Treasury General Account
Wat is de algemene rekening van de schatkist?
De algemene rekening van de schatkist is de algemene lopende rekening die het ministerie van Financiën gebruikt en van waaruit de Amerikaanse regering al haar officiële betalingen verricht. De Federal Reserve Bank of New York houdt de Treasury General Account aan.
Belangrijkste leerpunten
- De Treasury General Account is de lopende rekening die wordt gebruikt door het Department of the US Treasury, van waaruit de Amerikaanse regering al haar betalingen verricht.
- De Federal Reserve Bank of New York is de houder van de Treasury General Account.
- Het Treasury General Account Program bestaat uit drie entiteiten: het TGA-netwerk, het Seized Currency Collection Network (SCCN) en de Mail-In TGA (MITGA).
- Alle drie de programma’s zijn verantwoordelijk voor verschillende gebieden van het ontvangen van contanten en het controleren van deposito’s op de Treasury General Account.
- De Treasury General Account wordt gebruikt voor uitbetalingen van de Amerikaanse overheid, waar belastingbetalingen worden gestort en waar geld uit de verkoop van schatkistpapier wordt geïnd.
- Veranderingen in de Treasury General Account zijn van invloed op de deposito’s bij de Federal Reserve.
Inzicht in de algemene Treasury-rekening
De Amerikaanse schatkist, opgericht in 1789, is het departement van de overheid dat verantwoordelijk is voor de uitgifte van alle staatsobligaties, bankbiljetten en wissels. De belangrijkste functies van het Amerikaanse ministerie van Financiën zijn onder meer het drukken van rekeningen, postzegels en bankbiljetten van de Federal Reserve, het slaan van munten, het innen van belastingen, het handhaven van belastingwetten, het beheren van schuldkwesties en meer. De Treasury General Account houdt ook geld aan dat aan de overheid wordt gecrediteerd in de vorm van gemonetariseerd goud.
De Amerikaanse schatkist houdt toezicht op Amerikaanse banken, die samenwerken met de Federal Reserve. Elke keer dat de Schatkist een betaling doet van zijn algemene rekening, vloeien de gelden rechtstreeks naar de rekening van de bewaarinstelling. Op deze manier hebben de ontvangsten en uitgaven van de Schatkist de mogelijkheid om de saldi van de rekeningen van deposito-instellingen bij de reservebanken te beïnvloeden.
Het Treasury General Account (TGA) -programma bestaat uit drie diensten die deposito’s controleren en contanten ontvangen. Deze drie diensten zijn het TGA-netwerk, het Seized Currency Collection Network (SCCN) en de Mail-In TGA (MITGA).
De TGA Network is een groep van commerciële financiële instellingen die ontvangen en met elkaar te verzoenen over-the-counter (OTC) overheidsinstelling contanten en check deposito’s. Het netwerk opereert wereldwijd. Het Seized Currency Collection Network (SCCN), dat ook bestaat uit commerciële financiële instellingen, is gespecialiseerd in het ontvangen van gelden die wetshandhavingsinstanties in beslag hebben genomen. De Mail-In TGA (MITGA) is een bewaarder die alleen aanbetalingen ontvangt die agentschappen per post verzenden.
Treasury General Account en Amerikaans monetair beleid
De focus van de Amerikaanse schatkist is het bevorderen van economische groei en veiligheid. Ingesteld bij de Eerste Congres van de Verenigde Staten in New York op 4 maart 1789, de instelling heeft een belangrijke rol in de VS speelde het monetaire beleid sinds die tijd.
Over het algemeen zijn er twee soorten monetair beleid: expansief en contractueel. Expansief monetair beleid vergroot de geldhoeveelheid om de werkloosheid te verlagen en om leningen en consumentenuitgaven door de particuliere sector te stimuleren. Een samentrekkend monetair beleid vertraagt het groeitempo van de geldhoeveelheid om de inflatie onder controle te houden.
De Federal Reserve Bank koopt en verkoopt Amerikaanse schatkistbiljetten en obligaties om de geldhoeveelheid van het land te beheersen en de rentetarieven te beheren, waarvan het geld van en naar de Treasury General Account gaat. In de Verenigde Staten helpt dit monetaire beleid de omvang en het groeitempo van de geldhoeveelheid te bepalen, wat op zijn beurt de rentetarieven beïnvloedt.