Wat is het verschil tussen een bewaarder en een bewaarder voor beleggingsfondsen?

Bewaarderbanken en bewaarnemers van beleggingsfondsen, algemeen bekend als beleggingsfondsen, vervullen zeer vergelijkbare rollen voor verschillende klanten. Bewaarnemers van beleggingsfondsen zijn verantwoordelijk voor het veiligstellen en beheren van de effecten die binnen een beleggingsfonds worden gehouden. Technisch gezien vallen bewaarnemers van beleggingsfondsen onder de paraplu van bewaarbanken; het is echter gebruikelijker om naar custodians te verwijzen wanneer het over individuele of zakelijke investeerders gaat, niet over cliënten van beleggingsfondsen.

Rol van een bewaarder

Op de financiële markten is een bewaarder elke zakelijke entiteit die de investeringsactiva van de klant ter bescherming aanhoudt. Doorgaans biedt een bewaarder ook handelsregelingen, valutatransacties en belastingdiensten aan. De custody-service-industrie is aanzienlijk gegroeid sinds de jaren tachtig, maar de winstmarges blijven krimpen.  Kleinere bedrijven hebben zich door technologische innovatie aangepast aan nieuwe omstandigheden.

Bewaarder van beleggingsfondsen

Banken bieden bewaarnemingsdiensten aan vele soorten klanten, waaronder onderlinge fondsen, vermogensbeheerders, pensioenregelingen, verzekeringsmaatschappijen, stichtingen en agentschapsrekeningen. Een bewaarder die voor beleggingsfondsen zorgt, wordt eenvoudigweg een bewaarder voor beleggingsfondsen genoemd.

Een bewaarder van een beleggingsfonds kan een bank of een trust zijn. De activa van het fonds, de onderliggende effecten, worden bij de derde partij bewaard om het risico te verkleinen dat gewetenloze makelaars voordeel halen uit het fonds. De bewaarder kan ook dossiers voor het fonds bijhouden of andere informatie volgen als dat nodig is.

De Investment Company Act van 1940 regelt de bewaring van activa van onderlinge fondsen. Volgens de wet moeten onderlinge fondsen en bewaarnemers zich beide registreren bij de Securities and Exchange Commission.