Nut
Wat is nut?
Nut is een term in de economie die verwijst naar de totale tevredenheid die wordt verkregen door het consumeren van een goed of dienst. Economische theorieën die gebaseerd zijn op een rationele keuze, gaan er meestal van uit dat consumenten ernaar zullen streven hun nut te maximaliseren. Het economisch nut van een goed of dienst is belangrijk om te begrijpen, omdat het de vraag, en dus de prijs, van dat goed of die dienst rechtstreeks beïnvloedt. In de praktijk is het nut van een consument onmogelijk te meten en te kwantificeren. Sommige economen zijn echter van mening dat ze indirect kunnen inschatten wat het nut is van een economisch goed of dienst door verschillende modellen te gebruiken.
Utility begrijpen
De utiliteitsdefinitie in de economie is afgeleid van het concept van bruikbaarheid. Een economisch goed levert nut op in de mate waarin het nuttig is om aan de behoefte of behoefte van een consument te voldoen. Er zijn verschillende stromingen die verschillen wat betreft het modelleren van economisch nut en het meten van het nut van een goed of dienst. Nut in de economie werd voor het eerst bedacht door de bekende 18e-eeuwse Zwitserse wiskundige Daniel Bernoulli. Sindsdien heeft de economische theorie vooruitgang geboekt, wat heeft geleid tot verschillende soorten economisch nut.
Belangrijkste leerpunten
- Nut, in de economie, verwijst naar het nut of plezier dat een consument kan krijgen van een dienst of goed.
- Het economisch nut kan afnemen naarmate het aanbod van een dienst of goed toeneemt.
- Marginaal nut is het nut dat wordt verkregen door een extra eenheid van een dienst of goed te verbruiken.
Ordinal Utility
Vroege economen van de Spaanse scholastieke traditie van de jaren 1300 en 1400 beschreven de economische waarde van goederen als rechtstreeks voortkomend uit deze eigenschap van bruikbaarheid en baseerden hun theorieën over prijzen en monetaire uitwisselingen. Deze opvatting van nut was niet gekwantificeerd, maar een kwalitatieve eigenschap van een economisch goed. Latere economen, vooral die van de Oostenrijkse School, ontwikkelden dit idee tot een ordinale nutstheorie, of het idee dat individuen het nut van verschillende afzonderlijke eenheden van economische goederen konden ordenen of rangschikken.
De Oostenrijkse econoom Carl Menger gebruikte, in een ontdekking die bekend staat als de marginale revolutie, dit soort raamwerk om hem te helpen de diamant-waterparadox op te lossen die veel eerdere economen had gekweld. Omdat de eerste beschikbare eenheden van enig economisch goed zullen worden gebruikt voor het hoogst gewaardeerde gebruik en de daaropvolgende eenheden voor lager gewaardeerd gebruik zullen worden gebruikt, is deze ordinale theorie van nut nuttig voor het verklaren van de wet van afnemend marginaal nut en fundamentele economische leveringswetten. en vraag.
Kardinaal Utility
Voor Bernoulli en andere economen wordt nut gemodelleerd als een kwantificeerbare of kardinale eigenschap van de economische goederen die een persoon consumeert. Om te helpen bij deze kwantitatieve meting van tevredenheid, gaan economen uit van een eenheid die bekend staat als een ‘util’ om de hoeveelheid psychologische tevredenheid weer te geven die een bepaald goed of een specifieke dienst genereert voor een subgroep van mensen in verschillende situaties. Het concept van een meetbaar gebruik maakt het mogelijk om economische theorie en relaties te behandelen met behulp van wiskundige symbolen en berekeningen.
Het scheidt de theorie van economisch nut echter van feitelijke waarneming en ervaring, aangezien “utils” niet werkelijk kunnen worden waargenomen, gemeten of vergeleken tussen verschillende economische goederen of tussen individuen.
Als iemand bijvoorbeeld oordeelt dat een stuk pizza 10 gebruiksartikelen oplevert en dat een kom pasta 12 gebruiksartikelen oplevert, weet die persoon dat het eten van de pasta meer voldoening geeft. Voor de producenten van pizza en pasta, wetende dat de gemiddelde schaal met pasta twee extra gebruiksmogelijkheden oplevert, zal hen helpen de pasta iets hoger te prijzen dan pizza.
Bovendien kunnen utils afnemen naarmate het aantal verbruikte producten of diensten toeneemt. Het eerste stuk pizza kan 10 keer gebruik opleveren, maar naarmate er meer pizza wordt geconsumeerd, kan het verbruik afnemen naarmate mensen vol raken. Dit proces helpt consumenten te begrijpen hoe ze hun nut kunnen maximaliseren door hun geld te verdelen over meerdere soorten goederen en diensten, en helpt bedrijven te begrijpen hoe ze gedifferentieerde prijzen kunnen structureren.
Het economisch nut kan worden geschat door de keuze van de consument tussen vergelijkbare producten te observeren. Het meten van het nut wordt echter een uitdaging naarmate er meer variabelen of verschillen tussen de keuzes bestaan.
De definitie van Total Utility
Als nut in de economie kardinaal en meetbaar is, wordt het totale nut (TU) gedefinieerd als de som van de voldoening die een persoon kan ontvangen door het verbruik van alle eenheden van een specifiek product of dienst. Gebruikmakend van het bovenstaande voorbeeld, als een persoon slechts drie plakjes pizza kan consumeren en het eerste stuk pizza dat wordt geconsumeerd, levert tien keer gebruik op, levert het tweede stuk pizza dat wordt geconsumeerd acht keer gebruik op en de derde plak levert twee keer gebruik op, dan zou het totale nut van pizza zijn zijn twintig utils.
De definitie van marginaal nut
Marginaal nut (MU) wordt gedefinieerd als het extra (hoofd) nut dat wordt verkregen door het verbruik van een extra eenheid van een goed of dienst of het extra (ordinale) gebruik dat een persoon heeft voor een extra eenheid. Gebruikmakend van hetzelfde voorbeeld, als de economische bruikbaarheid van de eerste plak pizza tien keer gebruikt is en de bruikbaarheid van de tweede schijf acht keer gebruik is, is de MU van het eten van de tweede schijf acht keer gebruik. Als het nut van een derde plak twee utils is, is de MU voor het eten van die derde plak twee utils. In termen van algemeen nut zou een persoon het eerste stuk pizza kunnen eten, het tweede stuk met zijn kamergenoot kunnen delen, het derde stuk voor het ontbijt kunnen bewaren en het vierde plakje als deurstop kunnen gebruiken.