Ultimogeniture
Wat is ultimogeniture?
Ultimogeniture, ook wel postremogeniture of junior recht genoemd, is een systeem van erfenis waarbij de jongste zoon de nalatenschap van zijn overleden vader in bezit krijgt. Veel landelijke gebieden van het middeleeuwse Engeland gebruikten dit systeem, evenals delen van Frankrijk. Het was vaak van toepassing op landbouwgrond, maar omvatte soms naast persoonlijke eigendommen ook andere soorten land.
Dit systeem is tegenwoordig zeer zeldzaam. Integendeel, eerstgeboorterecht, dat wil zeggen overerving door een eerstgeboren zoon, komt tegenwoordig iets vaker voor. Historisch gezien was eerstgeboorterecht het meest voorkomende overervingssysteem.
Belangrijkste leerpunten
- Volgens de traditionele erfrechtregels waren de zonen van een vader (in plaats van de dochters) de belangrijkste begunstigde van zijn bezit bij overlijden.
- Ultimogeniture, of junior right, was een systeem waarbij de laatste zoon die werd geboren de belangrijkste begunstigde werd.
- Ultimogeniture was wenselijk voor boeren- of landbouwklassen omdat het ervoor zorgde dat oudere kinderen op de boerderij bleven om te werken.
- Het ultieme geboorterecht staat in contrast met het systeem van eerstgeboorterecht, een methode van overerving die de voorkeur geniet van de eliteklassen waarbij de eerstgeboren zoon de enige erfgenaam was.
Ultimogeniture begrijpen
Ultiem geboorterecht, eerstgeboorterecht en andere vormen van traditionele erfenis zijn zeer zeldzaam in de moderne samenleving. De meeste ontwikkelde landen vertrouwen op trusts en testamenten die expliciet de wensen van de overledene vermelden. In het verleden was de geboortepositie (en het mannelijk geslacht) echter vaak bepalend voor het erfrecht.
Praktisch speelde een belangrijke rol in dit systeem. Mensen leefden niet zo lang in het verleden, grotendeels als gevolg van oorlog en de verspreiding van ziekten. Het gevolg was dat een patriarch van het gezin vaak stierf terwijl hij nog een of meer minderjarige zoons had. Het nalaten van land aan de jongste zoon moedigde de oudere minderjarige kinderen aan om op de boerderij te blijven, in ieder geval totdat ze oud genoeg werden om te trouwen. Hierdoor bleven er arbeiders in gevangenschap en was er voldoende arbeid om de weduwe van de patriarch te onderhouden.
Terwijl ultimogentiure zonen op de boerderij hield, hadden koopmansfamilies en adel niet dezelfde behoefte aan fysieke arbeid. In plaats daarvan gebruikten ze het eerstgeboorterecht, dat het recht op erfopvolging toekent aan de eerstgeboren zoon. Eerstgeboorterecht was ook de belangrijkste methode voor het vestigen van koninklijke geslachten en het benoemen van nieuwe koningen.
Toen mensen uiteindelijk langer begonnen te leven, vervingen het eerstgeboorterecht en andere sociale normen voor overerving langzaamaan het ultimogengebit voor alle sociale klassen.
Ultimogeniture versus moderne erfenis
Tegenwoordig is erfenis veel minder afhankelijk van geslacht en geboortevolgorde. Omdat vrouwen een substantieel percentage van de beroepsbevolking uitmaken, erven kinderen zowel van moeders als vaders, en soms van twee van elk, rekening houdend met gesplitste gezinnen en gezinnen van hetzelfde geslacht.
Ongeacht de samenstelling van het gezin, estate planning en een testament is belangrijk. Een testament regelt de nalatenschap van activa aan erfgenamen, evenals de afwikkeling van successierechten. De aanwezigheid van een testament elimineert enige kans van testament, waar de erfenis beslissingen belanden in de handen van een probate rechter. In geval van overlijden gaat het eigendom eerst naar een langstlevende echtgenoot, vervolgens naar eventuele kinderen en vervolgens naar uitgebreide familie en nakomelingen. Als er echter geen familie kan worden gevonden, keert de eigenschap meestal terug naar de staat. Intestacy kan worden vermeden door een testament op te stellen. Met de hulp van een advocaat met ervaring in het vermogensrecht kan een testament zeer goedkoop worden opgesteld.
Naast testamenten zetten sommige rijkere families trusts op, die bepaalde wettelijke bescherming bieden aan overlevende echtgenoten en kinderen. Trusts zijn over het algemeen echter ingewikkelder en duurder. Het is ook belangrijk om te weten dat de trustee de leiding heeft over een trust, niet de persoon die de trust heeft gevestigd. Om deze reden verdient het in sommige gevallen de voorkeur om gewoon een testament te hebben en te specificeren wie welke activa krijgt.