Wanneer is het beter om eenvoudige willekeurige versus systematische steekproeven te gebruiken?
Bij een eenvoudige willekeurige steekproef wordt een steekproef van items willekeurig gekozen uit een populatie, en elk item heeft een gelijke kans om te worden gekozen. Eenvoudige willekeurige steekproeven gebruiken een tabel met willekeurige getallen of een elektronische generator voor willekeurige getallen om items voor de steekproef te selecteren. De loterij werkt bijvoorbeeld op basis van een eenvoudige willekeurige steekproef, waarbij alle nummers een gelijke kans hebben om gekozen te worden. Ondertussen omvat systematische steekproeven het selecteren van items uit een geordende populatie met behulp van een overslaan- of steekproefinterval. Dat betekent dat elk ” n de” datamonster wordt gekozen in een grote dataset. Het gebruik van systematische steekproeven is geschikter in vergelijking met eenvoudige willekeurige steekproeven wanneer het budget van een project krap is en eenvoud in uitvoering en begrip van de resultaten van een onderzoek vereist. Systematische steekproeven zijn beter dan willekeurige steekproeven wanneer gegevens geen patronen vertonen en er een laag risico is op gegevensmanipulatie door een onderzoeker, aangezien het ook vaak een goedkopere en eenvoudigere steekproefmethode is.
Belangrijkste leerpunten
- Bij eenvoudige willekeurige steekproeven heeft elk datapunt een gelijke kans om te worden gekozen. Ondertussen kiest systematische bemonstering een datapunt per vooraf bepaald interval.
- Hoewel systematische steekproeven gemakkelijker uit te voeren zijn dan eenvoudige willekeurige steekproeven, kan het vertekende resultaten opleveren als de dataset patronen vertoont. Het is ook gemakkelijker te manipuleren.
- Integendeel, eenvoudige willekeurige steekproeven kunnen het beste worden gebruikt voor kleinere gegevenssets en kunnen meer representatieve resultaten opleveren.
Eenvoud bij uitvoering
Een eenvoudige willekeurige steekproef vereist dat elk element van de populatie afzonderlijk wordt geïdentificeerd en geselecteerd, terwijl systematische steekproeven uitgaan van een steekproefintervalregel om alle individuen te selecteren. Als de populatiegrootte klein is of de omvang van de individuele steekproeven en hun aantal relatief klein, levert aselecte steekproeven de beste resultaten op, aangezien alle kandidaten een gelijke kans hebben om gekozen te worden. Echter, naarmate de vereiste steekproefomvang toeneemt en een onderzoeker meerdere steekproeven van de populatie moet maken, kan dit erg tijdrovend en duur zijn. Als gevolg hiervan wordt systematische bemonstering onder dergelijke omstandigheden een voorkeursmethode.
Aanwezigheid van patronen
Systematische bemonstering is beter dan eenvoudige willekeurige bemonstering als er geen patroon in de gegevens zit. Als de populatie echter niet willekeurig is, loopt een onderzoeker het risico elementen voor de steekproef te selecteren die dezelfde kenmerken vertonen. Als bijvoorbeeld elke achtste widget in een fabriek is beschadigd door een bepaalde defecte machine, is de kans groter dat een onderzoeker deze kapotte widgets selecteert met systematische steekproeven dan met eenvoudige willekeurige steekproeven, wat resulteert in een vertekende steekproef.
Data manipulatie
Wanneer u beslist wanneer u systematische steekproeven zou gebruiken, is het belangrijk om te bedenken dat er altijd een risico van manipulatie is dat een bedreiging vormt voor het uitvoeren van een informatieve en duidelijke studie. In die geest, in gevallen waar een laag risico op gegevensmanipulatie bestaat, verdient systematische steekproeven de voorkeur boven eenvoudige willekeurige steekproeven vanwege het gebruiksgemak. Als een dergelijk risico echter groot is wanneer een onderzoeker de intervallengte kan manipuleren om de gewenste resultaten te verkrijgen – bijvoorbeeld om elk 100ste getal dat in een systematische steekproef wordt getrokken te kunnen veranderen – zou een eenvoudige willekeurige steekproeftechniek geschikter zijn.