Bepaling eenzijdige verlengde rapportageperiode - KamilTaylan.blog
25 juni 2021 2:57

Bepaling eenzijdige verlengde rapportageperiode

Wat is eenzijdige verstrekking van een uitgebreide rapportageperiode?

Een eenzijdige bepaling voor een verlengde rapportageperiode is een bepaling van een verzekeringscontract die de verzekerde in staat stelt de periode waarin dekking wordt geboden te verlengen in het geval dat de verzekeraar besluit het verzekeringscontract op te zeggen of niet te verlengen. Voorzieningen voor eenzijdige verlengde rapportageperiode zijn add-ons en verzekerden moeten een extra vergoeding betalen om over deze voorziening te beschikken. In de branche wordt een voorziening voor een verlengde rapportageperiode ook wel “staartdekking” genoemd.

Inzicht in eenzijdige bepaling van de verlengde rapportageperiode

Een eenzijdige voorziening voor verlengde rapportageperiode wordt ook wel eenrichtingsregeling voor uitgebreide rapportage genoemd. Particulieren en bedrijven die schadeverzekeringspolissen afsluiten, kunnen om een ​​aantal redenen uiteindelijk niet dezelfde polis blijven gebruiken. De polis kan worden vervangen door een ander type aansprakelijkheidspolis, zoals een incidentenpolis; het kan worden vervangen door een claim-ingediende polis met een andere terugwerkende datum, wat gunstiger is voor de verzekeringnemer omdat het claims dekt van een langere periode; of het kan worden geannuleerd of niet verlengd.

Belangrijkste leerpunten

  • Een eenzijdige bepaling voor een verlengde rapportageperiode stelt de verzekerde of verzekeraar in staat de dekkingsperiode te verlengen voor een verzekeringscontract dat is gedeclareerd als deze niet wordt verlengd of geannuleerd of wordt gewijzigd in een ander type polis.
  • Als de dekkingsperiode door de verzekeraar wordt verlengd, kan de verzekerde het contract doorgaans kopen na een periode van één jaar, drie jaar, vijf jaar of tien jaar.
  • Bilaterale bepalingen voor verlengde verslagperiode hebben de voorkeur boven bepalingen voor eenzijdige verlengde periode.

Veel door claims ingediende polissen bieden – of kunnen door toezichthouders worden vereist – een voorziening voor een langere rapportageperiode. In sommige gevallen is de dekking van de verlengde rapportageperiode geen optie die door de verzekerde kan worden toegevoegd, maar een optie die alleen door de verzekeraar kan worden toegevoegd. De verzekeraar biedt dekking over een verlengde rapportageperiode als de verzekeraar de partij is die de polis opzegt of niet toestaat deze te verlengen. Dit wordt een one-way tail of eenzijdige uitgebreide voorziening genoemd. Als zowel de verzekeraar als de verzekerde de mogelijkheid hebben om een basisdekking voor de verlengde rapportageperiode toe te voegen, wordt dit een tweerichtings- of bilaterale uitgebreide voorziening genoemd.

Bepalingen voor eenzijdige vs. bilaterale verlengde verslagperiode

Eenzijdige voorzieningen voor een verlengde verslagperiode zijn minder wenselijk dan bepalingen voor een bilaterale verslagperiode, omdat de dekking alleen kan worden verlengd als de verzekeraar de partij is die het verzekeringscontract beëindigt. Dit betekent dat de verzekerde niet de mogelijkheid heeft om de dekking te verlengen zonder dat de verzekeraar eerst iets doet.

De meeste polissen inzake beroepsaansprakelijkheid bieden een verzekerde de mogelijkheid om een ​​verscheidenheid aan voorzieningen voor een uitgebreide rapportageperiode van verschillende lengte aan te kopen. Dit soort verlengde rapportageperiodes zijn bilateraal, aangezien de verzekeraar er ook voor kan kiezen om deze op het moment van aankoop op te nemen in de polis of deze achteraf beschikbaar te stellen voor aankoop. De verzekerde kan het ERP doorgaans aanschaffen voor een periode van één jaar, drie jaar, vijf jaar en, volgens sommige polissen, tien jaar. De kosten zijn doorgaans een veelvoud van de laatste jaarlijkse polispremie en zijn afhankelijk van de gekozen tijdsduur voor de verlengde rapportageperiode.

Voorbeeld van uitgebreide rapportagebepaling

Jonathan is ontslagen. In een dergelijke situatie zou hij doorgaans geen medische verzekering hebben, aangezien de dekking van zijn vorige werkplek op zijn laatste werkdag zou moeten ophouden te bestaan. Eenzijdige uitgebreide rapporteringsbepalingen stellen zijn vorige werkgever echter in staat hem nog drie maanden na zijn laatste dag te dekken. (In deze situatie wordt ervan uitgegaan dat de werkgever van Jonathan een geldige claim-ingediende polis heeft om zijn werknemers te dekken). Jonathan moet binnen die periode een baan vinden om een ​​voortdurende medische verzekering te garanderen.