Drie graden van prijsdiscriminatie
Prijsdiscriminatie is de strategie waarbij een bedrijf of verkoper verschillende klanten aan verschillende klanten betaalt voor hetzelfde product of dezelfde dienst. Het is vraag en aanbod van consumenten.
Een bedrijf kan zijn winst vergroten door elke klant het maximale bedrag aan te rekenen dat hij bereid is te betalen, waardoor het consumentensurplus wordt geëlimineerd. Toch is het vaak een uitdaging om voor iedere koper te bepalen wat die exacte prijs is. klantenbestand en de behoeften ervan begrijpen, en moeten ze bekend zijn met de verschillende soorten prijsdiscriminatie die in de economie worden gebruikt. De meest voorkomende vormen van prijsdiscriminatie zijn discriminatie in de eerste, tweede en derde graad.
Belangrijkste leerpunten
- Prijsdiscriminatie is een verkoopstrategie waarbij hetzelfde product of dezelfde dienst tegen verschillende prijzen aan verschillende klanten wordt verkocht.
- Eerstegraads prijsdiscriminatie houdt in dat een product wordt verkocht tegen de exacte prijs die elke klant bereid is te betalen.
- Tweedegraads prijsdiscriminatie is gericht op groepen consumenten met lagere prijzen die mogelijk worden gemaakt door bulkaankopen.
- Derde graads prijsdiscriminatie stelt verschillende prijzen vast op basis van de demografie van subsets van een klantenbestand.
Prijsdiscriminatie in de eerste graad
In een perfecte zakenwereld zouden bedrijven alle consumentensurplus kunnen elimineren door eerstegraads prijsdiscriminatie. Dit type prijsstrategie, ook wel bekend als ‘perfecte prijsdiscriminatie’, vindt plaats wanneer bedrijven nauwkeurig kunnen bepalen wat elke klant bereid is te betalen voor een specifiek product of dienst, en dat goed of die dienst vervolgens voor die exacte prijs kunnen verkopen.
In sommige bedrijfstakken, zoals de verkoop van gebruikte auto’s of vrachtwagens, maakt de verwachting om over de uiteindelijke aankoopprijs te onderhandelen deel uit van het koopproces. Het bedrijf dat de gebruikte auto verkoopt, kan via datamining informatie verzamelen over de koopgewoonten, het inkomen, het budget en de maximale beschikbare output van elke koper om te bepalen wat er voor elke verkochte auto in rekening moet worden gebracht. Deze prijsstrategie is tijdrovend en moeilijk te perfectioneren voor de meeste bedrijven, maar het stelt de verkoper in staat om voor elke verkoop het hoogste bedrag aan beschikbare winst te behalen.
Prijsdiscriminatie in de tweede graad
Bij tweedegraads prijsdiscriminatie is het niet mogelijk om informatie over elke potentiële koper te verzamelen. In plaats daarvan prijzen bedrijven producten of diensten anders op basis van de voorkeuren van verschillende groepen consumenten.
Bedrijven passen meestal tweedegraads prijsdiscriminatie toe door middel van kwantumkortingen ;klanten die in grote hoeveelheden inkopen, ontvangen speciale aanbiedingen die niet gelden voor degenen die een enkel product kopen. Dit type prijsstrategie wordt gebruikt door warenhuiswinkels, zoals Costco of Sam’s Club.2 Het komt ook voor bij bedrijven die loyaliteits- ofbeloningskaarten aanbiedenaan vaste klanten, en ook bij telefoonabonnementen die meer kosten in rekening brengen voor extra minuten boven een bepaalde limiet.
Tweedegraads prijsdiscriminatie elimineert niet helemaal het consumentensurplus, maar het stelt een bedrijf wel in staat zijn winstmarge te vergroten op een deel van zijn consumentenbestand.
Derde graads prijsdiscriminatie wordt vaak gebruikt in de entertainmentindustrie.
Derde graads prijsdiscriminatie
Derde graads prijsdiscriminatie doet zich voor wanneer bedrijven producten en diensten op een andere manier prijzen op basis van de unieke demografie van subgroepen van hun consumentenbestand, zoals studenten, militair personeel of oudere volwassenen. Dit type prijsstrategie wordt vaak gezien bij de verkoop van bioscoopkaartjes, toegangsprijzen voor pretparken en restaurantaanbiedingen. Consumentengroepen die anders misschien niet in staat of bereid zouden zijn om een product te kopen vanwege hun lagere inkomen, kunnen worden meegenomen door deze prijsstrategie, waardoor de bedrijfswinsten toenemen.
Bedrijven kunnen de brede kenmerken van consumenten gemakkelijker begrijpen dan de koopvoorkeuren van individuele kopers. Derde graads prijsdiscriminatie biedt een manier om het consumentensurplus te verminderen door in te spelen op de prijselasticiteit van de vraag van specifieke consumentensubgroepen.