Begrijp de boekhouding van private equity-fondsen

Hoe u de boekhouding van private equity-fondsen kunt begrijpen

De boekhouding van private equity-fondsen is anders dan die van andere investeringsvehikels, omdat private equity-fondsen niet zijn zoals andere soorten investeringen. Ze zijn voor een deel hedgefonds, voor een deel een durfkapitaalbedrijf en voor een deel iets van zichzelf, en dat blijkt uit hun boekhouding. Dezelfde boekhoudregels die u bij andere bedrijven ziet, zijn nog steeds van toepassing, maar ze moeten vaak worden aangepast om particuliere bedrijven onder te brengen.

Inzicht in Private Equity-fondsen

Private equity-fondsen beleggen doorgaans rechtstreeks in bedrijven. Private equity-fondsen kopen vaak privébedrijven en kunnen soms ook aandelen van beursgenoteerde bedrijven kopen.

Private equity-fondsen proberen een controlerend belang te verwerven in een privébedrijf. Zodra een bedrijf is overgenomen, worden experts bij het bedrijf getekend om het beheer te verbeteren en te begeleiden en verbeteringen door te voeren. Private equity-fondsen gebruiken verschillende strategieën om een ​​bedrijf te verbeteren, waaronder een verandering van management, verbetering van de operationele efficiëntie, uitbreiding van het bedrijf of zijn productlijnen. Het doel van een private equity-fonds is om het bedrijf zo winstgevend mogelijk te maken met de bedoeling om hun meerderheidsbelang met winst te verkopen zodra een bedrijf waardevoller wordt.

Het resultaat kan ook eindigen in een beursintroductie (IPO), dat is wanneer een privébedrijf aandelenaandelen uitgeeft aan het publiek om kapitaal of fondsen aan te trekken. Private equity-firma’s helpen ook bedrijven om met elkaar te fuseren. In beide gevallen is er een periode van jaren waarin een precieze waarde van de beleggingen van het private equity fonds niet objectief is bepaald.

Private Equity-fondsen versus hedgefondsen

Private equity-fondsen lijken op hedgefondsen doordat ze vergelijkbare betalingsstructuren hebben. Hedgefondsen zijn beleggingen die gepoolde fondsen bevatten  die in verschillende effecten en activa beleggen om rendement voor beleggers te behalen. Het doel van een hedgefonds is doorgaans om in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk rendement te behalen. De portefeuilleallocatie kan grondstoffen, opties, aandelen, obligaties, derivaten en futurescontracten omvatten. Hefboomwerking – of geleend geld – wordt vaak gebruikt om het rendement te vergroten.

Private equity-fondsen zijn anders dan hedgefondsen omdat private equity meer gericht is op een langetermijnstrategie om de winst en het rendement van investeerders te maximaliseren door de bedrijven gedeeltelijk rechtstreeks in eigendom te hebben. Beleggers kunnen hun hedgefondsparticipatie indien nodig liquideren, terwijl een belegging in een private equity-fonds meestal voor een langere periode moet worden aangehouden, soms tien jaar of langer.

Er zijn echter overeenkomsten tussen de twee fondsen. Beleggers betalen beheerkosten en een percentage van de behaalde winst. Beide soorten fondsen houden portefeuilles van verschillende beleggingen bij, maar hebben een zeer verschillende focus. Private equity heeft vooruitzichten op lange termijn en dit heeft gevolgen voor de boekhouding. Hoewel hedgefondsen in van alles en nog wat investeren, zijn de meeste van deze posities zeer liquide, wat betekent dat de posities gemakkelijk kunnen worden verkocht om contanten te genereren. Omgekeerd zijn private equity-fondsen over het algemeen erg illiquide.

Private equity-fondsen zijn verwant aan durfkapitaalbedrijven, dit zijn fondsen die investeren in particuliere bedrijven met een hoog groeipotentieel. Bij durfkapitaalfondsen wordt vaak geïnvesteerd in start-ups. Private equity-fondsen beleggen ook rechtstreeks in particuliere bedrijven en kunnen, afhankelijk van de investering, jarenlang hun investeringen niet halen.

Fondsstructuur

Private equity-fondsen zijn doorgaans gestructureerd als commanditaire vennootschapsovereenkomsten (LPA’s) met verschillende categorieën partners. Er is vaak een klasse van de oprichtende partner (FP), evenals een klasse van algemene partner (GP) en een klasse van beperkte partner (LP). Fondskosten en uitkeringen moeten over deze partnerklassen worden verdeeld. De regels hiervoor worden vastgelegd in de commanditaire vennootschapsovereenkomst (LPA), en er kunnen grote verschillen zijn tussen firma’s. Het type private-equityfondsstructuur kan van invloed zijn op hoe de boekhoudkundige informatie voor elke investering en die van het bedrijf als geheel wordt geregistreerd. Het analyseniveau dat het private equity-fonds gebruikt, kan ook worden beïnvloed door de structuur. 

Het land van jurisdictie kan ook van invloed zijn op zowel de structuur van het private equity-fonds als de boekhouding. De meeste Amerikaanse private-equityfondsen bevinden zich in Delaware, maar private-equityfondsen kunnen ook offshore gaan, zoals in een Cayman Limited Partnership, of ze kunnen in een ander land zijn gevestigd. In Europa is bijvoorbeeld een Engelse Limited Partnership heel gebruikelijk, zelfs voor fondsen die niet in het Verenigd Koninkrijk zijn gevestigd.

Private Equity-investeringen

Houd er ook rekening mee dat veel private equity-fondsen complexe investeringsstructuren creëren om de belastingdruk van hun investeringen te beperken, die variëren naargelang de staat of het land van jurisdictie, en dat bemoeilijkt de boekhouding. Er kunnen controles worden ingevoerd of moeten worden ingevoerd om het belastingrisico te verminderen, en sommige structuren moeten mogelijk worden aangepast in de loop van de tijd, afhankelijk van veranderende wetgeving of de geaccepteerde interpretatie van belastingwetgeving.

Verder maken ook de overeenkomsten die private equity-fondsen hebben met de bedrijven waarin ze investeren een verschil. Sommige private-equityfondsen investeren bijvoorbeeld in een bedrijf via zowel eigen vermogen als schulden, die als een lening voor het bedrijf fungeren. Dan moeten rentebetalingen worden afgestemd. In andere gevallen kan het bedrijf een overeenkomst hebben om dividenden uit te keren aan het private equity-fonds en moet de uitkering van die winsten worden afgehandeld.

Boekhoudkundige normen

Private equity-bedrijven moeten zich houden aan de normen die zijn uitgegeven door de Financial Accounting Standards Board (FASB) en de International Accounting Standards Board (IASB). De boekhoudnormen werden voor het grootste deel niet geschreven met het oog op private equity, dus het formaat voor de boekhouding van private equity-fondsen moet worden gewijzigd om de activiteiten en financiële situatie van het private equity-fonds duidelijk te illustreren. Er zijn ook verschillen in de voorwaarden die het private-equityfonds hanteert met elk bedrijf waarin het investeert, het doel van de activiteiten van het private-equityfonds en de behoeften van zijn investeerders met betrekking tot de jaarrekening.

De boekhouding van private equity-fondsen kan ook worden beïnvloed door de hoeveelheid controle die het fonds heeft over een entiteit. Volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes ( GAAP )in het VK is bijvoorbeeldequity accounting nodig als de investering het fonds een invloedrijk minderheidsbelang (20 tot 50%) geeft in het bedrijf en niet wordt gehouden als onderdeel van een grotere portefeuille. GAAP vereist geen equity accounting voor invloedrijke minderheidsposities. Daarentegen vereist de International Financial Reporting Standards (IFRS) een vermogensmutatie voor invloedrijke minderheidsposities wanneer deze niet eerlijk worden gewaardeerd via winst en verlies.

De boekhoudnorm die een private equity-fonds hanteert, heeft ook invloed op de manier waarop met partnerkapitaal wordt omgegaan. Onder US GAAP wordt het partnerkapitaal behandeld als eigen vermogen, tenzij de partners een overeenkomst hebben waardoor ze hun investering op een bepaald moment kunnen terugkopen. Daarentegen behandelen UK GAAP en IFRS partnerkapitaal als schulden met een eindige levensduur.

Waarderingsmethoden

Bij het bekijken van private equity-boekhouding is waardering een cruciaal element. De keuze van boekhoudnormen heeft invloed op hoe investeringen worden gewaardeerd. Hoewel alle boekhoudnormen vereisen dat investeringen tegen reële waarde worden genoteerd, verschilt de definitie van reële waarde aanzienlijk tussen de standaarden. In bepaalde gevallen kan een private-equityfonds de waarde van een investering verdisconteren door te beweren dat er een contractuele of reglementaire beperking is die de marktprijs beïnvloedt. In andere gevallen worden beleggingen vermeld tegen wat het fonds ervoor heeft betaald minus eventuele voorzieningen of worden ze gewaardeerd tegen de verkoopprijs van de belegging als deze op de markt zou worden gebracht.

Financiële overzichten

De financiële overzichten die voor beleggers zijn opgesteld, variëren ook afhankelijk van de boekhoudnormen. Private equity-fondsen onder US GAAP volgen het raamwerk dat is uiteengezet in de Audit and Accounting Guide van het American Institute of Certified Public Accountants (AICPA). Dit omvat een kasstroomoverzicht, een staat van activa en passiva, een schema van investeringen, een overzicht van de activiteiten, toelichtingen bij de jaarrekening en een afzonderlijk overzicht van financiële hoogtepunten. Daarentegen vereist de IFRS een winst- en verliesrekening, balans en kasstroomoverzicht, evenals toepasselijke toelichtingen en een overzicht van eventuele wijzigingen in de nettoactiva die aan de fondspartners kunnen worden toegerekend. UK GAAP vraagt ​​om een winst- en verliesrekening, een balans, een kasstroomoverzicht, een overzicht van de winsten en verliezen die het fonds erkent, evenals eventuele toelichtingen.