De economische impact van het hosten van de Olympische Spelen

De economische impact van het hosten van de Olympische Spelen is over het algemeen minder positief dan verwacht. Omdat de meeste steden na het hosten van de spelen enorm in de schulden zijn geraakt, zijn steden zonder de nodige infrastructuur wellicht beter af om geen biedingen in te dienen.

Kosten gemaakt bij het organiseren van de Olympische Spelen

Een bod indienen bij het Internationaal Olympisch Comité (IOC) om de Olympische Spelen te organiseren, kost miljoenen dollars. Steden geven doorgaans $ 50 miljoen tot $ 100 miljoen uit aan vergoedingen voor consultants, organisatoren van evenementen en reizen in verband met hostingtaken. Tokio verloor bijvoorbeeld ongeveer $ 150 miljoen op zijn bod voor de Olympische Spelen van 2016 en besteedde ongeveer $ 75 miljoen aan zijn bod in 2020.

Het hosten van de spellen is zelfs duurder dan het biedproces. Bijvoorbeeld, Londen betaalde $ 14,6 miljard voor het hosten van de Olympische Spelen en de Paralympics in 2012. Van dat bedrag, $ 4,4 miljard afkomstig van de belastingbetaler. Peking gaf in 2008 $ 42 miljard uit aan hosting. Athene gaf $ 15 miljard uit aan het hosten van de Olympische Spelen van 2004. Aan de belastingbetalers in Athene zullen betalingen van ongeveer $ 56.635 per jaar worden geëvalueerd totdat de schuld volledig is betaald. Sydney betaalde $ 4,6 miljard als gastheer voor de Olympische Spelen in 2000. Van dat totaal dekten de belastingbetalers $ 11,4 miljoen. Rio de Janeiro zal naar verwachting tegen het einde van de Olympische Spelen van 2016 meer dan $ 20 miljard betalen.

Zodra een stad een bod wint voor het hosten van de Olympische Spelen, voegen steden gewoonlijk wegen toe, bouwen of verbeteren ze luchthavens en leggen ze spoorlijnen aan om de grote toestroom van mensen op te vangen. Huisvesting voor de atleten in het Olympisch dorp, evenals minstens 40.000 beschikbare hotelkamers, en specifieke faciliteiten voor de evenementen, moeten ook worden gecreëerd of bijgewerkt. In totaal kunnen de infrastructuurkosten $ 5 miljard tot $ 50 miljard bedragen.

Voordelen van het hosten van de Olympische Spelen

Steden die de Olympische Spelen organiseren, krijgen tijdelijke banen dankzij verbeteringen aan de infrastructuur waarvan de steden ook in de toekomst profiteren. Rio bouwde bijvoorbeeld 15.000 nieuwe hotelkamers om toeristen te huisvesten. Sochi investeerde ongeveer $ 42,5 miljard in de aanleg van niet-sportinfrastructuur voor de Olympische Spelen van 2014. Beijing heeft meer dan 22,5 miljard dollar uitgegeven aan de aanleg van wegen, luchthavens en rails, en bijna 11,25 miljard dollar aan milieusanering. Bovendien bezoeken duizenden sponsors, media, atleten en toeschouwers doorgaans zes maanden voor en zes maanden na de Olympische Spelen een gaststad, wat extra inkomsten oplevert.

Nadelen van het hosten van de Olympische Spelen

De stimulans voor het scheppen van banen voor steden waar de Olympische Spelen plaatsvinden, is niet altijd even gunstig als aanvankelijk werd aangenomen. Salt Lake City voegde bijvoorbeeld slechts 7.000 banen toe, ongeveer 10% van het aantal dat functionarissen hadden genoemd, toen de stad de Olympische Spelen van 2002 organiseerde. Ook gingen de meeste banen naar werknemers die al een baan hadden, wat het aantal werkloze werknemers niet ten goede kwam. Bovendien gaan veel van de winsten van bouwbedrijven, hotels en restaurants naar internationale bedrijven in plaats van naar de economie van de gaststad.

Bovendien dekken de inkomsten uit de spellen vaak slechts een deel van de uitgaven. Londen bracht bijvoorbeeld $ 5,2 miljard binnen en gaf $ 18 miljard uit aan de Olympische Zomerspelen van 2012. Vancouver bracht $ 2,8 miljard binnen, na $ 7,6 miljard te hebben besteed aan de Winterspelen in 2010. Peking verdiende $ 3,6 miljard en besteedde meer dan $ 40 miljard aan de Olympische Zomerspelen in 2008. Vanaf 2016 is Los Angeles de enige gaststad die winst heeft gemaakt met de games, vooral omdat de benodigde infrastructuur al bestond.

Bovendien is het moeilijk vast te stellen welke voordelen het hosten van de Olympische Spelen precies oplevert. Vancouver had bijvoorbeeld veel infrastructuurprojecten gepland voordat hij het bod won voor het hosten van de spellen van 2010.

Schulden als gevolg van het creëren van Olympische arena’s

Veel van de arena’s die voor de Olympische Spelen zijn gebouwd, blijven duur vanwege hun grootte of specifieke aard. Het stadion van Sydney kost bijvoorbeeld jaarlijks $ 30 miljoen aan onderhoud. Evenzo kost de Bird’s Nest-arena in Beijing $ 10 miljoen aan jaarlijks onderhoud. Het was 2006 voordat Montreal klaar was met het afbetalen van zijn schuld van de spelen van 1976, en Russische belastingbetalers zullen in de loop van vele jaren bijna $ 1 miljard per jaar betalen om de schuld van de Winterspelen van 2014 in Sochi af te betalen. Merk bovendien op dat de meeste faciliteiten die voor de Olympische Spelen in Athene in 2004 werden gecreëerd, hebben bijgedragen aan de schuldencrisis in Griekenland en leeg blijven.

De Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro

Gezondheidsproblemen over het Zika-virus dat zich in Brazilië verspreidde, zorgden ervoor dat veel atleten zich terugtrokken uit de spelen en toeschouwers het land niet binnenkwamen. Hoewel de Braziliaanse regering 2.000 gezondheidswerkers heeft toegevoegd om te helpen tijdens de Olympische Spelen, leidt de schuldencrisis van het land ertoe dat de voorraden medicijnen en andere benodigdheden opraken. Bovendien hebben wetenschappers vastgesteld dat het water dat wordt gebruikt voor boot- en zwemevenementen vervuild is met ongezuiverd rioolwater en superbacteriën, wat bijdraagt ​​aan de gezondheidsproblemen. Brazilië verloor al $ 7 miljard aan toerisme als gevolg van het Zika-virus en zal hoogstwaarschijnlijk nog meer verliezen voor het einde van 2016.

Het komt neer op

Het organiseren van de Olympische Spelen leidt meestal tot ernstige economische tekortkomingen voor steden. Tenzij een stad al beschikt over de bestaande infrastructuur om de overtollige drukte te ondersteunen, is het niet de beste optie om de Olympische Spelen niet te organiseren.