Appreciative Inquiry gebruiken om managementproblemen op te lossen
Waarderend onderzoek (AI) is een benadering van organisatiemanagement die de nadruk legt op het werken vanuit sterke punten om nieuwe groeirichtingen te vinden in plaats van zich te concentreren op zwakke punten of op te lossen problemen. Als dit een beetje buiten de gebaande paden klinkt, is het slechts een kwestie van onbekend zijn met de naam – elementen van waarderend onderzoek zijn overal in de zakenwereld te zien. In dit artikel zullen we bekijken wat waarderend onderzoek is en hoe het werkt.
De oorsprong van Appreciative Inquiry
De oorsprong van waarderend onderzoek gaat terug naar een artikel uit 1987, getiteld “Appreciative Inquiry in Organisational Life”, door David Cooperrider en Suresh Srivastva, maar het wordt sterker geassocieerd metCooperrider. Waarderend onderzoek werd opgericht om een alternatief te bieden voor de probleemoplossende benadering van het management. Cooperrider zag de probleemoplossende benadering van meet af aan als beperkend en inherent gericht op het negatieve.
Probleemoplossing richt een organisatie op wat er mis is en hoe dit te verhelpen. Waarderend onderzoek begint door te kijken naar wat goed werkt en breidt zich uit naar de mogelijkheden die er zijn om in de toekomst iets groters te doen. Er was bijvoorbeeld een waarderend onderzoek achter Walmarts duurzaamheidsdrang en de creatie van de duurzaamheidsindex voor het meten van de voortgang in de richting van het doel om 100% hernieuwbare energie te gebruiken en geen afval te hebben gedurende de levenscyclus van al zijn producten. Dat is een verrassend doel voor een bedrijf dat afhankelijk is van volume en krappe marges, en het zou waarschijnlijk niet uit een traditionele strategiesessie zijn gekomen.
De principes van waarderend onderzoek
Waarderend onderzoek begint met vijf basisprincipes die bedoeld zijn om een organisatie door het proces te leiden. De oorspronkelijke vijf principes zijn:
- Het constructieve principe: De werkelijkheid binnen een organisatie is subjectief en wordt gevormd door taal en interacties van de mensen binnenin.
- Het principe van gelijktijdigheid: naarmate er vragen worden gesteld en de belangstelling toeneemt, is de verandering al begonnen.
- Het poëtische principe: het karakter van een organisatie wordt gecreëerd en beïnvloed door de verhalen die mensen elkaar erover vertellen.
- Het anticiperende principe: organisaties en mensen werken toe naar hun toekomstbeeld. Bij uitbreiding zal een positief toekomstbeeld voor een organisatie een positieve invloed hebben in het heden.
- Het positieve principe: echte verandering vereist werken vanuit positieve punten om de collectieve creativiteit van de groep aan te boren.
Er is een extra principe toegevoegd naarmate de beste praktijken rondom het proces evolueerden. Ze bevatten:
- Het heelheidsprincipe: hoe meer belanghebbenden u samenbrengt, hoe meer waarde er zal zijn in het AI-proces. Zo kunnen leveranciers en eindgebruikers inzichten verschaffen die mensen binnen een organisatie niet hebben.
- Het enactment-principe: doen alsof u zich in uw ideale organisatie bevindt, helpt die verandering teweeg te brengen. Dit gaat terug op de poëtische en constructieve principes, waarbij organisaties een constructie zijn van de mensen binnenin en hun interacties.
- Het vrije keuze principe: mensen zijn altijd meer betrokken, gepassioneerd en effectiever wanneer ze ervoor kiezen om deel te nemen in plaats van gedwongen te worden. Dit betekent een beetje zelforganisatie terwijl mensen beslissen hoe ze bijdragen aan de nieuwe visie.
- Het bewustzijnsprincipe: we moeten ons altijd bewust zijn van de aannames die we naar voren brengen. Onderliggende en onbetwiste aannames kunnen samenwerking belemmeren.