Wat is de efficiënte markthypothese?
De belangrijkste aannames van de efficiënte markthypothese (EMH) zijn dat informatie universeel wordt gedeeld en dat aandelenkoersen een willekeurige wandeling volgen, wat betekent dat ze worden bepaald door het nieuws van vandaag en niet door de trends van gisteren. De kracht van deze aannames hangt echter af van de vorm van EMH die wordt overwogen.
De zwakke vorm van de theorie stelt dat openbare marktinformatie volledig wordt weerspiegeld in prijzen en dat prestaties uit het verleden geen verband houden met toekomstige rendementen – met andere woorden, trends doen er niet toe. De semi-sterke vorm zegt dat aandelenkoersen worden bijgewerkt om zowel markt- als niet-markt openbare informatie weer te geven. Het sterke formulier stelt dat alle openbare en privé-informatie volledig en onmiddellijk in de prijzen wordt verwerkt.
De aannames over de informatie die aan EMH ten grondslag ligt, variëren afhankelijk van de vorm, waarbij de zwakke vorm van de hypothese aanneemt dat alleen openbare marktinformatie bekend is bij alle marktdeelnemers en de sterke vorm veronderstelt dat de informatie perfect transparant is. In alle vormen wordt aangenomen dat toekomstige bewegingen van de aandelenkoersen onafhankelijk zijn van eerdere bewegingen van de aandelenkoersen – de willekeurige wandeling.
De implicatie van de efficiënte markthypothese
De implicatie van EMH is dat de markt niet te verslaan is, omdat alle informatie die de prestaties zou kunnen voorspellen, al in de aandelenkoers is ingebouwd. Het concept is de afgelopen decennia uit de gratie geraakt door de vorderingen in het onderzoek op het gebied van gedragsfinanciering en, in mindere mate, door het succes van kwantitatieve handelsalgoritmen. Hoogfrequente handel is een voorbeeld. Na verloop van tijd is aangetoond dat het bijdraagt aan marktefficiëntie, wat impliceert dat markten voorheen niet efficiënt waren.