De realiteit van investeren in ruimteverkenning
Ruimteverkenning is al lang een streven waarvan velen vinden dat het domein van de publieke sector zou moeten zijn. Ruimteverkenning is niet alleen duur, de onzekere economische opbrengsten zijn ook een gruwel voor bedrijven die op zoek zijn naar winst. Bovendien zijn critici bezorgd dat de betrokkenheid van de particuliere sector bij de ruimte de zuivere wetenschap zal bezoedelen en zal leiden tot ongeremde landroof die moeilijk te berechten zal zijn in rechtszalen op het land.
Niettemin is debetrokkenheid van de particuliere sector bij de ruimte een realiteit, en dat al sinds het begin van de verkenning van de ruimte. NASA heeft de Saturn V-raket niet gebouwd, Boeing en zijn partners wel. Evenzo hebben particuliere bedrijven decennia lang satellieten gebouwd, gelanceerd en geëxploiteerd, en voertuigen en uitrusting geleverd aan NASA, het European Space Agency en andere programma’s.
Dat gezegd hebbende, lijkt het erop dat we aan de vooravond staan van serieuze particuliere investeringen in de ruimte. NASA vertrouwt op commerciële missies om zijn activa in de ruimte te bevoorraden. Ondertussen investeren particuliere bedrijven in ruimtetoerisme en operaties om hemellichamen te delven.3 Toch zijn er niet veel pure spelmogelijkheden voor investeerders om aan deze evolutie deel te nemen.
Eens heeft het Domain of Giants Investors altijd een zekere mate van blootstelling aan de ruimte kunnen krijgen, maar nooit in een zinvolle mate. Boeing (BA ), Lockheed Martin (LMT ) en Northrop Grumman (NOC ) bouwen raketten, ruimtevaartuigen, satellieten en een groot aantal andere systemen die worden gebruikt voor het uitvoeren van ruimteprogramma’s.56 Deze inkomsten uit de ruimte zijn echter zelden direct zichtbaar of significant voor de algehele prestaties van het bedrijf. Bovendien zijn deze inkomsten vaak gekoppeld aan militaire projecten, en het kan moeilijk zijn om “ruimte-inkomsten” te onderscheiden van “defensie-inkomsten”. (Zie ook: War’s Influence On Wall Street ).
Bovendien, wat NASA besteedt aan verkenning van de ruimte is niet een significante top-line verkoop driver voor veel bedrijven. Historisch gezien besteedt NASA ongeveer 80% van zijn budget aan contracten. Het is van plan om in 2020 ongeveer 22,7 miljard dollar uit te geven. Dat betekent dat er ongeveer 18 miljard dollar overblijft voor aanbestedingen, die doorgaans over verschillende bedrijven zijn verdeeld. Ter vergelijking: Boeing rapporteerde in 2019 $ 76,5 miljard aan inkomsten. Bijgevolg is het moeilijk te zeggen dat investeren in Boeing een echte investering in ruimteverkenning is.
De eerste generatie pure plays De eerste generatie pure plays in de ruimte is alweer voorbij. Orbital Sciences, dat raketsystemen maakte voor commerciële en overheidsklanten, werd voorheen verhandeld op de New York Stock Exchange (NYSE). Het fuseerde in 2014 met Alliant Techsystems en Northrop Grumman kocht het gefuseerde bedrijf vervolgens in 2018 en hernoemde het tot Northrop Grumman Innovation Systems.11
Astrotech (ASTC ), een ander puur spel op de ruimte, worstelt om in de lucht te blijven. Het werd opgericht in 1984 en leverde apparatuur aan NASA tijdens het Space Shuttle-tijdperk, dat eindigde in 2011.13 Astrotech slaagt er nauwelijks in om kwartaalinkomsten te boeken en in sommige kwartalen zelfs helemaal geen inkomsten.1516 In juni 2020 had het een marktkapitalisatie van $ 20 miljoen.
In With the New Wat opvalt aan de nieuwste lichting nieuwkomers in de ruimte, is hun ambitie om de sterren te bereiken. Twee van de bekendste bedrijven zijn SpaceX en Virgin Galactic ( SPCE ).
SpaceX, opgericht door serie- ondernemerElon Musk, was het eerste particuliere bedrijf dat een bevoorradingsschip naar het International Space Station (ISS) stuurde, een prestatie die het in 2012 bereikte. In mei 2020 bracht een SpaceX-voertuig twee NASA-astronauten naar het ISS. – een primeur voor een particulier gebouwd ruimtevaartuig. SpaceX wil echter meer zijn dan een Grubhub en Uber voor NASA. Het ontwikkelt herbruikbare lanceersystemen in de hoop de kosten voor ruimteverkenning aanzienlijk te verminderen. Het meest ambitieuze project is het Starship, een voertuig dat lang meegaat en waarvan Musk hoopt dat het ooit een bemande missie naar Mars zal vervoeren. Een ander project is Starlink, dat van plan is om maar liefst 42.000 satellieten in een lage baan om de aarde te brengen om wereldwijde breedband internettoegang te bieden.
De ambities van Virgin Galactic, opgericht door miljardair Richard Branson, zijn in vergelijking niet zo verheven. Het bedrijf streeft ernaar om vermogende individuen in korte intermezzo’s de ruimte inte vliegen, waar ze de aarde kunnen bekijken en enkele minuten van gewichtloosheid kunnen ervaren. Eind 2019 rapporteerde Virgin Galactic meer dan 600 reserveringen en $ 80 miljoen aan aanbetalingen, wat zichna realisatiezou vertalen in $ 120 miljoen aan inkomsten. Kaartjes kosten elk ongeveer $ 250.000. Het lanceersysteem van Virgin Galactic bestaat uit een herbruikbaar ruimtevaartuig, de SpaceShipTwo, dat door de WhiteKnightTwo naar een hoogte van 45.000 voet wordt gedragen. Na het scheiden van de WhiteKnightTwo, kunnen de tweepersoonsbemanning van de SpaceShipTwo en zijn zes passagiers genieten van ongeveer 90 minuten vliegtijd. In juni 2020 kondigde Virgin Galactic een overeenkomst aan met NASA om een dienst te ontwikkelen die betalende privépassagiers naar ISS zou vervoeren.
Virgin Galactic debuteerde in oktober 2019 op de NYSE met een investering van $ 800 miljoen van een Special Purpose Acquisition Company (SPAC). Voor 2019 boekte het $ 3,78 miljoen aan inkomsten en $ 210,93 miljoen aan verliezen. Het sloot het jaar af met $ 411,35 miljoen in contanten.
Waar het op neerkomt Ondanks alle vooruitgang die particuliere ruimtevaartbedrijven hebben geboekt, is de realiteit dat Virgin Galactic echt de enige optie is die investeerders hebben voor een investering die rechtstreeks verband houdt met ruimte- en ruimteverkenning. Gecommercialiseerde ruimte is gewoon een te klein onderdeel van wat bedrijven als Boeing en Northrop Grumman doen om die investeringshoek te ondersteunen. Hoewel er gepraat wordt dat beursintroductie (IPO).
Desalniettemin kan er een tijd komen dat investeerders een reeks ruimtevaartondernemingen kunnen steunen, of het nu gaat om suborbitale ruimtevaartuigen, commerciële lanceringsdiensten, fabrikanten van ruimtevaartuigen, interplanetaire reizen of asteroïde-mijnbouw. Maar voorlopig houden de zwaarte van de winsten, levensvatbare markten en duurzame kapitaalopbrengsten beleggers aardgebonden.