6 Investeringsfouten die de Ultra Rijken niet maken
De ultra-rijken, bekend als ultra-high-net-worth individuen (UHNWI’s), vormen een groep mensen met een nettowaarde van minstens $ 30 miljoen. Het nettovermogen van deze personen bestaat uit aandelen in particuliere en openbare bedrijven, onroerend goed en persoonlijke investeringen, zoals kunst, vliegtuigen en auto’s.
Wanneer mensen met een lager nettovermogen naar deze UHNWI’s kijken, geloven velen van hen dat de sleutel om ultrarijk te worden in een of andere geheime investeringsstrategie ligt. Dit is echter meestal niet het geval. In plaats daarvan begrijpen UHNWI’s de basisprincipes om hun geld voor hen te laten werken en weten ze hoe ze berekende risico’s moeten nemen.
Belangrijkste leerpunten
- Personen met een zeer hoog eigen vermogen begrijpen vaak het belang van sparen, de basisprincipes van beleggen en hoe ze berekende risico’s kunnen nemen.
- Het concentreren van portefeuilles met alleen investeringen uit de VS en de EU is een voorbeeld van een benadering die potentiële kansen elders, zoals de opkomende markten, over het hoofd ziet.
- UHNWI’s proberen niet bij te blijven met hun buren of zichzelf te vergelijken met anderen, maar richten zich in plaats daarvan op het bereiken van hun doelstellingen en doelen.
- Het periodiek opnieuw in evenwicht brengen van portefeuilles is essentieel om in de loop van de tijd de juiste mix van aandelen en obligaties te bereiken.
- UNNWI’s vinden vaak kansen in private markten die over het hoofd worden gezien door investeerders die zich alleen op publieke markten richten.
In de woorden van Warren Buffett : de eerste investeringsregel is om geen geld te verliezen. UHNWI’s zijn geen mystici, en ze herbergen geen diepgaande investeringsgeheimen. In plaats daarvan weten ze welke simpele investeringsblunders ze moeten vermijden. Veel van deze fouten zijn algemeen bekend, zelfs onder beleggers die niet bijzonder rijk zijn. Hier is een lijst met de grootste investeringsfouten die UHNWI’s vermijden.
1. Alleen investeren in de VS en de EU
Terwijl ontwikkelde landen zoals de grens- en opkomende markten. Enkele van de toplanden waarin de ultra-rijken investeren, zijn onder meer Indonesië, Chili en Singapore. Natuurlijk moeten individuele beleggers hun onderzoek doen naar opkomende markten en beslissen of ze passen in hun beleggingsportefeuilles en hun algemene beleggingsstrategieën.
2. Alleen investeren in immateriële activa
Wanneer mensen denken aan beleggen en beleggen, komen normaal gesproken aandelen en obligaties in gedachten. Of dit nu komt door een hogere liquiditeit of een lagere toegangsprijs, dit betekent niet dat dit soort investeringen altijd de beste zijn.
In plaats daarvan begrijpen UHNWI’s de waarde van fysieke activa en wijzen ze hun geld dienovereenkomstig toe. Zeer vermogende individuen investeren in activa als particulier en commercieel onroerend goed, land, goud en zelfs kunstwerken. Vastgoed blijft een populaire beleggingscategorie in hun portefeuilles om de volatiliteit van aandelen te compenseren. Hoewel het belangrijk is om in deze fysieke activa te investeren, schrikken ze vaak kleinere investeerders af vanwege het gebrek aan liquiditeit en de hogere investeringsprijs.
Volgens de ultra-rijken is het bezit van illiquide activa, vooral die niet gecorreleerd zijn met de markt, echter gunstig voor elke beleggingsportefeuille. Deze activa zijn niet zo gevoelig voor marktschommelingen, en ze werpen hun vruchten af op de lange termijn. Het schenkingsfonds van Yale heeft bijvoorbeeld een strategie geïmplementeerd die niet-gecorreleerde fysieke activa omvat, en het rendement gemiddeld 8,1% per jaar tussen juni 2006 en juni 2016.
2:12
3. 100% van de investeringen aan de openbare markten toewijzen
UHNWI’s begrijpen dat echte rijkdom wordt gegenereerd op de private equity-investeringen om hoge rendementen te genereren en de diversificatie van de fondsen te vergroten.
4. Bijblijven met de Joneses
Veel kleinere beleggers kijken altijd naar wat hun leeftijdsgenoten doen, en ze proberen hun beleggingsstrategieën te evenaren of te verslaan. Niet verstrikt raken in dit soort concurrentie is echter van cruciaal belang voor het opbouwen van persoonlijke rijkdom.
De ultra-rijken weten dit, en ze stellen persoonlijke beleggingsdoelen en langetermijnbeleggingsstrategieën vast voordat ze beleggingsbeslissingen nemen. UHNWI’s stellen zich voor waar ze over 10 jaar, 20 jaar en daarna willen zijn. En ze houden zich aan een investeringsstrategie die ze daar zal krijgen. In plaats van te proberen de concurrentie na te jagen of bang te worden voor de onvermijdelijke economische neergang, blijven ze op koers.
Verder zijn de ultra-rijken erg goed in het niet vergelijken van hun rijkdom met andere individuen. Dit is een val waar veel niet-rijke mensen in trappen. UHNWI’s voorkomen de wens om een Lexus te kopen alleen maar omdat hun buren er een kopen. In plaats daarvan investeren ze het geld dat ze hebben om hun beleggingsrendement te verhogen. Als ze dan het gewenste welvaartsniveau hebben bereikt, kunnen ze het speelgoed dat ze willen verzilveren en kopen.
5. Het niet in evenwicht brengen van een persoonlijk portfolio
Financiële geletterdheid is een groot probleem in Amerika, maar iedereen zou de praktijk moeten begrijpen om hun portefeuilles opnieuw in evenwicht te brengen. Door consistente herbalancering kunnen beleggers ervoor zorgen dat hun portefeuilles voldoende gediversifieerd en proportioneel worden verdeeld. Maar zelfs als sommige beleggers specifieke allocatiedoelen hebben, houden ze vaak geen gelijke tred met de herbalancering, waardoor hun portefeuilles op de een of andere manier te ver gaan scheuren.
Een evenwichtige portefeuille omvat doorgaans de juiste mix van contanten, aandelen en obligaties op basis van iemands leeftijd en risicotolerantie.
Voor de ultra-rijken is het opnieuw in evenwicht brengen een noodzaak. Ze kunnen deze herbalancering maandelijks, wekelijks of zelfs dagelijks uitvoeren, maar alle UHNWI’s brengen hun portefeuilles regelmatig opnieuw in evenwicht. Voor de mensen die geen tijd hebben om het evenwicht te herstellen of het geld om iemand ervoor te betalen, is het mogelijk om parameters voor het evenwicht in evenwicht te brengen met beleggingsondernemingen op basis van activaprijzen.
6. Het weglaten van een spaarstrategie uit een financieel plan
Investeren is essentieel om ultra-rijk te worden, maar veel mensen vergeten het belang van een spaarstrategie. UHNWI’s begrijpen daarentegen dat een financieel plan een dubbele strategie is: ze investeren verstandig en sparen verstandig.
Als gevolg hiervan kunnen de ultra-rijken zich concentreren op het verhogen van hun kasinstroom en het verminderen van hun kasuitstroom, waardoor de algehele rijkdom toeneemt. Hoewel het misschien niet gebruikelijk is om de ultra-rijken als spaarders te beschouwen, weten de UHNWI’s dat als ze onder hun stand leven, ze hun gewenste welvaartsniveau in een kortere tijd kunnen bereiken.