Hoe en waarom betalen bedrijven dividenden?
Kijk ergens op internet en u zult ongetwijfeld informatie vinden over de invloed van dividenden op aandeelhouders. De voordelen voor investeerders omvatten gestage inkomstenstromen. Een belangrijk onderdeel dat echter in veel van deze discussies ontbreekt, is het doel van dividenden en waarom ze door sommige bedrijven worden gebruikt en niet door andere.
Voordat we beginnen met het beschrijven van de verschillende beleidsmaatregelen die bedrijven gebruiken om te bepalen hoeveel ze hun investeerders moeten betalen, kijken we eerst naar verschillende argumenten voor en tegen dividendbeleid.
Belangrijkste leerpunten
- Dividenden vertegenwoordigen de uitkering van bedrijfswinsten aan aandeelhouders, op basis van het aantal aandelen dat in het bedrijf wordt gehouden.
- Aandeelhouders verwachten dat de bedrijven waarin ze investeren hun winst teruggeven, maar niet alle bedrijven keren dividend uit.
- Sommige bedrijven houden winsten aan als ingehouden winsten die zijn gereserveerd voor herinvestering in het bedrijf en de groei ervan, waardoor investeerders meerwaarden krijgen.
- Groeibedrijven behouden vaak hun winst, terwijl meer volwassen bedrijven hun toevlucht nemen tot dividenduitkeringen.
Argumenten tegen dividenden
Sommige dividendbeleid niet relevant is, omdat beleggers de mogelijkheid hebben om “zelfgemaakte” dividenden te creëren. Deze analisten beweren dat inkomsten worden behaald door beleggers die hun activaspreiding in hun portefeuilles aanpassen.
Beleggers die op zoek zijn naar een stabiele inkomstenstroom, zullen bijvoorbeeld eerder beleggen in obligaties waarvan de rentebetalingen niet fluctueren, dan in een dividendbetalend aandeel, waar de onderliggende prijs van het aandeel kan fluctueren. Als gevolg hiervan geven obligatiebeleggers niet om het dividendbeleid van een bepaald bedrijf, omdat hun rentebetalingen uit hun obligatiebeleggingen vast staan.
Een ander argument tegen dividend is dat weinig tot geen dividenduitkering gunstiger is voor beleggers. Voorstanders van dit beleid wijzen erop dat belasting op dividend hoger is dan op meerwaarde. Het argument tegen dividenden is gebaseerd op de overtuiging dat een bedrijf dat geld herinvesteert (in plaats van ze als dividend uit te keren), de waarde van het dividend zal verhogen. bedrijf op de lange termijn en, als gevolg daarvan, de marktwaarde van de aandelenverhogen. Volgens voorstanders van dit beleid zijn de alternatieven van een bedrijf om overtollige contanten als dividend uit te betalen de volgende: meer projecten ondernemen, eigen aandelen terugkopen, nieuwe bedrijven en winstgevende activa verwerven en herbeleggen in financiële activa.1
Argumenten voor dividenden
Voorstanders van dividenden wijzen erop dat een hoge dividenduitkering belangrijk is voor beleggers, omdat dividenden zekerheid bieden over het financiële welzijn van het bedrijf. Bedrijven die consequent dividend hebben uitgekeerd, behoren doorgaans tot de meest stabiele bedrijven van de afgelopen decennia. Als gevolg hiervan trekt een bedrijf dat een dividend uitkeert, investeerders aan en creëert het vraag naar hun aandelen.
Dividenden zijn ook aantrekkelijk voor beleggers die inkomsten willen genereren. Een verlaging of toename van dividenduitkeringen kan echter de prijs van een effect beïnvloeden. De aandelenkoersen van bedrijven met een lange geschiedenis van dividenduitkeringen zouden negatief worden beïnvloed als ze hun dividenduitkeringen zouden verlagen. Omgekeerd zullen bedrijven die hun dividenduitkeringen hebben verhoogd of bedrijven die een nieuw dividendbeleid hebben ingevoerd, waarschijnlijk een stijging van hun aandelen zien. Beleggers zien een dividendbetaling ook als een teken van de kracht van een bedrijf en een teken dat het management positieve verwachtingen heeft voor toekomstige inkomsten, wat het aandeel opnieuw aantrekkelijker maakt. Een grotere vraag naar de aandelen van een bedrijf zal de prijs verhogen. Het uitkeren van dividenden geeft een duidelijke, krachtige boodschap af over de toekomstige vooruitzichten en prestaties van een bedrijf, en de bereidheid en het vermogen om in de loop van de tijd stabiele dividenden te betalen, vormt een solide bewijs van financiële kracht.
Methoden voor dividendbetaling
Bedrijven die besluiten dividend uit te keren, kunnen een van de drie hieronder beschreven methoden gebruiken.
Resterend
Bedrijven die gebruikmaken van het restdividendbeleid, kiezen ervoor om te vertrouwen op intern gegenereerd eigen vermogen om nieuwe projecten te financieren. Dientengevolge kunnen dividendbetalingen alleen uit het resterende of overgebleven eigen vermogen komen nadat aan alle projectkapitaalvereisten is voldaan.
De voordelen van dit beleid zijn dat het een bedrijf in staat stelt hun ingehouden winsten of residueel inkomen te gebruiken om weer in het bedrijf te investeren, of in andere winstgevende projecten, voordat het geld aan de aandeelhouders terugkeert in de vorm van dividenden.
Zoals eerder vermeld, fluctueert de aandelenkoers van een bedrijf met een stijgend of dalend dividend. Als het managementteam van een bedrijf niet gelooft dat het zich kan houden aan een strikt dividendbeleid met consistente uitbetalingen, kan het kiezen voor de restmethode. Het managementteam is vrij om kansen te benutten zonder te worden beperkt door een dividendbeleid. Beleggers kunnen echter een hogere aandelenkoers eisen in vergelijking met bedrijven in dezelfde branche die meer consistente dividenduitkeringen hebben. Een ander nadeel van de residuele methode is dat deze kan leiden tot inconsistente en sporadische dividenduitkeringen, wat kan leiden tot volatiliteit in de aandelenkoers van het bedrijf.
Stal
Volgens het stabiele dividendbeleid betalen bedrijven elk jaar consequent een dividend uit, ongeacht de schommelingen in de winst. Het uitbetalingsbedrag van het dividend wordt doorgaans bepaald door het voorspellen van langetermijninkomsten en het berekenen van een percentage van de uit te betalen winst.
Onder het stabiele beleid kunnen bedrijven een doeluitbetalingsratio creëren, dat wil zeggen een percentage van de winst dat op de lange termijn aan aandeelhouders moet worden betaald.
Het bedrijf kan kiezen voor een cyclisch beleid dat dividenden vaststelt op een vast deel van de kwartaalinkomsten, of het kan een stabiel beleid kiezen waarbij driemaandelijkse dividenden worden vastgesteld op een fractie van de jaarinkomsten. In beide gevallen is het doel van het stabiliteitsbeleid om de onzekerheid voor investeerders te verminderen en hen van inkomsten te voorzien.
Hybride
De uiteindelijke benadering combineert het resterende en stabiele dividendbeleid. De hybride is een populaire benadering voor bedrijven die dividend uitkeren. Aangezien bedrijven conjunctuurschommelingen ervaren, stellen bedrijven die de hybride benadering gebruiken een vast dividend vast, dat een relatief klein deel van het jaarinkomen vertegenwoordigt en gemakkelijk kan worden gehandhaafd. Naast het vastgestelde dividend kunnen bedrijven alleen een extra dividend aanbieden dat wordt uitgekeerd als het inkomen bepaalde benchmarks overschrijdt.
Bottom Line
Als een bedrijf besluit dividenden uit te keren, kiest het voor het residuele, stabiele of hybride beleid. Het beleid dat een bedrijf kiest, kan van invloed zijn op de inkomstenstroom voor investeerders en de winstgevendheid van het bedrijf.