Sarbanes-Oxley tegen Dodd-Frank
De Sarbanes-Oxley Act en de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act worden door sommigen geprezen als twee van de grootste stukken wetgeving inzake bedrijfshervormingen die de VS de afgelopen decennia heeft aangenomen. Beiden volgden op kostbare maar zeer verschillende soorten schandalen en ineenstortingen van bedrijven die Wall Street op zijn kop zetten.
Sarbanes-Oxley was bedoeld om investeerders te beschermen tegen bedrijfsboekhoudfraude door de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van financiële openbaarmakingen te versterken. Het werd in 2002 door het Congres aangenomen na een aantal boekhoudschandalen van miljarden dollars, misschien wel het meest bekend bij het energiehandelsbedrijf Enron en het telecommunicatiebedrijf WorldCom.
De Dodd-Frank Act werd in 2010 aangenomen als reactie op de financiële crisis van 2007-2008, die Wall Street op de knieën bracht. Dodd-Frank was in de eerste plaats bedoeld om de risico’s in het financiële systeem te verkleinen door grote banken en financiële instellingen beter te reguleren.
Belangrijkste leerpunten
- De Sarbanes-Oxley Act, aangenomen in 2002, versterkte de regels met betrekking tot de nauwkeurigheid van financiële bedrijfsrapporten om boekhoudfraude te voorkomen na een aantal spraakmakende schandalen die investeerders miljarden dollars kosten.
- De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, aangenomen in 2010, heeft het nemen van risico’s door banken strenger gereguleerd en regels opgesteld om roofkredieten aan consumenten te voorkomen na de financiële crisis van 2007-2008.
De Sarbanes-Oxley Act
Om investeerders te beschermen tegen bedrijfsboekhoudfraude, legde Sarbanes-Oxley de verantwoordelijkheid voor de financiële rapporten van een bedrijf rechtstreeks bij de topmanagers. Het verplichtte de chief executive officers (CEO’s) en chief financial officers (CFO’s) persoonlijk de juistheid van de informatie in financiële rapporten te certificeren, en om te bevestigen dat er controles en procedures waren om die nauwkeurigheid te beoordelen en te verifiëren.
In feite moesten CEO’s en CFO’s persoonlijk financiële rapporten ondertekenen om te bevestigen dat ze in overeenstemming waren met de voorschriften van de Securities and Exchange Commission. Als u dit niet doet, kan dit leiden tot boetes tot $ 5 miljoen en gevangenisstraffen tot 20 jaar.
De Dodd-Frank Act
De massale Dodd-Frank Act was bedoeld om investeerders en belastingbetalers te beschermen door de regelgeving van het financiële systeem te versterken, met het oog op het beperken van risico’s en het beëindigen van reddingsoperaties van banken die te groot zijn om failliet te gaan, zoals die plaatsvonden tijdens de financiële crisis.
Een van de belangrijkste bepalingen van Dodd-Frank waren de Volcker-regel, de regulering van risicovolle derivaten zoals kredietverzuimswaps en door hypotheek gedekte effecten, en het verhogen van de financiële kussens van banken.
De Volcker Rule, genoemd naar de voormalige voorzitter van de Federal Reserve Paul Volcker, verbood commerciële banken om op korte termijn speculatief te handelen met geld van spaarders. Deze maatregelen waren bedoeld om het nemen van buitensporige risico’s door grote financiële instellingen te voorkomen, wat een belangrijke factor was bij de financiële crisis en de ineenstorting van Wall Street.
Dodd-Frank heeft ook de Financial Stability Oversight Council opgericht om de risico’s in het financiële systeem te bewaken, en het Consumer Financial Protection Bureau om consumenten te beschermen tegen roofkredietpraktijken. Misbruik van kredietverleningspraktijken werd verweten dat ze bijdroegen aan de instorting van de subprime-hypotheek in het hart van de financiële crisis.