Hoe verschillen de kosten van schuldkapitaal en de kosten van eigen vermogen?
Elk bedrijf heeft kapitaal nodig om succesvol te kunnen opereren. Kapitaal is het geld dat een bedrijf – of het nu een klein bedrijf of een groot bedrijf is – nodig heeft en gebruikt om zijn dagelijkse activiteiten uit te voeren. Kapitaal kan worden gebruikt om investeringen te doen, marketing en onderzoek uit te voeren en schulden af te lossen.
Er zijn twee belangrijke bronnen van kapitaal waarop bedrijven vertrouwen: schulden en eigen vermogen. Beiden bieden de nodige financiering om een bedrijf draaiende te houden, maar er zijn grote verschillen tussen de twee. En hoewel beide soorten financiering hun voordelen hebben, brengt elk ook kosten met zich mee.
Hieronder schetsen we schulden en eigen vermogen, en hoe deze verschillen.
Belangrijkste leerpunten
- Schuld en eigen vermogen bieden bedrijven allebei geld dat ze nodig hebben om hun dagelijkse activiteiten te handhaven.
- Bedrijven lenen vreemd vermogen in de vorm van korte- en langlopende leningen en betalen deze met rente terug.
- Het eigen vermogen, dat niet hoeft te worden terugbetaald, wordt bijeengebracht door de uitgifte van gewone en preferente aandelen en door ingehouden winsten.
- De meeste ondernemers geven de voorkeur aan vreemd vermogen omdat het eigendom niet verwatert.
Schuldkapitaal
Schuldkapitaal verwijst naar geleend geld dat op een later tijdstip moet worden terugbetaald. Dit is elke vorm van groeikapitaal dat een bedrijf ophaalt door het aangaan van leningen. Deze leningen kunnen op lange of korte termijn zijn, zoals bescherming tegen rood staan.
Schuldkapitaal verwatert het belang van de bedrijfseigenaar in het bedrijf niet. Maar het kan lastig zijn om rente terug te betalen totdat de leningen zijn afbetaald – vooral als de rente stijgt.
Bedrijven zijn wettelijk verplicht om rente op vreemd vermogen volledig uit te betalen voordat ze dividenden aan aandeelhouders uitkeren. Dit maakt het vreemd vermogen hoger op de prioriteitenlijst van een bedrijf boven het jaarlijkse rendement.
Terwijl schulden een bedrijf in staat stellen om een klein bedrag in een veel groter bedrag te gebruiken, eisen kredietverstrekkers meestal rentebetalingen in ruil. Deze rente is de kosten van vreemd vermogen. Schuldkapitaal kan ook moeilijk te verkrijgen zijn of kan onderpand vereisen, vooral voor bedrijven die in moeilijkheden verkeren.
Als een bedrijf een lening van $ 100.000 met een rentepercentage van 7% afsluit, bedragen de kapitaalkosten voor de lening 7%. Omdat betalingen op schulden vaak fiscaal aftrekbaar zijn, houden bedrijven bij het berekenen van de werkelijke kosten van vreemd vermogen rekening met het tarief van de vennootschapsbelasting door het rentetarief te vermenigvuldigen met het omgekeerde van het vennootschapsbelastingtarief. Ervan uitgaande dat het vennootschapsbelastingtarief 30% is, heeft de lening in het bovenstaande voorbeeld een vermogenskostenvergoeding van 0,07 X (1 – 0,3) of 4,9%.
Eigen vermogen
Omdat eigen vermogen doorgaans afkomstig is van fondsen die door aandeelhouders zijn geïnvesteerd, zijn de kosten van eigen vermogen iets complexer. Bij aandelenfondsen is het niet nodig dat een bedrijf schulden aangaat, wat betekent dat deze niet hoeft te worden terugbetaald. Maar er is een zekere mate van rendement op investeringsaandeelhouders die redelijkerwijs kunnen verwachten op basis van de marktprestaties in het algemeen en de volatiliteit van de aandelen in kwestie.
Bedrijven moeten rendementen kunnen produceren – gezonde aandelenwaarderingen en dividenden – die dit niveau bereiken of overtreffen om de aandeelhoudersinvestering te behouden. Het Capital Asset Pricing Model (CAPM) maakt gebruik van de risicovrije rente, de risicopremie van de bredere markt en de bètawaarde van de aandelen van het bedrijf om het verwachte rendement of de kosten van het eigen vermogen te bepalen.
Eigen vermogen weerspiegelt eigendom, terwijl vreemd vermogen een verplichting weerspiegelt.
Doorgaans overtreffen de kosten van eigen vermogen de kosten van schulden. Het risico voor aandeelhouders is groter dan voor geldschieters, aangezien betaling op een schuld wettelijk verplicht is, ongeacht de winstmarges van een bedrijf.
Eigen vermogen kan in de volgende vormen voorkomen:
- Common Stock: Bedrijven verkopen gewone aandelen aan aandeelhouders om contanten op te halen. Gewone aandeelhouders kunnen stemmen over bepaalde bedrijfsaangelegenheden.
- Preferente aandelen: dit type aandelen geeft aandeelhouders geen stemrecht, maar verleent wel eigendom in het bedrijf. Deze aandeelhouders worden vóór de gewone aandeelhouders betaald voor het geval het bedrijf wordt geliquideerd.
- Ingehouden winsten: dit zijn winsten die het bedrijf in de loop van de bedrijfsgeschiedenis heeft behouden en die niet als dividend aan de aandeelhouders is terugbetaald.
Het eigen vermogen wordt gerapporteerd op het eigen vermogengedeelte van de balans van een bedrijf. In het geval van een eenmanszaak wordt het weergegeven in het gedeelte over het eigen vermogen van de eigenaar.