De onofficiële status van de Amerikaanse dollar als wereldvaluta
Wanneer je tegenwoordig de wereld rondreist, is het niet ongebruikelijk dat een valuta, zoals de Amerikaanse dollar (USD), erg ingeburgerd is geraakt in de economie van een land. Hoewel de officiële dollarisering misschien goed gedocumenteerd is, is de duistere wereld van de niet-officiële dollarisering dat niet. Lees verder voor meer informatie over onofficiële dollarisering, waarom het zo populair is geworden en hoe Amerikaanse dollars de Verenigde Staten binnenkomen en verlaten. (Lees een meer diepgaande uitleg van dollarisering.)
Overzicht
Tijdens de achttiende en negentiende eeuw regeerde het Britse pond als de reservevaluta van de wereld, maar in de twintigste eeuw maakte de Amerikaanse dollar aanspraak op deze titel. Het is de dominante reservevaluta sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Dollarization is een algemene term die in drie categorieën kan worden ingedeeld:
- Officiële dollarisatie : de dollar is het enige wettige betaalmiddel; er is geen lokale valuta. Voorbeelden hiervan zijn te zien in Panama, El Salvador en Ecuador. Sinds de onafhankelijkheid in 1903 heeft Panama bijvoorbeeld alleen de Amerikaanse dollar gebruikt. Verrassend genoeg hoeft de Amerikaanse regering geen goedkeuring te geven aan een ander land om zijn valuta als wettig betaalmiddel te gebruiken.
- Semi-dollarisering : een land zal zowel zijn eigen valuta als de Amerikaanse dollar door elkaar gebruiken als wettig betaalmiddel. Libanon en Cambodja zijn daar goede voorbeelden van.
- Onofficiële dollarisering : voor veel landen in de ontwikkelingslanden zal de dollar op grote schaal worden gebruikt en geaccepteerd bij privétransacties, maar deze wordt door de regering van het land niet als wettig betaalmiddel geclassificeerd.
Hoewel veel mensen dollarisering associëren met de Amerikaanse dollar, is de associatie niet exclusief. De euro, de Zuid-Afrikaanse rand, de Russische roebel, de Nieuw-Zeelandse dollar en de Australische dollar worden ook buiten hun land geaccepteerd, zij het in een gelokaliseerd karakter. Zo wordt de Russische roebel in een aantal landen uit de oude Sovjet-Unie geaccepteerd.
Waarom is de Amerikaanse dollar de valuta bij uitstek?
Stabiliteit is een van de belangrijkste factoren die verklaren waarom een aantal landen de Amerikaanse dollar als officiële munteenheid heeft aangenomen. De Amerikaanse dollar is slechts één keer opzettelijk gedevalueerd – als onderdeel van het goudbeleid van de regering-Roosevelt – en de bankbiljetten zijn nooit ongeldig gemaakt. Voor landen die maar al te goed bekend zijn met bankfaillissementen, devaluaties en inflatie, brengt de stabiliteit van de Amerikaanse dollar een zekere gemoedsrust met zich mee. Zaken doen is gemakkelijker wanneer een stabiele valuta wordt gebruikt.
Onofficiële dollarisering kan in sommige landen zo wijdverbreid zijn dat er meer Amerikaanse valuta in omloop is dan lokale valuta. Als dit eenmaal gebeurt, kan het moeilijk zijn om het terug te draaien. Ironisch genoeg kan juist de stabiliteit die dollarisering met zich meebrengt, een vloek zijn voor lokale overheden, omdat ze de macht verliezen om inflatie en fiscaal beleid te beheersen. Wat voor velen echter een vloek is voor de regering, is een zegen voor anderen.
In de krant “Valutasubstitutie – Onofficiële dollarisering en schattingen van buitenlandse valuta in het buitenland” schatten Feige, Faulend, Sonje en Sosic dat 40% tot 60% van de bestaande Amerikaanse dollars buiten de Verenigde Staten circuleert. Deze schatting wordt ondersteund door de acties van Amerikaanse federale agentschappen, die posters en pamfletten in 24 talen produceerden om het nieuwe uiterlijk en de anti-namaakkenmerken van bijgewerkte rekeningen die tussen 2003 en 2006 werden opgesteld, te benadrukken.
Geld is alleen waardevol als het acceptabel is. Daarom is de Amerikaanse dollar niet zonder problemen. Zo hebben biljetten van $ 100 de reputatie kwetsbaar te zijn voor vervalsing. Als gevolg hiervan zijn ze meestal ook degenen die over de hele wereld het meest worden afgewezen of afgewezen. Lang geleden zijn de dagen dat rekeningen luidende in $ 500, $ 1.000, $ 5.000 en zelfs $ 10.000 circuleerden omdat witwassers dol zijn op grote rekeningen. Dit vertegenwoordigt ook de laatste aantrekkingskracht van de Amerikaanse dollar: anonimiteit. Hoewel de Amerikaanse dollar over de hele wereld wordt geaccepteerd, wordt deze niet noodzakelijk goed gevolgd over de hele wereld.
Hoe komen al die dollars in het buitenland terecht?
Om beter inzicht te krijgen in hoeveel Amerikaanse dollars er buiten de VS zijn, houdt de Amerikaanse douane informatie over grensoverschrijdende stromen bij via haar Currency and Monetary Instrument Reports (CMIR). Het is de belangrijkste bron van informatie over de beweging van Amerikaanse dollars. Grote financiële instellingen zijn gespecialiseerd in het vervoer van grote bulkzendingen van Amerikaanse dollars. De verzender moet op de CMIR de grootte, herkomst en bestemming van de zending noteren.
Het tegenovergestelde gebeurt wanneer Amerikaanse dollars worden teruggestuurd via dezelfde tussenpersoon. Grensoverschrijdende stromen omvatten ook detailhandelszendingen van bedragen van meer dan $ 10.000. Dit gebied bestaat uit valuta-retailers, bedrijven en individuen die fysiek valuta vervoeren. De laatste categorie zijn individuen (dwz reizigers) die onder de drempel van $ 10.000 vallen, aangezien voor hun zendingen geen CMIR-rapport vereist is. Controleer de volgende keer dat u de VS binnenkomt of verlaat het douaneformulier voor deze referentie.
Het komt neer op
Dit artikel had moeten helpen om een deel van het mysterie van onofficiële dollarisatie te onthullen. Het is een onderwerp dat herhaaldelijk ter sprake komt bij internationale reizigers en zakenmensen. Stabiliteit, aanvaardbaarheid en anonimiteit zijn allemaal redenen waarom de Amerikaanse dollar ’s werelds favoriete valuta is geworden. Raak, ondanks zijn populariteit, niet al te gecharmeerd van de Amerikaanse dollar, aangezien geen enkele valuta de titel “valuta naar keuze” voor altijd heeft vastgehouden.