Wat zegt een lage informatieratio een belegger over een beleggingsfonds?
Bij onderlinge fondsen meet de informatieratio (IR), ook wel de beoordelingsratio genoemd, de prestaties van een portefeuille ten opzichte van een specifieke benchmark, nadat het risico in de vergelijking is meegenomen. De informatieratio wordt bepaald door het actieve rendement (het verschil tussen het rendement van de portefeuille en het rendement van de benchmark) te berekenen en dat cijfer te delen door de tracking error, die meet in hoeverre een actieve beheerder afwijkt van de betreffende benchmark. De IR geeft niet alleen aan in hoeverre actieve managers beter presteren dan benchmarks, maar ook hoe lang managers in staat zijn om beter te presteren dan benchmarks.
De informatieratio helpt beleggers het succes van fondsbeheerders te meten, waardoor ze beter geïnformeerde beslissingen kunnen nemen bij het beoordelen van verschillende beleggingsopties. Hoe lager de IR is, hoe slechter de prestatie van een beleggingsfonds is en hoe minder aantrekkelijk het wordt. Omgekeerd betekent een hogere informatieratio dat een actieve manager beter gekwalificeerd is om beter te presteren dan de benchmark en in staat is om dit voor langere tijd te doen.
Door de cijfers
Een negatieve informatieratio geeft aan dat een beleggingsfonds helemaal niet in staat was om overtollige opbrengsten te genereren, en daarom zouden beleggers dergelijke fondsen moeten uitsluiten van twist. Een informatieratio van minder dan 0,4 betekent dat een beleggingsfonds niet in staat was om gedurende langere tijd extra rendement te behalen, daarom moeten dergelijke fondsen eveneens worden vermeden. Maar fondsen met IR’s tussen 0,4 en 0,6 verdienen een nadere beschouwing, terwijl fondsen met IR’s tussen 0,61 en 1 een hoog rendementspotentieel hebben en sterk de voorkeur zouden moeten krijgen van beleggers.