Koop limiet versus verkoop stoporder: wat is het verschil?

Kooplimiet versus verkoopstoporder: een overzicht

Gevorderde handelaren gebruiken doorgaans invoer van handelsorders die verder gaan dan alleen de standaard koop- en verkoopmarktorder. Koop- en verkooporders tegen de marktprijs zorgen er meestal voor dat uw transactie plaatsvindt, maar het kan ook slippage omvatten, het bedrag dat u opgeeft aan de vraag- en aanbodaanwijzingen van de markt wanneer u een basiskoop- of verkoopmarktorder doet.

Brokeragesystemen bieden ook geavanceerde ordertypes waarmee een handelaar prijzen kan specificeren voor kopen of verkopen op de markt. Deze geavanceerde orders kunnen slippen elimineren en ervoor zorgen dat een transactie tegen een exacte prijs wordt uitgevoerd als en wanneer de markt die prijs bereikt gedurende de gespecificeerde tijd. Er zijn verschillende geavanceerde orders beschikbaar voor handelaren om transacties met specifieke parameters in te stellen. Elk brokerage-handelsplatform heeft zijn eigen aanbod van handelsorderopties, dus het is belangrijk om de beschikbare opties in elk systeem te begrijpen.

Vijf van de meest voorkomende opties voor handelsorders in een brokersysteem zijn: markt, limiet, stop, stoplimiet en trailing stop.  Hier bespreken we een limietorder om te kopen en een stoporder om te verkopen.

Koop limietorder

Met zowel koop- als verkooplimietorders kan een handelaar zijn eigen prijs specificeren in plaats van de marktprijs te nemen op het moment dat de order wordt geplaatst. Door een limietorder te gebruiken voor een aankoop, kan een handelaar de exacte prijs specificeren waarvoor hij aandelen wil kopen. Deze prijs is doorgaans een berekend instappunt.

Een kooplimietorder heeft een aantal belangrijke overwegingen. Bij een kooplimietorder koopt het brokerageplatform de aandelen tegen de opgegeven prijs of een lagere prijs als deze op de markt ontstaat. Een limietorder wordt niet gegarandeerd uitgevoerd. Het zal niet worden uitgevoerd als de markt nooit het gespecificeerde prijsniveau bereikt. Omdat het langer kan duren om limietorders uit te voeren, kan de handelaar overwegen om een ​​langer tijdsbestek aan te wijzen om de order open te laten. Veel handelssystemen verhandelen standaard tijdsbestekken tot één handelsdag, maar handelaren kunnen ervoor kiezen om het tijdsbestek te verlengen tot een langere periode, afhankelijk van de opties die door het makelaarsplatform worden aangeboden.

Kooplimietorders kunnen worden gebruikt in elk geval waarin een handelaar effecten wil kopen tegen een bepaalde prijs. Door gebruik te maken van de marge, plaatst een handelaar gewoon een kooplimietorder voor de prijs waarin hij wil kopen.

Verkoop stoporder

Een verkoopstoporder is een stoporder die wordt gebruikt bij het verkopen. Het is veel anders dan een limietorder omdat het een stopprijs bevat die vervolgens de toelating van een marktorder activeert.

Verkoopstoporders hebben een bepaalde stopprijs. In het geval van een verkoopstoporder zou een handelaar een stopprijs specificeren om te verkopen. Als de beurskoers van het aandeel naar de stopprijs beweegt, wordt een marktorder om te verkopen geactiveerd. Anders dan bij limietorders, kunnen stoporders enige ontsporing bevatten, aangezien er doorgaans een marginale discrepantie zal zijn tussen de stopprijs en de volgende uitvoering van de marktprijs.

Op de meeste handelsplatformen kan alleen een stoporder worden geïnitieerd als de stopprijs onder de huidige marktprijs voor een verkoop en boven de huidige marktprijs voor een aankoop ligt. Als zodanig worden stoporders meestal gebruikt in meer geavanceerde margehandel en hedgingstrategieën.

Bij gebruik van marge kan een verkoopstop worden ingesteld om een ​​short selling te starten. Wanneer de voorraad eigendom is van de handelaar, wordt een verkoopstop meestal gebruikt om verliezen te beperken of reeds opgebouwde winsten te beheren.

Voorbeeld: een handelaar heeft een aandeel gekocht voor $ 35 per aandeel, maar wil niet meer dan $ 5 per aandeel verliezen op de transactie. Hij plaatst een verkoopstoporder net onder het niveau van $ 30 per aandeel, misschien op $ 29,50. Als de marktprijs daalt tot het niveau van $ 29,50, wordt het verkoopstoporder geactiveerd en wordt de voorraad van de handelaar verkocht tegen de eerstvolgende beschikbare marktprijs.

Belangrijkste verschillen

De belangrijkste verschillen in kooplimiet- en verkoopstoporders zijn gebaseerd op het ordertype. Om deze orders te begrijpen, moet u de verschillen tussen een limietorder en een stoporder begrijpen. Een limietorder stelt een gespecificeerde prijs voor een order vast en voert de transactie tegen die prijs uit. Een kooplimietorder wordt uitgevoerd tegen de limietprijs of lager. Een verkooplimietorder wordt uitgevoerd tegen de limietprijs of hoger. Over het algemeen kunt u met een limietorder een prijs specificeren.

Een stoporder bevat een specifieke parameter om de transactie te starten. Zodra de prijs van een aandeel de stopprijs bereikt, wordt deze uitgevoerd tegen de eerstvolgende beschikbare marktprijs. Een stoporder wordt gewoonlijk aangeduid met het oog op margehandel of afdekking, aangezien deze gewoonlijk beperkingen kent bij het invoeren van prijzen. Daarom moet een koopstop meestal een prijs bevatten die hoger is dan de huidige marktprijs en moet een verkoopstop een prijs bevatten die lager is dan de huidige marktprijs. Een koopstoporder zal worden uitgevoerd tegen de eerstvolgende beschikbare marktprijs nadat de parameter koopstopprijs is bereikt. Een verkoopstop zou worden uitgevoerd tegen de eerstvolgende beschikbare marktprijs na het bereiken van de verkoopstopparameter. Koopstops worden meestal gebruikt om een ​​shortpositie in aandelen af ​​te sluiten, terwijl verkoopstops meestal worden gebruikt om verliezen te stoppen.