Volatiliteitsarbitrage
Wat is vluchtigheidsarbitrage?
Volatiliteitsarbitrage is een handelsstrategie die probeert te profiteren van het verschil tussen de verwachte toekomstige prijsvolatiliteit van een actief, zoals een aandeel, en de impliciete volatiliteit van opties op basis van dat actief.
Aan volatiliteitsarbitrage zijn verschillende risico’s verbonden, waaronder de timing van de holdingsposities, mogelijke prijsveranderingen van het actief en de onzekerheid in de impliciete volatiliteitsschatting.
Belangrijkste leerpunten
- Volatiliteitsarbitrage is een handelsstrategie die wordt gebruikt om te profiteren van het verschil tussen de verwachte toekomstige prijsvolatiliteit en de impliciete volatiliteit van opties op basis van een actief, zoals een aandeel.
- Een belegger moet gelijk hebben over de vraag of de impliciete volatiliteit te hoog of te laag is geprijsd wanneer hij een transactie overweegt.
- Stel dat een onderliggende aandelenkoers sneller beweegt dan een belegger aannam. In dat geval zal de strategie moeten worden bijgesteld, wat afhankelijk van de marktomstandigheden onmogelijk of op zijn minst duur kan zijn.
- Als een handelaar denkt dat een aandelenoptie te laag geprijsd was omdat de impliciete volatiliteit te laag was, kunnen ze overwegen om een long call-optie te openen in combinatie met een shortpositie in de onderliggende aandelen om van de prognose te profiteren.
- Een hedgefondshandelaar zou volatiliteitsarbitrage kunnen bestuderen om transacties uit te voeren.
Hoe vluchtigheidsarbitrage werkt
Omdat de prijsstelling van opties wordt beïnvloed door de volatiliteit van de onderliggende waarde, zal er, als de voorspelde en de impliciete volatiliteit verschillen, een discrepantie zijn tussen de verwachte prijs van de optie en de werkelijke marktprijs.
Een volatiliteit arbitrage strategie kan worden uitgevoerd door middel van een delta-neutrale portefeuille die bestaat uit een optie en de onderliggende waarde. Stel dat een handelaar dacht dat een aandelenoptie te laag geprijsd was omdat de impliciete volatiliteit te laag was. In dat geval kunnen ze een long call-optie openen in combinatie met een shortpositie in de onderliggende aandelen om van die prognose te profiteren. Als de aandelenkoers niet beweegt, en de handelaar heeft gelijk over de stijging van de impliciete volatiliteit, dan zullen de kosten van de optie stijgen.
Als de handelaar echter van mening is dat de impliciete volatiliteit te hoog is en zal dalen, kan hij besluiten om een longpositie in het aandeel en een shortpositie in een calloptie te openen. Ervan uitgaande dat de prijs van het aandeel niet beweegt, kan de handelaar profiteren als de optie in waarde daalt met een afname van de impliciete volatiliteit.
Een volatiliteitsarbitragestrategie is complex en brengt risico’s met zich mee voor handelaren, maar kan worden geïmplementeerd met behulp van een delta-neutrale portefeuille die bestaat uit een optie en de onderliggende waarde ervan.
Speciale overwegingen
Er zijn verschillende aannames die een handelaar moet maken, wat de complexiteit van een volatiliteitsarbitragestrategie zal vergroten.
Ten eerste moet de belegger gelijk hebben over de vraag of de impliciete volatiliteit te hoog of te laag geprijsd is. Ten tweede moet de belegger gelijk hebben over de hoeveelheid tijd die de strategie nodig heeft om winst te maken, anders kan de uitholling van de tijdswaarde eventuele winsten overtreffen.
Ten slotte, als de onderliggende aandelenkoers sneller beweegt dan verwacht, zal de strategie moeten worden aangepast, wat duur of onmogelijk kan zijn, afhankelijk van de marktomstandigheden.