24 juni 2021 7:06

Americans With Disabilities Act (ADA)

Wat is de Americans With Disabilities Act (ADA)?

De Americans with Disabilities Act (ADA) verbiedt discriminatie van mensen met een handicap en garandeert dat ze gelijke kansen hebben om deel te nemen aan het reguliere Amerikaanse leven.1 Deze federale wet, aangenomen in 1990, maakte het illegaal om een ​​gehandicapte persoon te discrimineren op het gebied van werkgelegenheid, toegang tot vervoer, openbare accommodatie, communicatie en overheidsactiviteiten.

De ADA verbiedt particuliere werkgevers, nationale en lokale overheden, arbeidsbureaus en vakbonden om mensen met een handicap te discrimineren. Volgens de ADA zijn werkgevers ook verplicht om redelijke aanpassingen te maken zodat een werknemer met een handicap zijn functie kan uitoefenen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Americans with Disabilities Act (ADA) werd in 1990 aangenomen om discriminatie op de werkplek en het aannemen van mensen tegen mensen met een handicap te voorkomen.
  • De ADA is van toepassing op alle particuliere bedrijven met 15 of meer werknemers.
  • Het omvat ook overheidswerkgevers, uitzendbureaus en vakbonden.
  • De ADA had ook het effect van het vergroten van de toegankelijkheid en mobiliteit voor gehandicapten door automatische deuropeningen, hellingen en liften verplicht te stellen voor rolstoelen in openbare plaatsen en bedrijven.

Inzicht in de Americans With Disabilities Act

Om onder de ADA te vallen, moet een persoon een fysieke of mentale beperking hebben die een of meer belangrijke levensactiviteiten aanzienlijk beperkt. Drie belangrijke secties omvatten de primaire beveiligingen die door de ADA zijn geïntroduceerd.

Titel I van de wet verbiedt discriminatie van gekwalificeerde personen met een handicap tijdens sollicitatieprocedures, aanwerving, ontslag, het nastreven van loopbaanontwikkeling, compensatie, beroepsopleiding en andere aspecten van tewerkstelling. Het heeft gezag over werkgevers met 15 of meer werknemers.

Titel II is van toepassing op nationale en lokale overheidsinstanties. Dit deel van de wet breidt de bescherming tegen discriminatie verder uit tot gekwalificeerde personen met een handicap. Het vereist dat deze personen redelijke toegang hebben tot diensten, programma’s en activiteiten die door de overheid worden aangeboden.

Titel III verbiedt discriminatie van mensen met een handicap met betrekking tot de toegang tot activiteiten op openbare locaties. Dit omvat bedrijven die over het algemeen open zijn voor het publiek, zoals restaurants, scholen, kinderdagverblijven, bioscopen, recreatievoorzieningen en dokterspraktijken. De wet vereist ook dat nieuw gebouwde, herbouwde of gerenoveerde plaatsen van openbare accommodatie voldoen aan de ADA-normen. Bovendien is Titel III van toepassing op commerciële faciliteiten, waaronder particuliere, niet-residentiële faciliteiten zoals fabrieken, magazijnen of kantoorgebouwen.

Verschillende overheidsinstanties spelen een rol bij de handhaving van de ADA. Zohandhaaftde Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) titel I. Het ministerie van Arbeid handhaaft staats- en lokale overheidsdiensten onder titel II en openbare aanpassingen onder titel III.



De Americans With Disabilities Act Amendments Act van 2008 maakte een bredere wettelijke definitie van “handicap” mogelijk. Het maakte het gemakkelijker voor mensen die bescherming zoeken onder de ADA om vast te stellen dat ze een handicap hebben. Vóór de wijziging konden mensen met een handicap, waaronder kanker, diabetes, epilepsie, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en leerstoornissen, worden uitgesloten van ADA-dekking. 

Hoe de Amerikanen met een handicap handelen Verhoogde toegankelijkheid 

De ADA heeft normen opgesteld voor toegankelijk ontwerp voor openbare accommodaties, waaronder het maken van automatische deuropeningen, opritten en liften voor rolstoelen. Waterfonteinen moeten beschikbaar worden gesteld op hoogtes die personen met een handicap kunnen bereiken.

Enkele voorbeelden van aanpassingen op de werkplek zijn onder meer het voorzien van een slechthorende sollicitant tijdens een sollicitatiegesprek met een tolk in gebarentaal, het aanpassen van een werkschema om te voldoen aan de behoeften van een persoon die behandeling nodig heeft, of het herstructureren van een bestaande faciliteit om deze gemakkelijk toegankelijk te maken voor personen. met een handicap. Een werkgever is volgens de Americans with Disabilities Act niet verplicht om redelijke aanpassingen te doen als dit een onnodige ontbering voor het bedrijf oplevert en aanzienlijke uitgaven vereist in vergelijking met de grootte van het bedrijf.

Titel IV van de ADA vereist dat telefoonmaatschappijen telefonische doorzenddiensten of soortgelijke apparaten aanbieden voor slechthorenden.