Taguchi-methode van kwaliteitscontrole

Wat is de Taguchi-methode voor kwaliteitscontrole?

De Taguchi-methode voor kwaliteitscontrole is een benadering van engineering die de nadruk legt op de rol van onderzoek en ontwikkeling (R&D), en productontwerp en  -ontwikkeling  bij het verminderen van het optreden van defecten en storingen in vervaardigde goederen.

Deze methode, ontwikkeld door de Japanse ingenieur en statisticus Genichi Taguchi, beschouwt ontwerp als belangrijker dan het fabricageproces bij kwaliteitscontrole en heeft tot doel variaties in de productie te elimineren voordat ze kunnen optreden.

Inzicht in de Taguchi-methode van kwaliteitscontrole

De Taguchi-methode meet kwaliteit als een berekening van de schade voor de samenleving die aan een product is verbonden. In het bijzonder wordt verlies van een product bepaald door variaties en afwijkingen in zijn functie, evenals door schadelijke bijwerkingen die het gevolg zijn van het product.

Verlies door variatie in functie is een vergelijking van hoeveel elke eenheid van het product verschilt in de manier waarop het werkt. Hoe groter die variantie, hoe groter het verlies aan functie en kwaliteit. Dit kan worden weergegeven als een geldbedrag dat aangeeft hoe het gebruik is beïnvloed door defecten in het product.

Voorbeeld van de Taguchi-methode van kwaliteitscontrole

Als het product een precisieboor is die consequent gaten van een exacte maat moet boren in alle materialen waarop het wordt gebruikt, dan wordt een deel van de kwaliteit bepaald door hoeveel de eenheden van het product verschillen van die normen. Bij de Taguchi-methode van kwaliteitscontrole ligt de focus op het gebruik van onderzoek en ontwerp om ervoor te zorgen dat elke eenheid van het product nauw aansluit bij die ontwerpspecificaties en precies presteert zoals ontworpen.

Verlies als gevolg van schadelijke neveneffecten op de samenleving spreekt over de vraag of het ontwerp van het product inherent tot een nadelig effect zou kunnen leiden. Als het gebruik van de precisieboor bijvoorbeeld door de manier waarop de boormachine is ontworpen, letsel kan veroorzaken bij de gebruiker, is er sprake van kwaliteitsverlies van het product. Volgens de Taguchi-methode zou het werk dat tijdens de ontwerpfase van de creatie wordt gedaan, erop gericht zijn de mogelijkheid te minimaliseren dat de boor zo is gemaakt dat deze verwondingen bij de operator kan veroorzaken.

Vanuit een hoger perspectief zou de Taguchi-methode er ook naar streven om de kosten voor het gebruik van het product voor de samenleving te verlagen, bijvoorbeeld door goederen zo te ontwerpen dat ze efficiënter werken in plaats van afval te genereren. De boormachine zou bijvoorbeeld zo kunnen worden ontworpen dat er zo min mogelijk regelmatig onderhoud nodig is. 

Geschiedenis van de Taguchi-methode van kwaliteitscontrole

Genichi Taguchi, een Japanse ingenieur en statisticus, begon in de jaren vijftig met het formuleren van de Taguchi-methode tijdens de ontwikkeling van een telefoonschakelsysteem voor Electrical Communication Laboratory, een Japans bedrijf. Met behulp van statistieken wilde hij de kwaliteit van vervaardigde goederen verbeteren.

Tegen de jaren tachtig begonnen Taguchi’s ideeën bekendheid te krijgen in de westerse wereld, waardoor hij bekend werd in de Verenigde Staten, nadat hij al succes had gehad in zijn geboorteland Japan. Grote internationale bedrijven zoals Toyota Motor Corp., Ford Motor Co., Boeing Co. en Xerox Holdings Corp. hebben zijn methoden overgenomen.

Kritiek op de Taguchi-methode van kwaliteitscontrole

De methoden van Taguchi zijn niet altijd goed ontvangen door westerse statistici. Een van de grootste beschuldigingen tegen zijn kwaliteitscontrolemethode is dat deze onnodig ingewikkeld is. Sommige sceptici beweren zelfs dat een doctoraat in de wiskunde vereist is om het te begrijpen.