Witte lijststaten

Wat zijn White List-staten?

Witte lijst-staten houden een lijst bij van verzekeringsmaatschappijen die ongeautoriseerde verzekeraars kunnen gebruiken om aanvullende dekking te bieden, of dekking die geen deel uitmaakt van de risicovollere entiteiten.

White List-staten begrijpen

In wezen zijn “witte-lijststaten” de groep Amerikaanse staten die toegelaten verzekeringsmaatschappijen toestaan ​​gebruik te maken van niet-toegelaten verzekeraars om gespecialiseerde aansprakelijkheids- of eigendomsdekking in de polis te bieden. Deze praktijk wordt gewoonlijk een overtollige lijnverzekering genoemd. Een overtollige lijnverzekering is een dekking die wordt geboden door een niet-erkende verzekeraar in het geval dat deze dekking momenteel niet beschikbaar is bij verzekeraars die een vergunning hebben van de staat. Overtollige lijnproducenten kunnen risico’s dekken die de vergunde verzekeraars niet accepteren omdat ze niet aan hun richtlijnen voldoen of het risico te ongebruikelijk of groot is.

Elke witte lijststaat kan een lange lijst hebben van in aanmerking komende overtollige lijnleveranciers. Als een bedrijf wordt gecategoriseerd als een surplus-lijnverzekeraar, betekent dit niet dat dit bedrijf geen vergunning kan krijgen in die staat. Het is eerder omdat ze er doorgaans voor kiezen om in bepaalde staten op een overschotlijn en zonder vergunning te opereren. Het feit dat ze in een bepaalde staat geen vergunning hebben, betekent dat ze niet onderworpen zijn aan de voorschriften van die staat, zoals uiteengezet door het Department of Insurance van die staat, op dezelfde manier als de erkende verzekeraars, waardoor ze meer speelruimte hebben in termen van tarief. en vormregulering.

Overtollige lijnen

De markt voor overtollige lijnen wordt ook wel de markt voor speciale, niet-toegelaten of overtollige lijnen genoemd. Overtollige verzekeringen beschermen tegen een financieel risico dat te hoog is voor een reguliere verzekeringsmaatschappij. Overtollige verzekeringen kunnen, in tegenstelling tot reguliere verzekeringen, worden gekocht bij een verzekeraar die geen vergunning heeft in de staat van de verzekerde, hoewel de overtollige verzekeraar nog steeds een vergunning moet hebben in de staat waar deze is gevestigd.

Een verzekeringsagent moet een vergunning voor overtollige lijnen hebben om een ​​polis voor overtollige lijnen te verkopen. Ook wel overtollige verzekeringen genoemd, maakt een overtollige lijnverzekering het mogelijk om verzekeringen af ​​te sluiten voor entiteiten met unieke risico’s die de meeste verzekeraars niet dekken of voor mensen met een claimverleden waardoor ze anders niet verzekerbaar zouden zijn. Voorbeelden van verzekeraars met een groot overschot aan lijnen zijn American International Group, Nationwide Mutual Insurance, WR Berkley Corp., Zurich Insurance Group, Markel Corp., Chubb, Ironshore Inc., Berkshire Hathaway Inc., Fairfax Financial Holdings, CNA Financial Corp., XL Group PLC en Lloyd’s of London.

Een soort overtollige verzekeringen die consumenten zouden kunnen kopen, is een overstromingsverzekering. Lloyd’s  biedt deze verzekering aan via het Natural  Catastrophe Insurance  Program, dat een alternatief biedt voor de overstromingsverzekering van de Federal Emergency Management Agency (FEMA). Consumenten die de verzekering van FEMA te duur vinden, kunnen mogelijk een meer betaalbare polis krijgen via een overtollige verzekering. Dat gezegd hebbende, is een overtollige verzekering vaak duurder dan een reguliere verzekering, omdat deze bescherming biedt tegen ongebruikelijke of meer dan gebruikelijke risico’s die andere verzekeraars niet dekken.