Wetten die werknemers beschermen
Er was eens een tijd dat werknemers overgeleverd waren aan hun werkgevers als het ging om werkgerelateerde veiligheid en voordelen, om maar te zwijgen over aanwerving en promoties. De drang naar werknemersrechten kreeg echter in de 20e eeuw een impuls, wat resulteerde in een reeks belangrijke arbeidsbeschermingswetten waar miljoenen Amerikanen tot op de dag van vandaag op vertrouwen.
Tegenwoordig handhaaft het Amerikaanse ministerie van Arbeid ongeveer 180 wetten ter bescherming van werknemers, variërend van loonvereisten tot ouderschapsverlof. Andere beschermingen staan onder toezicht van agentschappen zoals de Amerikaanse Equal Employment Opportunity Commission. Hier zijn acht belangrijke federale beschermingen die werknemers worden geboden.
Belangrijkste leerpunten
- Het Amerikaanse ministerie van Arbeid handhaaft ongeveer 180 federale arbeidswetten.
- De Fair Labor Standards Act stelde een federaal minimumloon vast, dat momenteel $ 7,25 per uur bedraagt, hoewel individuele staten mogelijk een hoger bedrag hebben vastgesteld.
- Wetten op de werkplek worden gehandhaafd door de Occupational Safety and Health Administration (OSHA).
- Sociale uitkeringen worden gefinancierd door een loonbelasting voor werknemers en werkgevers.
- Uitkeringen bij werkloosheidsverzekeringen worden aangeboden via een gezamenlijk federaal staatsprogramma.
1. Het minimumloon
De Fair Labor Standards Act (FLSA) zorgt ervoor dat Amerikaanse werknemers een minimumloon ontvangen voor hun werk. Sinds 2009 hebben de meeste particuliere en openbare werkgevers personeelsleden minstens $ 7,25 per uur moeten betalen, hoewel de rechten van niet- uitgeoefende werknemers om anderhalf uur te ontvangen voor elk overwerk dat ze uitvoeren.
De wet biedt ook speciale bescherming voor minderjarigen. Voor niet-agrarische functies beperkt het het aantal uren dat kinderen onder de 16 jaar kunnen werken. Bovendien verbiedt de FLSA bedrijven om personen onder de 18 in te huren voor bepaalde risicovolle banen.
2. Veiligheid op de werkplek
De Occupational Safety and Health Act van 1970 heeft een lange weg afgelegd in de richting van het minimaliseren van gevaren op de Amerikaanse werkplek. De wetgeving creëerde een aantal specifieke veiligheidsbepalingen, waaronder branchespecifieke richtlijnen voor banen in de bouw, de scheepvaart en de landbouw. De wet bevat ook een “Algemene plichtsclausule” die elke praktijk op de werkplek verbiedt die een duidelijk risico voor werknemers vormt.
De Occupational Safety and Health Administration (OSHA) heeft de primaire verantwoordelijkheid voor de handhaving van de wet, hoewel overheidsinstanties ook een rol kunnen spelen bij de uitvoering van bepaalde bepalingen. Hoewel de bescherming de meeste werknemers treft, behoren zelfstandigen en degenen die op kleine familieboerderijen werken tot degenen die zijn vrijgesteld van de wet.
3. Ziektekostenverzekering
Toen het voor het eerst werd aangenomen in 2010,beloofdede Affordable Care Act om de ziektekostenverzekering recht te maken voor werknemers bij de meeste middelgrote en grote bedrijven. De bepaling inzake de betaling van gedeelde verantwoordelijkheid door werkgevers vereist dat bedrijven met 50 of meer voltijdse werknemers hen een minimale ziektekostenverzekering aanbieden – of een aanzienlijke boete betalen. Om in aanmerking te komen als een “voltijdse” werknemer, moet een persoon gemiddeld 30 uur per week werken.
4. Sociale zekerheid
President Franklin D. Roosevelt ondertekende de socialezekerheidswet in 1935, waardoor gepensioneerde en gehandicapte Amerikanen een financieel vangnet kregen. Vanaf december 2020 ontvangen ongeveer 65 miljoen mensen elke maand sociale zekerheidscontroles, met een gemiddeld bedrag van $ 1.544 voor gepensioneerden en $ 1.277 voor burgers met een handicap.
Deze uitkeringen worden gefinancierd door een loonbelasting, die op uw loonstrookje kan verschijnen als “OASDI”. Werkgevers en werknemers dragen elk een bedrag van 6,2% bij van het inkomen van het personeelslid, tot een maximum jaarbedrag. Zelfstandigen dragen de volledige last van de belasting, wat neerkomt op 12,4% van hun inkomen;de helft van de uitkering is fiscaal aftrekbaar.
5. Werkloosheidsuitkeringen
Hoewel elke staat zijn eigen werkloosheidsverzekeringsmaatschappij heeft, worden werkloosheidsuitkeringen feitelijk aangeboden via een gezamenlijk federaal staatsprogramma. Staten beheren betalingen aan werklozen, maar moeten voldoen aan bepaalde federale richtlijnen voor wat betreft de manier waarop ze dat doen.
Om in aanmerking te komen voor uitkeringen, moeten individuen werkloos zijn geweest om redenen die buiten hun macht liggen – bijvoorbeeld ontslag of ontslag – en moeten ze voldoen aan staatsspecifieke vereisten. In de meeste gevallen komen werknemers in aanmerking voor een uitkering van maximaal 26 weken, hoewel de betalingen soms worden verlengd tijdens periodes van economische onrust.
Hoewel niet zo genereus als de werkloosheidsuitkeringen in sommige Europese landen, zorgt het Amerikaanse werkloosheidssysteem ervoor dat Amerikanen ten minste een paar maanden zekerheid hebben wanneer ze tijdelijk het personeelsbestand verlaten.
Het American Rescue Plan van president Biden verlengt de federale werkloosheidsuitkeringen van $ 300 per week tot en met 6 september 2021 vanwege de COVID-19-pandemie.
6. Bescherming van klokkenluiders
Een lappendeken van federale statuten helpt klokkenluiders te beschermendie hun werkgever melden voor overtredingen van de wet. Bescherming tegen klokkenluiders is vaak ingebouwd in andere wetten die een bedrijfstak beheersen. De Clean Air Act beschermt bijvoorbeeld degenen die schendingen van de milieuwetgeving signaleren, en de Consumer Product Safety Improvement Act biedt bescherming aan degenen die onwettig productiebeleid aan het licht brengen.15
OSHA’s Klokkenluidersbeschermingsprogramma is het belangrijkste orgaan dat verantwoordelijk is voor het beschermen van de rechten van werknemers, die mogelijk bang zijn voor baanverlies of andere represailles als ze hun stem uitspreken. Werknemers die denken dat ze vergelding hebben ondergaan voor het melden van bedrijfsschendingen, moeten binnen 30 dagen na het incident een klacht indienen bij hun plaatselijke OSHA-kantoor.
Werknemers hebben het recht om een klokkenluidersklacht in te dienen als hun werkplek onveilig is tijdens de COVID-19-pandemie.
7. Gezinsverlof
President Bill Clinton ondertekende de Family and Medical Leave Act (FMLA) in 1993 als wet. Als gevolg hiervan krijgen in aanmerking komende werknemers tot 12 weken onbetaald verlof per jaar als ze besluiten thuis te blijven na de geboorte of adoptie van hun kind. of in geval van ernstige ziekte van persoonlijk of familielid.
Om FMLA-voordelen te ontvangen, moet men minimaal 12 maanden bij het bedrijf zijn geweest en het afgelopen jaar minimaal 1.250 uur hebben gewerkt. De wet is alleen van toepassing op bedrijven met minimaal 50 werknemers binnen een straal van 75 mijl.
8. Discriminatie op basis van werk
De Civil Rights Act van 1964 was een keerpunt voor sociale rechtvaardigheid in Amerika, vooral als het ging om werkgelegenheid. Titel VII van de wet maakte het voor bedrijven illegaal om te discrimineren op basis van ‘ras, huidskleur, religie, geslacht of nationale afkomst’. Ongeveer 45 jaar later versterkte de Lilly Ledbetter Fair Pay Act van 2009 de rechten op de werkplek verder door loondiscriminatie van vrouwen en minderheden te verbieden.
Op 15 juni 2020 bepaalde het Hooggerechtshof in een 6-3-uitspraak in Bostock vs. Clayton County, Georgia, dat bescherming tegen discriminatie op grond van geslacht in Titel VII van de Civil Rights Act LGBTQ-werknemers beschermt. Rechter Neil M. Gorsuch, die het advies schreef, verklaarde: “Vandaag moeten we beslissen of een werkgever iemand kan ontslaan omdat hij homoseksueel of transgender is. Het antwoord is duidelijk. Een werkgever die een persoon ontslaat omdat hij homoseksueel of transgender is, ontslaat die persoon vanwege eigenschappen of acties die hij niet zou hebben ondervraagd bij leden van een ander geslacht. Seks speelt een noodzakelijke en onmiskenbare rol bij de beslissing, precies wat Titel VII verbiedt. “
Andere federale arbeidswetten die bescherming bieden tegen ongelijkheid op de werkplek zijn de Age Discrimination in Employment Act van 1967, die van toepassing is op werknemers van 40 jaar en ouder, en de Americans With Disabilities Act van 1990 (ADA).
Het komt neer op
Tegenwoordig genieten Amerikaanse werknemers tal van wettelijke bescherming die is ontworpen om een minimaal inkomen te bieden en hen te beschermen tegen gevaren op de werkplek, naast andere waarborgen.