5 redenen waarom RadioShack failliet ging
In februari 2015 heeft RadioShack (RSHCQ), een gerenommeerde elektronicawinkel, na vele financiële en operationele misstappen een Chapter 11 faillissementsbescherming aangevraagd. Het bedrijf had te veel winkels die inkomsten van elkaar kannibaliseerden en verliezen veroorzaakten. RadioShack slaagde er niet in zich aan te passen en relevant te blijven toen de meeste elektronicaverkopen online verschoven, en de retailer zat alleen vast op fysieke locaties.
Tussen 2013 en 2014 had RadioShack een hoge verkoopconcentratie afkomstig van mobiele telefoons, die goed waren voor meer dan 50% van de totale omzet en slechte winstmarges genereerden. Het bedrijf veranderde regelmatig van management en richting voor de ommekeer. Bovendien maakte RadioShack een financiële fout door in 2013 een lening af te sluiten bij Salus Capital, waardoor de geldschieter niet meer dan 200 winkels per jaar hoefde te sluiten.
1. Hoge opslagconcentratie
In 2014 exploiteerde RadioShack ongeveer 4.300 winkels in Noord-Amerika. Er waren echter veel winkels die te dicht bij elkaar lagen. Er waren bijvoorbeeld 25 winkels in de buurt van Sacramento, Californië, binnen een straal van 25 mijl, en zeven winkels binnen een straal van vijf mijl rond Brooklawn, New Jersey. Met zoveel winkels dicht bij elkaar, ondervond RadioShack een aanzienlijke daling van de winstgevendheid en voorraadproblemen toen het winkelverkeer opdroogde. Het werd erg duur om zoveel winkels met soms onvoldoende voorraad in één gebied te onderhouden.
2. Onlinecompetitie
Alleen vertrouwend op zijn fysieke verkoopnetwerk, begon RadioShack aanzienlijke winstgevendheid en verkoopdruk te ervaren, aangezien consumenten elektronische onderdelen en andere gadgets kochten van online retailers zoals Amazon en eBay. Voor veel consumenten werd RadioShack irrelevant; elk elektronisch onderdeel kan met een klik op de knop goedkoper worden gekocht en overal in de Verenigde Staten worden afgeleverd. Bovendien maakten consumenten talloze klachten dat RadioShack een bepaalde voorraad niet had, waardoor het nog minder waarschijnlijk was dat het winkelend publiek terug zou komen.
3. Productconcentratie
Begin jaren 2000 maakte het bedrijf een strategische verschuiving naar de verkoop van mobiele telefoons en accessoires, die al enige tijd lucratief bleken te zijn. In 2014 waren mobiele telefoons alleen al goed voor ongeveer 50% van de totale verkoop van het bedrijf, waardoor het een zeer risicovolle propositie van een hoge productconcentratie was. Dingen begonnen snel te veranderen na de introductie van de iPhone in 2007. Toen de verkoopkanalen voor gsm’s begonnen te verschuiven naar het kopen van telefoons via gsm-operators, verminderden veel providers de betalingen aan RadioShack en vergelijkbare wederverkopers aanzienlijk om de stijgende kosten van het subsidiëren van iPhones te verzachten. Als gevolg hiervan verslechterden de winstmarges en verkopen van RadioShack aanzienlijk, waardoor het faillissement van het bedrijf werd versneld.
4. Beheerproblemen
Het constant veranderende management hielp de onderneming niet om zichzelf om te keren. Van 2005 tot 2014 wisselde het bedrijf zeven keer van CEO. Joseph Magnacca kwam in 2013 bij RadioShack als CEO om de ommekeer te versnellen. Het bedrijf stelde zich ten doel om tegen 2015 de winstgevendheid te herstellen met een aanzienlijke winkel, en het product vernieuwt veranderingen in de vergoedingsstructuur en agressieve marketingcampagnes. Toen de inspanningen van Magnacca echter begonnen uit te rollen, werden de resultaten slechter door stijgende kosten, constant verschuivende managementorders op korte termijn en verwarrende commissiestructuren. Het moreel van de arbeiders en de winst van het bedrijf gingen nog verder achteruit.
5. Financiële misstappen
Omdat RadioShack sinds 2012 negatieve resultaten had behaald, had het bedrijf aanzienlijke kapitaalinjecties nodig om solvabel te blijven. In oktober 2013 kon RadioShack een kredietlijn van $ 585 miljoen verkrijgen van GE Capital en de termijnlening van $ 250 miljoen van Salus. De termijnlening van $ 250 miljoen kwam met de voorwaarde dat RadioShack niet meer dan 200 winkels per jaar kon sluiten zonder de toestemming van Salus.
Toen de cashflow van RadioShack in 2014 versnelde, probeerde het bedrijf meer dan een kwart van zijn winkels te sluiten om de uitstroom van cash te stoppen; Salus dwarsboomde de sluitingsinspanningen echter vanwege een gebrek aan vertrouwen dat het businessplan van het bedrijf zou slagen. Dit versnelde de faillissementsaanvraag vanwege de matige verkoop tijdens de feestdagen in 2014-2015 en de aanhoudende cash burn.