Waarom is de ratio van de toereikendheid van het kapitaal belangrijk voor aandeelhouders?
De kapitaaltoereikendheidsratio (CAR) meet de hoeveelheid kapitaal die een bank aanhoudt in verhouding tot het risico. Nationale toezichthouders moeten de CAR van banken volgen om te bepalen hoe effectief deze een redelijk verlies kan lijden. Nationale toezichthouders moeten ook bepalen of de huidige CAR van een bank voldoet aan de wettelijke kapitaalregelgeving. De CAR is belangrijk voor aandeelhouders omdat het een belangrijke maatstaf is voor de financiële soliditeit van een bank.
Met de CAR worden twee soorten kapitaal gemeten. Het eerste, Tier 1-kapitaal, kan een redelijk bedrag aan verlies opvangen zonder de bank te dwingen haar handelsactiviteiten stop te zetten. Het tweede type, Tier 2-kapitaal, kan verlies lijden in geval van liquidatie. Tier 2-kapitaal biedt minder bescherming aan zijn spaarders.
Hoe een bank geld leent
In verhouding tot het bedrag aan geleend en gestort geld is het bedrag aan eigen vermogen binnen een bank relatief klein. Hierdoor hebben banken doorgaans een hoge schuldenlast, waardoor banken op een hoger niveau moeten lenen dan bij de meeste andere bedrijven het geval zou zijn.
Over het algemeen leent een bedrijf geld dat ongeveer gelijk is aan zijn nettowaarde. Een bank daarentegen heeft verplichtingen die doorgaans meer dan tien keer het eigen vermogen bedragen. Het grootste deel van die verplichtingen zijn representatief voor kleinere bedragen die spaarders aan de bank hebben toevertrouwd.
Vanwege de aard van het risico waaronder banken opereren, verplichten kapitaalregelgeving banken om een minimum eigen vermogen per lening en andere activa aan te houden. Dit vereiste minimum is bedoeld ter bescherming, waardoor banken onverwachte verliezen kunnen lijden. Het minimum is ook bedoeld om deposanten vertrouwen te geven in de veiligheid van hun deposito’s gezien de asymmetrische informatie.
Een individuele inlegger kan niet weten of een bank meer risico’s heeft genomen dan hij kan absorberen. Spaarders ontvangen dus een zekere mate van zekerheid van het eigen vermogen, samen met voorschriften, audits en kredietbeoordelingen.
Het bedrag aan eigen vermogen dat een bank van aandeelhouders ontvangt, bepaalt de limiet voor de waarde van de deposito’s die ze kan aantrekken. Dit beperkt ook de mate waarin de bank geld kan uitlenen. Als een bank grote verliezen lijdt door middel van krediet of handel, waardoor het nettovermogen van de bank wordt aangetast, leidt dit tot een afgenomen fondsbasis waarmee een bank leningen kan aanbieden.
De CAR geeft aandeelhouders een beter inzicht in de risico’s die een bank neemt met het door hen verstrekte eigen vermogen. Een bank die continu meer risico’s neemt dan ze redelijkerwijs kan dragen, laat potentiële aandeelhouders achter met het gevoel dat hun aandelenbeleggingen meer risico lopen. Een bank moet een professioneel risicobeheer en een solide kredietverleningspraktijk handhaven om het kapitaal aan te trekken dat fungeert als eerste verdedigingslinie tegen zowel verwachte als onvoorziene verliezen.