Witte Olifant
Wat is een witte olifant?
Een witte olifant is iets waarvan de onderhoudskosten niet in overeenstemming zijn met het nut of de waarde ervan. Vanuit een investeringsperspectief verwijst de term naar een actief, onroerend goed of bedrijf dat zo duur is om te exploiteren en te onderhouden dat het buitengewoon moeilijk is om er daadwerkelijk winst mee te maken.
Witte olifanten zijn ook vaak illiquide activa, wat betekent dat ze niet gemakkelijk of snel kunnen worden ingewisseld of verkocht voor contant geld zonder dat de verkoper een aanzienlijk verlies lijdt.
Belangrijkste leerpunten
- Een witte olifant is een belastend bezit, bezit of investering waarvan de onderhoudskosten niet in overeenstemming zijn met het nut of de waarde ervan.
- De term is afgeleid van de oude Thaise gewoonte om zeldzame, duur te houden witte olifanten aan de regerende vorst te schenken.
- Tegenwoordig wordt het vaak geassocieerd met onrendabel onroerend goed.
- Deze activa zijn vaak illiquide, wat betekent dat de eigenaren ze niet gemakkelijk kunnen verkopen zonder een aanzienlijk verlies te lijden.
Witte olifanten begrijpen
Een witte olifant is een zwaar bezit. Wanneer het wordt toegepast op investeringen, kan het worden gebruikt om alles te beschrijven dat duur in onderhoud, onrendabel en onmogelijk te verkopen is. Met andere woorden, een witte olifant is een naam die wordt gegeven aan ongewenste investeringen die meer problemen opleveren dan ze waard zijn.
Bedrijven kunnen geld investeren in materiële vaste activa (PP&E) met als doel deze vaste activa te gebruiken om de bedrijfsresultaten in de toekomst te verbeteren. Als de economische omstandigheden echter veranderen, kunnen deze activa witte olifanten worden. Stel dat een bedrijf een fabriek bouwt om aan de verwachte vraag naar zijn nieuwe productlijn te voldoen. Als het product niet wordt verkocht, wordt die nieuwe fabriek een duur eigendom waarmee het bedrijf niet genoeg inkomsten kan genereren om de onderhoudskosten te dekken.
In de loop der jaren is de term witte olifant ook in verband gebracht met verschillende door de overheid gefinancierde bouwprojecten. Regeringen kijken naar deze inspanningen om snelle economische groei te genereren door veel geld naar gesubsidieerde bouw- en infrastructuurprojecten te leiden.
In de Verenigde Staten komt financiering voor deze projecten soms in de vorm van controversiële oormerken, die verwijzen naar bestedingsbepalingen die zijn opgenomen in wetgeving die geld toewijst voor een project dat de voorkeur heeft van een bepaalde politicus of overheidsfunctionaris. Critici van deze witte olifantenprojecten wijzen erop dat ze vaak slecht zijn bedacht, slecht gepland en een verspilling van belastinggeld.
Geschiedenis van witte olifanten
De term witte olifant is afkomstig uit Azië. De witte olifant is een icoon met wortels in Siam, nu algemeen bekend als Thailand. Deze zeldzame dieren werden in de oudheid als heilig beschouwd en automatisch geschonken aan de regerende vorst.
Het verhaal gaat dat de vorst de witte olifant zou geven als een geschenk van goed of slecht geluk. Als hij de ontvanger leuk vond, zou hij samen met de olifant land schenken om de kosten van de olifant te helpen betalen. Als hij je niet mocht, zou hij land niet opnemen en het geschenk in een geldkuil veranderen.
Voorbeelden van witte olifanten
Witte olifanten komen veel voor in onroerend goed, zoals de volgende voorbeelden illustreren:
Het Empire State Building
Het Empire State Building is een voorbeeld van een pand dat aanvankelijk voorbestemd leek om een witte olifant te blijven, maar uiteindelijk een bron van positieve cashflow en groei werd. Pas in de jaren vijftig, meer dan 20 jaar na voltooiing, werd het pand winstgevend. Gebouwd tegen de achtergrond van de Grote Depressie, worstelde het gebouw om een kantoorgebouw te worden, ondanks dat het voor dat doel was gepland.
Hetgebouw isnu eigendom van een Real Estate Investment Trust (REIT) en biedt meerdere inkomstenbronnen. In 2019 genereerde het observatiedek van het gebouw ongeveer $ 128,8 miljoen, wat overeenkomt met ongeveer 39% van de totale inkomsten van het gebouw. Het gebouw genereert extra inkomstenbronnen uit de huur van kantoor- en winkelruimte, naast vergoedingen die worden gegenereerd door externe televisie- en radio-omroeporganisaties voor het gebruik van de zendmast.
Het T-Mobile Center
Een ander voorbeeld is het T-Mobile Center (voorheen bekend als het Sprint Center) dat eigendom is van de stad Kansas City, MO. De multifunctionele arena werd geopend in 2007 en was het eerste evenement met een concert van Elton John.
Voor een bedrag van ongeveer $ 276 miljoen zou het T-Mobile Center een groot sport-ankerteam huisvesten. Kansas City ging wel in gesprek met de teams van de National Basketball Association en de National Hockey League. Echter, vanaf 2020 heeft geen van beide competities ingestemd om naar de arena te verhuizen.
Het Ryugyong Hotel
Eindelijk is er het Ryugyong Hotel. Oorspronkelijk bedoeld om vijf draaiende restaurants en meer dan 3.000 hotelkamers te huisvesten, is het Ryugyong Hotel 105 verdiepingen hoog als een piramidevormige wolkenkrabber in Pyongyang, Noord-Korea.
Ontwikkelaars begonnen in 1987 met de bouw van het hoogste gebouw in Noord-Korea, maar de plannen werden later stopgezet in 1992 vanwege een gebrek aan geld. Uiteindelijk, in 2008, werd het werk aan het gebouw hervat, met het oog op de onthulling van de grote opening in 2012, het eeuwfeest van de geboorte van Kim Il-Sung.
Vanaf 2020 is het gebouw nog steeds niet af, waardoor het de bijnaam “hotel of doom” krijgt en de twijfelachtige onderscheiding als het hoogste onafgemaakte gebouw ter wereld.