Kosten per transactie
Wat zijn de kosten per transactie?
Een vergoeding per transactie is een uitgave die een bedrijf moet betalen elke keer dat het een elektronische betaling voor een klanttransactie verwerkt. De vergoedingen per transactie variëren tussen serviceproviders en kosten handelaren doorgaans 0,5% tot 5% van het transactiebedrag plus bepaalde vaste kosten.
Belangrijkste leerpunten
- Een vergoeding per transactie is een uitgave die bedrijven een serviceprovider betalen telkens wanneer een klantbetaling elektronisch wordt verwerkt.
- De vergoeding per transactie kan variëren afhankelijk van de serviceprovider, maar varieert meestal tussen 0,5% en 5% plus bepaalde vaste kosten.
- Merchants werken samen met merchant acquiring-banken om het elektronische betalingsproces en de depositorekening voor het geld op te zetten.
- Een vergoeding per transactie bestaat meestal uit een acquirer-vergoeding en een processorvergoeding.
- American Express, Visa, MasterCard en Discover brengen allemaal ongeveer dezelfde kosten in rekening, met kleine variaties die in sommige componenten oplopen tot centen.
- Op het afschrift van een handelaar worden de vergoedingen doorgaans uitgesplitst in uitwisseling, trapsgewijs en abonnement.
Inzicht in kosten per transactie
Per transactie worden kosten in rekening gebracht van de handelaar van een paar verschillende entiteiten in een transactie. Handelaren werken samen met banken die handelaars verwerven om alle communicatie in een elektronische betalingstransactie te vergemakkelijken. Handelaars zetten ook een handelaarsaccount op bij de overnemende partij, die dient als de primaire stortingsrekening van de handelaar voor het geld van elke transactie. Een handelaar die veel elektronische betalingen ontvangt, zal sterk afhankelijk zijn van de merchant acquiring bank, waardoor de voorwaarden van de merchant account-overeenkomst een belangrijke factor zijn voor een merchant.
Onderdelen van vergoedingen per transactie
Handelaren betalen verschillende vergoedingen voor het accepteren van elektronische betalingen. Sommige vergoedingen zullen variëren, terwijl andere vastliggen. Handelaren hebben een breed scala aan wervende banken waarmee ze kunnen samenwerken voor elektronische betalingsdiensten. Elke acquirer heeft verschillende vergoedingsstructuren en servicemogelijkheden waardoor verkopers de acquirer kunnen kiezen die het beste bij hen past. Acquirers zullen doorgaans kosten per transactie in rekening brengen, evenals een maandelijks bedrag voor het beheer van een verkopersaccount.
De tweede component van een vergoeding per transactie is de vergoeding die aan het netwerkverwerkingsbedrijf wordt betaald. Handelaars stellen de soorten merkkaarten vast die ze in hun winkel kunnen accepteren op basis van het verwerkingsnetwerk van hun merchant acquiring bank. Betaalkaartmaatschappijen zoals MasterCard, Visa, Discover of American Express hebben elk hun transactiekosten die bij een transactie aan de handelaar in rekening worden gebracht. De kosten van een betaalkaartbedrijf, ook wel groothandelskosten genoemd, zijn meestal een vast bedrag per transactie. Sommige acquirers kunnen mogelijk lagere groothandelsvergoedingen bedingen via netwerkrelaties met verwerkers.
Acquirer- en processorvergoedingen zijn de belangrijkste componenten van een alomvattende vergoeding per transactie. In sommige gevallen kunnen ook andere vergoedingen voor een handelaar van toepassing zijn. Een extra kosten die handelaars kunnen tegenkomen, is een terminalvergoeding, een vergoeding per transactie die wordt aangerekend aan een terminalprovider zoals Square voor het gebruik van een terminal bij een elektronische betaalkaarttransactie.
Vergoedingen per transactie zijn de reden waarom sommige handelaren een minimum opleggen dat klanten moeten uitgeven als ze met een creditcard of betaalpas willen betalen. Het heeft geen zin voor een handelaar om een klant 50 cent van een betaalkaart te laten afrekenen als hij 30 cent betaalt om de transactie te verwerken. Het is gebruikelijk, en volkomen toegestaan, dat verkopers een minimum van $ 5 of $ 10 instellen voor creditcard en debetkaarttransacties. Kleinere handelaars die minder goed in staat zijn om overtollige kaartkosten te absorberen, zullen deze minima eerder opleggen.
American Express, Visa, MasterCard en Discover rekenen allemaal ongeveer dezelfde kosten, met kleine variaties die in sommige componenten oplopen tot centen. Over het algemeen berekent Visa het laagste totaalbedrag. Dit hangt ook af van de gebruikte kaarten, aangezien kaarten met beloningen vaak hogere kosten hebben.
Verklaringen van verkopersaccounts
Acquirers geven een gedetailleerd overzicht van de totale maandelijkse kosten en transactieactiviteiten van een handelaar in een maandelijks overzicht. Over het algemeen worden transactiekosten van serviceproviders onderverdeeld in een van de drie categorieën: interchange, trapsgewijs of abonnement. De interchange-structuur vermeldt de vergoedingen van de betaalkaartmaatschappij en de serviceprovider afzonderlijk op het maandelijkse overzicht van de handelaar. De gelaagde structuur beoordeelt verschillende vergoedingen op basis van het transactietype, zoals persoonlijk versus online. De abonnementskosten worden ook maandelijks of jaarlijks beoordeeld.