Variabiliteit
Wat is variabiliteit?
Variabiliteit is bijna per definitie de mate waarin datapunten in een statistische distributie of dataset afwijken – variëren – van de gemiddelde waarde, evenals de mate waarin deze datapunten van elkaar verschillen. In financiële termen wordt dit meestal toegepast op de variabiliteit van beleggingsrendementen. Het begrijpen van de variabiliteit van beleggingsrendementen is net zo belangrijk voor professionele beleggers als het begrijpen van de waarde van het rendement zelf. Beleggers stellen een hoge variabiliteit van het rendement gelijk aan een hoger risico bij het beleggen.
Belangrijkste leerpunten
- Variabiliteit verwijst naar het afwijken van gegevens van de gemiddelde waarde en wordt vaak gebruikt in de statistische en financiële sectoren.
- Variabiliteit in financiën wordt meestal toegepast op variabiliteit van rendementen, waarbij beleggers de voorkeur geven aan investeringen met een hoger rendement met minder variabiliteit.
- Variabiliteit wordt gebruikt om het rendement van een investering te standaardiseren en biedt een vergelijkingspunt voor aanvullende analyse.
Variabiliteit begrijpen
Professionele beleggers zijn van mening dat het risico van een activaklasse recht evenredig is met de variabiliteit van het rendement. Als gevolg hiervan eisen beleggers een groter rendement van activa met een grotere variabiliteit van het rendement, zoals aandelen of grondstoffen, dan wat ze zouden verwachten van activa met een lagere variabiliteit van het rendement, zoals schatkistpapier.
Dit verschil in verwachting wordt ook wel de risicopremie genoemd. De risicopremie verwijst naar het bedrag dat nodig is om investeerders te motiveren om hun geld in activa met een hoger risico te plaatsen. Als een actief een grotere variabiliteit van het rendement vertoont, maar geen hoger rendement, zullen beleggers minder waarschijnlijk geld in dat actief investeren.
Variabiliteit in statistieken verwijst naar het verschil dat wordt vertoond door gegevenspunten binnen een gegevensset, in relatie tot elkaar of in relatie tot het gemiddelde. Dit kan worden uitgedrukt door het bereik, de variantie of de standaarddeviatie van een dataset. De financiële sector gebruikt deze concepten omdat ze specifiek worden toegepast op prijsgegevens en de rendementen die veranderingen in prijs met zich meebrengen.
Het bereik verwijst naar het verschil tussen de grootste en de kleinste waarde die is toegewezen aan de onderzochte variabele. Bij statistische analyse wordt het bereik weergegeven door een enkel getal. In financiële gegevens verwijst dit bereik meestal naar de hoogste en laagste prijswaarde voor een bepaalde dag of een andere tijdsperiode. De standaarddeviatie is representatief voor de spreiding die bestaat tussen prijspunten binnen die tijdsperiode, en de variantie is het kwadraat van de standaarddeviatie op basis van de lijst met datapunten in diezelfde tijdsperiode.
Speciale overwegingen Variabiliteit bij beleggen
Een maatstaf voor de beloning-tot-variabiliteit is de Sharpe-ratio, die het extra rendement of de risicopremie per eenheid risico voor een actief meet. In wezen biedt de Sharpe-ratio een maatstaf om het bedrag aan compensatie dat een belegger ontvangt te vergelijken met het algemene risico dat wordt genomen door het aanhouden van de investering. Het extra rendement is gebaseerd op het rendement dat wordt behaald buiten investeringen die als risicovrij worden beschouwd. Als al het andere gelijk is, levert het activum met de hogere Sharpe-ratio meer rendement op voor hetzelfde risico.