelgeving. Minder toezicht zou hen ook meer flexibiliteit moeten geven om hun bedrijf uit te breiden.
Factoren vansysteemrelevante financiële instellingen (SIFI)
In het verleden is het proces om te bepalen of een niet-bancaire instelling systeemrisico’s met zich meebrengt, zwaar bekritiseerd. MetLife Inc. ( MET ) heeft in maart 2016 een rechtszaak gewonnen waarin protesteerde tegen zijn systeemrelevante status, waarbij de rechter het besluit van de regering om de levensverzekeraar als zodanig te bestempelen “willekeurig en grillig” noemde.
Sceptici van het label van systeemrelevante financiële instellingen (SIFI) en van de regelgeving van Dodd-Frank meer in het algemeen hebben betoogd dat in plaats van te voorkomen dat bedrijven “too big to fail” zijn, de aanduiding alleen de bedrijven identificeert die dat wel zijn.
Sommigen beweren dat de toegenomen regeldruk in feite het risico op financiële besmetting heeft vergroot: aangezien grotere banken de extra kosten beter kunnen dragen, komen ze er sterker – en groter – uit, wat ironisch genoeg aanleiding geeft tot een grotere concentratie in de financiële sector.
De CRAPO-wet van 2018 van president Trump, ook wel bekend als de Economic Growth, Regulatory Relief and Consumer Protection Act, was bedoeld om deze dreiging weg te nemen door middelgrote kredietverstrekkers te bevrijden van streng en kostbaar toezicht door de regelgeving.